Νοεμβρίου ΚΕ’ (25η)

Τῇ ΚΕ’ (25ῃ) τοῦ αὐτοῦ μηνὸς μνήμη τῆς Ἁγίας καὶ ἐνδόξου Μεγαλομάρτυρος τοῦ Χριστοῦ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ.

Αἰκατερῖνα καὶ σοφὴ καὶ παρθένος
Ἐκ δὲ ξίφους καὶ Μάρτυς· ὦ καλὰ τρία!
Εἰκάδι πέμπτῃ ἄορ κατέπεφνεν ρήτορα κούρην.

Τὸν Βίον αὐτῆς Ἑλληνιστὶ συνέγραψεν ὁ Μεταφραστὴς Συμεών, οὗ ἡ ἀρχή· «Βασιλεύοντος τοῦ ἀσεβεστάτου» (σῴζεται ἐν τῇ Λαύρᾳ ἐν τῇ τῶν Ἰβήρων καὶ ἐν ἄλλαις). Τύποις ἐξεδόθη ὑπὸ τοῦ Ἀββᾶ Migne ἐν τῇ «Ἑλληνικῇ Πατρολογίᾳ», τόμ. 116, στ. 276-301. Εἰς τὴν ἁπλῆν ἑλληνικὴν μετηνέχθη ὑπὸ Ἀγαπίου τοῦ Κρητὸς καὶ κατεχωρίσθη εἰς τὸν ὑπ’ αὐτοῦ ἐκδοθέντα «Παράδεισον», ἐξ οὗ καὶ παραληφθεὶς παρατίθεται ἐνταῦθα διεσκευασμένος κατὰ τὴν φράσιν. Πλὴν τοῦ ὑπὸ τοῦ Συμεῶνος συγγραφέντος Μαρτυρίου τῆς Ἁγίας ὑπάρχουν καὶ ἕτερα τρία γνωστὰ Μαρτύρια μὲ μικράς τινας παραλλαγάς. Ἐκ τούτων τὸ ἓν φέρεται συγγραφὲν ὑπὸ Ἀθανασίου τινὸς ταχυγράφου ὑπηρέτου τῆς Ἁγίας, ὡς ὁ ἴδιος ὀνομάζει ἑαυτὸν γράφων· «... ταῦτα ἐγὼ Ἀθανάσιος ταχυγράφος ... ἐτελειώθη ἡ κυρία μου Αἰκατερίνη ...»· τὰ ἕτερα δύο εἶναι ἀνωνύμων συγγραφέων. Πλὴν τῶν ἑλληνικῶν τούτων Μαρτυρίων σῴζονται καί τινα λατινιστὶ συγγεγραμμένα καὶ ἓν ἀραβιστί. Ἐγκώμιον εἰς τὴν Ἁγίαν Αἰκατερίνην συνέθεσεν ὁ σοφώτατος Ἱεροδιδάσκαλος Μακάριος ὁ Πάτμιος, οὗ ἡ ἀρχή· «Ψεῦδος καὶ φλυαρία εἶναι ἐκεῖνο ὅπου δοξάζουσιν οἱ Ἑβραῖοι», ὅπερ βλέπε εἰς τὴν «Εὐαγγελικὴν Σάλπιγγα». Παρακλητικὸν Κανόνα μετὰ 24 Οἴκων εἰς τὴν αὐτὴν Ἁγίαν συνέταξεν ὁ Γέρων Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης.

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

  

Οἱ Ἅγιοι ἑκατὸν πεντήκοντα ΡΗΤΟΡΕΣ, οἱ διὰ τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης πιστεύσαντες τῷ Χριστῷ πυρὶ τελειοῦνται.

Αἱ πρὶν πλάνης ρήτορσιν ἀνδράσι στάσεις,
Εἰς πῦρ θανοῦσι τῶν στεφάνων εὑρέσεις.

 

Ἡ Ἁγία ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ, ἡ τοῦ βασιλέως γυνή, ξίφει τελειοῦται.

Τμηθεῖσα θνητοῦ σύζυγος βασιλέως,
Ἄφθαρτον εὗρε Νυμφῶνα βασιλέως.

 

Ὁ Ἅγιος ΠΟΡΦΥΡΙΩΝ ὁ Στρατηλάτης σὺν τοῖς διακοσίοις αὐτοῦ ΣΤΡΑΤΙΩΤΑΙΣ ξίφει τελειοῦνται.

Σὺν τῷ στρατῷ σου, Πορφυρίων, πρὸς ξίφος,
Πρόθυμος ἥκεις οἷά περ στρατηλάτης.

 

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος ΜΕΡΚΟΥΡΙΟΥ.

Εἰ καὶ πατάσσῃ, Μερκούριε, τῷ ξίφει,
Καὶ νεκρὸν ἐχθρὸν σὺ πατάσσεις Κυρίου.

Τὸ Ἑλληνικὸν αὐτοῦ Μαρτύριον συνέγραψεν ὁ Μεταφραστὴς Συμεών, οὗ ἡ ἀρχή· «Δέκιος ἡνίκα» (σῴζεται ἐν τῇ Λαύρᾳ, ἐν τῇ τῶν Ἰβήρων καὶ ἐν ἄλλαις). Εἰς τὴν ἁπλῆν ἑλληνικὴν μετηνέχθη ὑπὸ Ἀγαπίου τοῦ Κρητὸς ὑφ’ οὗ καὶ συμπεριελήφθη εἰς τὸν ὑπ’ αὐτοῦ ἐκδοθέντα «Νέον Παράδὲισον». Ἐκ τούτου παραληφθεὶς καταχωρίζεται ἐνταῦθα διεσκευασμένος κατὰ τὴν φράσιν.

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

  

  Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν ΠΕΤΡΟΥ τοῦ Ἡσυχαστοῦ.

Ἡσύχως βίου τὸ πέλαγος ἀνύσας,
Πρὸς ἡσύχιον, Πέτρε, λιμένα φθάνεις.

Τούτου τοῦ Ὁσίου τὸν Βίον γράφει ὁ Θεοδώρητος ἐν ἀριθμῷ ἐνάτῳ τῆς «Φιλοθέου Ἱστορίας», ἀπὸ τοῦ ὁποίου ἐλήφθη καὶ τὸ παρατιθέμενον ἐνταῦθα Συναξάριον αὐτοῦ.

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

  

Οἱ Ἅγιοι Ἑξακόσιοι ἑβδομήκοντα ΜΑΡΤΥΡΕΣ ξίφει τελειοῦνται.

Τέμνουσιν ἀνδρῶν εἰκάδας τριπλῶς δέκα,
Μεθ’ ὧν καὶ ἄλλους ἄνδρας ἑπτάκις δέκα.

  

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ