Ὁ λόγος οὗτος εἰς τὴν Ἁγίαν καὶ Μεγάλην Παρασκευήν, ἐκ τοῦ «Νέου Θησαυροῦ», ἀποτελεί μίαν θαυμασίαν διηγηματικὴν παρουσίασιν τῶν γεγονότων τὰ ὁποία ἑορτάζονται τὴν ἁγίαν ἡμέραν ταῦτην. Ὁ εὐσεβὴς ἀναγνώστης δύναται νὰ ἀκολουθήσῃ ἐν αὐτῷ τὴν Εὐαγγελικὴν ἀφήγησιν ἐκ τῶν τεσσάρων Εὐαγγελιστῶν, παραλλήλως, εἰς μετάφρασιν καὶ μετὰ πλήθους λίαν διαφωτιστικῶν ἱστορικῶν καὶ ἑρμηνευτικῶν σχολίων. Δυστυχῶς ὅμως, ἕνεκα τῶν περιορισμένων Πατερικῶν πηγῶν καὶ ἱστορικῶν πληροφοριῶν διαθεσίμων κατὰ τὴν σκοτεινὴν καὶ ζοφερὰν περίοδον τῆς Τουρκοκρατίας εἰς τὴν ὁποίαν ἔζησεν ὁ συγγραφεὺς τοῦ «Νέου Θησαυροῦ» καὶ διδάσκαλος Γεώργος Σουγδουρῆς, πολλάκις ἡ γλαφυρὰ διήγησίς του ἀνεμίχθη μετ’ ἀνακριβῶν πληροφοριῶν, αἱ ὁποίαι καίτοι δὲν μειώνουσιν τὴν πνευματικὴν ἀξίαν τοῦ ἔργου, ἐνίοτε τὴν καθιστοῦν λιγότερον ἀξιόπιστον. Πρὸς διόρθωσιν τούτου, ἡ ὁμάς τῶν ἐπιμελητῶν τῆς παρούσης ἐκδόσεως ᾐσθάνθη τὸ χρέος ὅπως διασκευάσῃ ἐκτενῶς τὸ παρὸν κείμενον, πρὸς πλήρην ἀποκατάστασιν τῆς ἱστορικῆς καὶ δογματικῆς του συνεπείας.