Δεκεμβρίου ΙΘ’ (19η)

Τῇ ΙΘ’ (19ῃ) τοῦ αὐτοῦ μηνὸς μνήμη τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος ΒΟΝΙΦΑΤΙΟΥ καὶ τῆς Ἁγίας ΑΓΛΑΪΔΟΣ τῆς Ρωμαίας.

Ζητῶν Βονιφάτιος ὀστᾶ Μαρτύρων,
Ἑαυτὸν εὗρε Μάρτυρα τμηθεὶς ξίφει.
Ἐννεακαιδεκάτῃ Βονιφάτιος αὐχένα κάρθη.

Τὸν ἑλληνικὸν αὐτὸν Βίον συνέγραψε Συμεὼν ὁ Μεταφραστής, οὗ ἡ ἀρχή· «Καὶ τὰ τῶν ἄλλων μὲν τοῦ Χριστοῦ» (σῴζεται ἐν τῇ Μεγίστῃ Λαύρᾳ, ἐν τῇ Μονῇ τῶν Ἰβήρων καὶ ἐν ἄλλαις). Εἰς τὴν ἁπλῆ Ἑλληνικὴν μετήνεγκε τοῦτον ὁ Ἱερὸς Ἀγάπιος ὁ Κρής, ὅστις καὶ τὸν ἐξέδωκε τύποις μετ’ ἄλλων ἐν τῷ «Νέῳ Παραδείσῳ», ἐξ οὗ παραληφθεὶς ὑφ’ ἡμῶν παρατίθεται ἐνταῦθα διεσκευασμένος κατὰ τὴν φράσιν.

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

  

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῶν Ἁγίων Μαρτύρων ΗΛΙΑ, ΠΡΟΒΟΥ καὶ ΑΡΕΩΣ.

Εἰς τὸν Ἠλίαν καὶ Πρόβον·

Ἀθλήσεως τμηθέντα τῷ ξίφει κάραν,
Ζηλοῖ ταχὺ Πρόβος σε, Μάρτυς Ἠλία.

Εἰς τὸν Ἄρη·

Ἄρης ὑπῆρξας πρὸς τὸ πῦρ ὄντως, Ἄρες.
Ἄρης νοητός, ὅπλα πίστεως φέρων.

Εἰς τοὺς κατὰ τὴν σήμερον ἑορταζομένους Ἁγίους ἑπτὰ Μάρτυρας Ἠλίαν, Πρόβον, Ἄρην, Τιμόθεον, Πολύευκτον, Εὐτύχιον καὶ Θεσσαλονίκην, ἤτοι τοὺς ἐνταῦθα καὶ ἀμέσως ἐν συνεχείᾳ ἀναφερομένους συνέταξε κοινὴν ἑορτάσιμον Ἀκολουθίαν, ὡς καὶ κδʹ (24) Οἴκους μετὰ Παρακλητικοῦ Κανόνος, ὁ γνωστὸς Ὑμνογράφος τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας Πατὴρ Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης. Ἐν τῷ Χειρογράφῳ Συναξαριστῇ, ὁ Πρόβος, Πρόμος γράφεται.

ΗΛΙΑΣ, ΠΡΟΒΟΣ καὶ ΑΡΗΣ οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες κατήγοντο ἐξ Αἰγύπτου, ἦσαν δὲ Χριστιανοὶ καὶ ἐπορεύοντο εἰς τὴν Κιλικίαν ὅπως ἐπισκεφθῶσι καὶ ὑπηρετήσωσι τοὺς ἐκεῖ μαρτυροῦντας Χριστιανούς. Ὅταν δὲ ἔφθασαν εἰς τὴν Ἀσκάλωνα, συλληφθέντες ἐφέρθησαν ἐνώπιον τοῦ ἐκεῖ κριτοῦ, Φιρμιλιανοῦ ὀνόματι, ὁμολογήσαντες δὲ ἑαυτοὺς Χριστιανοὺς ἐδοκίμασαν διαφόρους βασάνους· καὶ ὁ μὲν Ἅγιος Ἄρης ἐτελείωσε τὸ Μαρτύριον διὰ πυρός, οἱ δὲ Ἅγιοι Πρόβος καὶ Ἠλίας ἀπεκεφαλίσθησαν. Τελεῖται δὲ ἡ αὐτῶν σύναξις ἐν τῷ Μαρτυρίῳ τοῦ Ἁγίου Φιλήμονος, ἐν τόπῳ καλουμένῳ Στρατηγίῳ.

  

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες ΤΙΜΟΘΕΟΣ καὶ ΠΟΛΥΕΥΚΤΟΣ πυρὶ τελειοῦνται.

Εἰς τὸν Τιμόθεον·

Τιμόθεον δὲ τὸν πεπυρπολημένον,
ποῦ θήσομεν λαχόντα παντίμου τέλους;

Εἰς τὸν Πολύευκτον·

Σοῦ, Πολύευκτε Καισαρεῦ, ποῖον τέλος;
Τὸ πῦρ ὑπελθὼν εὗρον εὐκταῖον τέλος.

ΤΙΜΟΘΕΟΣ καὶ ΠΟΛΥΕΥΚΤΟΣ οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες, κρατηθέντες καὶ ὁμολογήσαντες τὸν Χριστόν, ἐτελείωσαν διὰ πολλῶν βασάνων τὸ Μαρτύριον. Καὶ ὁ μὲν Τιμόθεος ἐτελείωσε τὸ Μαρτύριον ἐν τῇ ἐν Ἀφρικῇ Μαυριτανίᾳ (ἢ Μαυρουσίᾳ)· ὁ δὲ Πολύευκτος, μὲ διαφόρους τιμωρίας πρότερον βασανισθεὶς ἐν Καισαρείᾳ, τελευταῖον εἰς πῦρ βληθεὶς ἐτελείωσε καὶ οὗτος τὸ Μαρτύριον, οὕτω δὲ ἔλαβον καὶ οἱ δύο τοὺς μαρτυρικοὺς στεφάνους παρὰ Κυρίου.

 

Μνήμη τῶν Ἁγίων Μαρτύρων ΕΥΤΥΧΙΟΥ καὶ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ καὶ τῶν σὺν αὐτοῖς ΑΝΔΡΩΝ διακοσίων καὶ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ἑβδομήκοντα.

Εἰς τὸν Εὐτύχιον καὶ Θεσσαλονίκην·

Σὺν Εὐτυχίῳ καὶ σὺ Θεσσαλονίκη,
Νίκην ἐφεῦρες εὐτυχῶς ἐκ τοῦ ξίφους.

Εἰς τοὺς διακοσίους ἄνδρας καὶ ἑβδομήκοντα γυναῖκας·

Ἀνεῖλεν ἀνδρῶν εἰκάδας δέκα ξίφος,
Ἀνεῖλε καὶ γυναῖκας ἑπτάκις δέκα.

 

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὶς ἡμῶν ΓΡΗΓΕΝΤΙΟΥ Ἐπισκόπου Αἰθιοπίας.

Σαρκὸς λιπὼν σύνδεσμον ὁ Γρηγέντιος,
Ἐκεῖ μετῆρεν ἔνθα σαρξὶν οὐ τόπος.

Τὸν Βίον αὐτοῦ συνέγραψε Παλλάδιος τις Ἐπίσκοπος τῆς ἐν Αἰθιοπίᾳ πόλεως Νεγρᾶς, ἀλλὰ καὶ ἕτερος, Ἰωάννης ὀνόματι, συνέγραψε Βίον τοῦ Ἁγίου σῳζόμενον ἐν τῷ ὑπ’ ἀριθ. 467 κώδικι τῆς Ἱεροσολυμιτικῆς Βιβλιοθήκης (φύλ. 22-140 βʹ), ὡς καὶ τῷ ὑπ’ ἀριθ. 40 (42) κώδικι τῆς ἐν Ἄθῳ Μονῆς τοῦ Καρακάλλου (φύλ. 204-296 βʹ). Εἰς τὴν ἁπλῆν Ἑλληνικὴν ἐξέδωκε τύποις τὸν Βίον τοῦ Ἁγίου ἐν τῷ «Νέῳ Παραδείσῳ» ὁ ἱερὸς Ἀγάπιος ὁ Κρής, ἐξ οὗ παραλαβόντες ἡμεῖς καταχωρίζομεν τοῦτον ἐνταῦθα διεσκευασμένον κατὰ τὴν φράσιν.

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

  

Ὁ Ἅγιος Μάρτυς ΤΡΥΦΩΝ, εἰς φυτὸν ἰτέας κρεμασθείς, τελειοῦται.

Τρύφων ἀνῆλθε σώματι πρὸς ἰτέαν,
Καὶ πνεύματι πρὸς ὕψος οὐρανοῦ μέγα.

 

Τοῦ Ὁσίου Ἠλιοῦ Μουρόμας τοῦ θαυματουργοῦ ἐν τῷ σπηλαίῳ Ρώσου.

  

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ