Καὶ μὴ ἀπορήσῃς διὰ τοῦτο· διότι πολλὰς φορὰς κατὰ τὴν ἰδίαν ὥραν τοῦ Βαπτίσματος εὑρέθη ἡ κατάνυξις, ἡ ὁποία ὑπάρχει εἰς ἡμᾶς· λαμβάνομεν βεβαίως τὴν Χάριν καὶ τὴν ἄφεσιν τῶν ἁμαρτιῶν κατὰ τὸ Ἅγιον Βάπτισμα, ὅταν εἴμεθα ἀκόμη νήπια, ἀλλὰ ὅσον αὐξάνομεν εἰς ἡλικίαν διὰ τῶν ἁμαρτιῶν μας μολύνομεν καὶ σβύνομεν καὶ τὴν Χάριν καὶ τὴν ἄφεσιν· ἠμποροῦμεν ὅμως διὰ τῶν δακρύων, μέχρι τῶν γηρατείων μας καὶ τῆς τελευταίας ἀναπνοῆς μας, καθημερινῶς νὰ βαπτιζώμεθα καὶ νὰ καθαριζώμεθα ἀπὸ τὰς ἁμαρτίας μας. Ὅπως λέγει καὶ ὁ ψαλμὸς ἐν συνεχείᾳ· λέγει δηλαδή· «ἐταράχθη ἀπὸ θυμοῦ ὁ ὀφθαλμός μου, ἐπαλαιώθην ἐν πᾶσι τοῖς ἐχθροῖς μου» (Ψαλμ. ϛ’ 8), δηλαδή, ἐγέμισα ὁλόκληρος ἀπὸ ρύπον· ἐμεγάλωσα μαζί του· ἐγήρασα μαζὶ μὲ τὰς ἁμαρτίας μου· αὐτὸ βεβαίως θέλει νὰ εἴπῃ τὸ «ἐπαλαιώθην ἐν πᾶσι τοῖς ἐχθροῖς μου».
Πρόσεξε ὅμως· μολονότι ἐγήρασεν ἐν ἁμαρτίαις καὶ μὲ τὰς ἁμαρτίας του καὶ ἀφοῦ ἐπέρασε τὴν ζωήν του μὲ πᾶσαν ἀνομίαν, ὁ Προφήτης δὲν ἀπηλπίσθη διὰ τὴν σωτηρίαν του· δὲν ἔχασε τὰς ἐλπίδας του πρὸς τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ· δὲν παρέδωσε τὸν ἑαυτόν του εἰς τὴν ἀδιαφορίαν· ἀλλ’ ἐσώθη διὰ τῆς κατανύξεως· διὰ τῆς ἐξομολογήσεως ἐδικαιώθη· ὅλα δὲ αὐτὰ δυνάμεθα νὰ τὰ ἐκτελέσωμεν καὶ εἰς τὰ γηρατεῖα μας καὶ εἰς τὰς τελευταίας ἡμέρας τῆς ζωῆς μας· ἐννοῶ δηλαδὴ νὰ κλαύσωμεν νὰ στενάξωμεν· νὰ ὁμολογήσωμεν τὰς ἁμαρτίας μας· νὰ παρακαλέσωμεν τὸν Θεόν. Τί συμβαίνει δὲ εἰς ἡμᾶς ἐξ ὅλων αὐτῶν; Ἄκουσον· ἀφοῦ δηλαδὴ εἶπεν, ὅτι ἐπαλαιώθην ἐν πᾶσι τοῖς ἐχθροῖς μου, κατόπιν διὰ τῆς μετανοίας καὶ τῆς κατανύξεως, ὡς ἐὰν ἠσθάνθη κάποιαν παρηγορίαν καὶ συγχώρησιν καὶ παρρησίαν καὶ κάποιαν θείαν ἔλλαμψιν, τότε ἐπιτιμᾷ τοὺς ἐχθρούς του καὶ μάλιστα μὲ κάποιαν αὐστηρότητα καὶ λέγει· «ἀπόστητε ἀπ’ ἐμοῦ πάντες οἱ ἐργαζόμενοι τὴν ἀνομίαν» (Ψαλμ. ϛ’ 9), (φύγετε, ἀπομακρυνθῆτε ἀπὸ ἐμὲ ὅλοι ὅσοι ἐργάζεσθε τὴν ἀνομίαν)· παύσατε νὰ μὲ ἐνοχλῆτε· ἐντραπῆτε· ἀναχωρήσατε μακρὰν ἐμοῦ· διότι ὁ Κύριος εἰσήκουσε τὴν δέησιν τὴν ὁποίαν ἀπηύθυνα πρὸς Αὐτὸν εἰς τὸ γῆρας μου· «ὅτι εἰσήκουσε Κύριος τῆς φωνῆς τοῦ κλαυθμοῦ μου» (αὐτόθι). «Εἰσήκουσε Κύριος τῆς δεήσεώς μου, Κύριος τὴν προσευχήν μου προσεδέξατο· αἰσχυνθείησαν καὶ ταραχθείησαν σφόδρα πάντες οἱ ἐχθροί μου· ἀποστραφείησαν καὶ αἰσχυνθείησαν σφόδρα διὰ τάχους» (Ψαλμ. ϛ’ 11).