Σεπτεμβρίου ΚΕ’ (25η)

 Τῇ ΚΕ’ (25ῃ) τοῦ αὐτοῦ μηνὸς μνήμη τῆς Ὁσίας μητρὸς ἡμῶν ΕΥΦΡΟΣΥΝΗΣ, θυγατρὸς Παφνουτίου τοῦ Αἰγυπτίου.

Τὸ θῆλυ κρύπτεις ἀνδρικῶς, Εὐφροσύνη,
Καὶ κρυπτὰ τὸν βλέποντα Δεσπότην βλέπεις.
Εἰκάδα Εὐφροσύνη κατὰ πέμπτην πότμον ὑπέστη.

Τὸ Συναξάριον τῆς Ὁσίας Εὐφροσύνης συνετέθη διὰ στίχων ἰαμβικῶν, ἐξ ὧν καὶ μετεφράσθη. Ἀλλὰ καὶ ὁ Μεταφραστὴς Συμεὼν συνέγραψε τὸν Βίον αὐτῆς λογογραφικῶς, οὗ ἡ ἀρχή· «Ἄρτι τὰ Ρωμαίων σκῆπτρα» (σῴζεται ἐν τῇ Μεγίστῃ Λαύρᾳ, ἐν τῇ τῶν Ἰβήρων καὶ ἐν ἄλλαις). Οὗτος μετενεχθεὶς εἰς τὸ ἁπλοῦν ὑπὸ Ἀγαπίου τοῦ Κρητὸς συμπεριελήφθη εἰς τὸν ὑπ’ αὐτοῦ ἐκδοθέντα «Παράδεισον», ἐξ οὗ καὶ μεταφέρεται ἐνταῦθα διασκευασθεὶς κατὰ τὴν φράσιν. Τὴν Ἀκολουθίαν τῆς Ὁσίας Εὐφροσύνης ἀνεπλήρωσεν ὁ γνωστὸς Ὑμνογράφος Πατὴρ Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης.

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

  

✥ Ὁ Ὅσιος ΠΑΦΝΟΥΤΙΟΣ, ὁ πατὴρ τῆς Ὁσίας Εὐφροσύνης, ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται.

Μύσας ὁ Παφνούτιος ἐν τῷ σαρκίῳ
Τῷ πνεύματι ζῇ καὶ θεωρεῖ φῶς μέγα.

 

 Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ Ἅγιος Ὁσιομάρτυς ΠΑΦΝΟΥΤΙΟΣ ὁ Ἀναχωρητὴς καὶ οἱ σὺν αὐτῷ μαρτυρήσαντες πεντακόσιοι τεσσαράκοντα ἕξ, ἐν ἔτει ἀπὸ Χριστοῦ τγ’ (303) σταυρωθεὶς τελειοῦται.

Σταυροῦσι Παφνούτιον οἱ κόσμου φίλοι,
Τὸν παντὶ κόσμῳ καὶ πρὶν ἐσταυρωμένον.

Τὸ ἐνταῦθα καταχωριζόμενον Μαρτύριον αὐτοῦ μετεφράσθη εἰς τὴν ἁπλοελληνικὴν ὑπὸ τοῦ Ὁσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου καὶ συμπεριελήφθη εἰς τὸ ὑπ’ αὐτοῦ ἐκδοθὲν «Νέον Ἐκλόγιον», ἐξ οὗ καὶ παρελήφθη.

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

  

✥ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ἡ ἀνάμνησις τοῦ μεγάλου σεισμοῦ καὶ τῆς εἰς τὸν ἀέρα ἁρπαγῆς τοῦ Παιδός.

Ἀρθεὶς ἄνω παῖς τὸ τρισύμνητον μέλος
Καθὼς νόες ψάλλουσιν, ἀγγέλλει κάτω.

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

  

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῶν Ἁγίων Μαρτύρων ΠΑΥΛΟΥ, ΤΑΤΤΗΣ καὶ τῶν τέκνων αὐτῶν ΣΑΒΙΝΙΑΝΟΥ, ΜΑΞΙΜΟΥ, ΡΟΥΦΟΥ καὶ ΕΥΓΕΝΙΟΥ.

Πατὴρ ὁ Παῦλος μαρτυρεῖ σὺν τοῖς τέκνοις,
Μεθ’ ὧν σεαυτὴν Τάττα τάττεις ἐμφρόνως.

ΠΑΥΛΟΣ καὶ ΤΑΤΤΑ οἱ Ἅγιοι ὁμόζυγοι Μάρτυρες καὶ οἱ τέσσαρες παῖδες αὐτῶν ΣΑΒΙΝΙΑΝΟΣ, ΜΑΞΙΜΟΣ, ΡΟΥΦΟΣ καὶ ΕΥΓΕΝΙΟΣ κατήγοντο ἀπὸ τὴν Δαμασκόν. Ἐπειδὴ δὲ διεβλήθησαν ὡς Χριστιανοὶ ἐνεκλείσθησαν οἱ πόδες αὐτῶν εἰς τὸ ξύλον τὸ τιμωρητικόν, καὶ μὲ ἁλύσεις ἐδέθησαν. Ἀφοῦ δὲ ἐκρίθησαν, ἐδάρησαν δυνατά. Ἔπειτα στρεβλωθέντες κατὰ τὰ μέλη τοῦ σώματος ἀπὸ τοὺς ἀπίστους, παρέδωκαν τὰς ψυχάς των εἰς χεῖρας Θεοῦ, παρ’ οὗ ἔλαβον τοὺς στεφάνους τοῦ μαρτυρίου.

 

Μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν ΣΕΡΓΙΟΥ τοῦ θαυματουργοῦ Ρώσου.

    

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ