✥ Τῇ Β’ (2ᾳ) τοῦ αὐτοῦ μηνὸς μνήμη τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος ΗΣΥΧΙΟΥ τοῦ Συγκλητικοῦ.
Ποταμὸν Ἡσύχιος ὑδάτων ἔδυ,
Ὅπως ποταμὸν τοῦ πυρὸς διεκφύγῃ.
Δευτερίῃ προσέβη Ἡσύχιος ἐν Πόλου ὅρμοις.
✥ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ Ἁγίου Ὁμολογητοῦ καὶ Ἱερομάρτυρος ΘΕΟΔΟΤΟΥ Ἐπισκόπου Κυρηνείας τῆς Κύπρου.
Ἀθλῶν πέπλησαι, Θεόδοτε, στιγμάτων,
Εἰ καὶ μετ’ εἰρήνης σε Χριστὸς λαμβάνει.
✥ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ Ἅγιος Ὁμολογητὴς ΚΟΪΝΤΟΣ ὁ Θαυματουργὸς ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται.
Ἐπωνυμίαν ἔσχες ἐκ τῶν πραγμάτων,
Τὰ θαυμάσια, ὦ Κόϊντε παμμάκαρ.
✥ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῶν Ἁγίων Μαρτύρων ΝΕΣΤΟΡΟΣ καὶ ΤΡΙΒΙΜΙΟΥ.
Ὁ τὸν τράχηλον Νέστορος πλήξας ξίφει,
Πληγὴν ὁμοίαν ἐντρίβει Τριβιμίῳ.
ΝΕΣΤΩΡ καὶ ΤΡΙΒΙΜΙΟΣ οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες κατήγοντο ἐκ τῆς περιοχῆς τοῦ θέματος τῶν Κιβυρραιωτῶν [1] ἐκ τῆς Πέργης τῆς Παμφυλίας, ἡ ὁποία τώρα Πίργι ὀνομάζεται [2]. Καὶ ἦτο μὲν πρότερον ἡ Πέργη πόλις μεγάλη τετιμημένη μὲ θρόνον Μητροπολίτου, δεκαπέντε Ἐπισκόπους ἔχουσα ὑποκειμένους εἰς αὐτήν, ὕστερον δὲ καταστραφεῖσα ἠρημώθη, ἡ δὲ Μητρόπολις αὐτῆς μετετέθη εἰς τὴν Ἀττάλειαν, ἥτις πρότερον ἦτο Ἐπισκοπὴ τῆς Πέργης. Κατὰ δὲ τοὺς χρόνους τοῦ βασιλέως Δεκίου τοῦ βασιλεύσαντος κατὰ τὰ ἔτη σμθ’-σνα’ (249-251) προδοθέντες οἱ Ἅγιοι ὡς Χριστιανοὶ ἐδάρησαν μὲ ξηρὰ βούνευρα, ἔπειτα δὲ κρεμασθέντες ἐξεσχίθησαν μέχρι τῶν σπλάγχνων. Ἐμμείναντες δὲ ἀμετάθετοι εἰς τὴν τοῦ Χριστοῦ Πίστιν, ἀπεκεφαλίσθησαν καὶ οὕτως ἔλαβον, οἱ ἀοίδιμοι, τοὺς στεφάνους τοῦ Μαρτυρίου.
✥ Μνήμη τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος ΤΡῼΑΔΙΟΥ καὶ τῶν σὺν αὐτῷ μαρτυρησάντων ἐπὶ Δεκίου τοῦ βασιλέως ἐν ἔτει σνα’ (251).
Μὴ μέλλε, Τρῳάδιε, θνήσκειν ἐκ ξίφους,
Μὴ μέλλε καὶ μέλλησιν οὐχ ἕξει στέφος.
✥ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ τῆς Ἁγίας Παρθενομάρτυρος ΕΥΘΑΛΙΑΣ ξίφει τελειωθείσης.
Υἱὸν φιλοῦσα Μητροπαρθένου κόρης,
Τομὴν ὑπέστη καλλιπάρθενος κόρη.
✥ Οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΣ καὶ ΑΘΑΝΑΣΙΑ ξίφει τελειοῦνται.
Ἀθανασίᾳ συνθανόντα τῇ πάνυ
Πεπείσμεθα ζῆν Ἀνδρόνικον τὸν πάνυ.
Ὑποσημειώσεις
[1] Τὸ θέμα τῶν Κιβυρραιωτῶν ἦτο ἓν ἀπὸ τὰ 29 θέματα, εἰς ἃ ἦτο διῃρημένη ἡ Βυζαντινὴ αὐτοκρατορία, περιελάμβανε δὲ τοῦτο τὴν ἀρχαίαν Καρίαν, Λυκίαν, Παμφυλίαν καὶ μέρος τῆς Φρυγίας. Τὸ ὄνομα τοῦτο ἔφερε ἀπὸ τῆς ἐν τῇ περιοχῇ αὐτοῦ πόλεως Κιβύρρας.
[2] Πέργη· ἀρχαία πρωτεύουσα τῆς Παμφυλίας, περιοχῆς τῆς νοτίου Μικρᾶς Ἀσίας ἥτις βρέχεται ἀπὸ νότου ἀπὸ τὰ ὕδατα τοῦ κόλπου τῆς Ἀτταλείας. Τῆς πόλεως ταύτης μόνον ἐρείπια σῴζονται νῦν περὶ τὰ 10 χιλιόμετρα βορείως τῆς Ἀτταλείας.