Ἰουλίου Ε’ (5η)

Τῇ Ε’ (5ῃ) τοῦ αὐτοῦ μηνὸς μνήμη τοῦ Ὁσίου καὶ Θεοφόρου πατρὸς ἡμῶν ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ τοῦ ἐν Ἄθῳ, καὶ τῶν σὺν αὐτῷ ἀποκτανθέντων ἓξ μαθητῶν αὐτοῦ.

Μέγας μὲν Ἀντώνιος, ἀρχὴ Πατέρων,
Θεῖος δ’ Ἀθανάσιος ἔνθεον τέλος·
Κἂν ἦν Ἀθανάσιος ὕστερος χρόνοις
Ἀλλ’ ὑπερέσχε καὶ παλαιοὺς τοῖς πόνοις.

Εἰς τοὺς Ἓξ μαθητὰς αὐτοῦ·

Ἀθανασίῳ καὶ μαθητῶν ἑξάδι,
Ναοὶ λύονται σωμάτων ναοῦ λύσει.
Πέμπτῃ δ’ Ἀθανάσιον ἄγον Νόες ἄστυ Θεοῖο.

Ὁ ἑλληνικὸς βίος αὐτοῦ σῴζεται ἔν τε τῇ Μεγίστῃ Λαύρᾳ καὶ ἐν τῇ τῶν Ἰβήρων, οὗ ἡ ἀρχή· «Οἱ τῶν ἀρίστων ἀνδρῶν ἀνάγραπτοι βίοι». Οὗτος μεταγλωττισθεὶς ὑπὸ Ἀγαπίου τοῦ Κρητὸς ἐξεδύθη παρ’ αὐτοῦ τὸ πρῶτον εἰς τύπον συμπεριληφθεὶς εἰς τὴν παρ’ αὐτοῦ ἐκδοθεῖσαν «Καλοκαιρινήν», ἐξ ἧς καὶ παραληφθεὶς καταχωρίζεται ἐνταῦθα διεσκευασμένος γλωσσικῶς ἐπὶ τὸ βέλτιον. Ἐν δὲ τῇ Λαύρᾳ σῴζεται καὶ ἐγκώμιον εἰς αὐτόν, οὗ ἡ ἀρχή· «Οὐδὲ τῆς τῶν Ὁσίων μνήμης οἱ φιλόθεοι προσκορεῖς».

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

  

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ Ὁσίου πατρὸς ἡμῶν ΛΑΜΠΑΔΟΥ.

Ἄρδων ἐλαίῳ Λαμπαδὸς τὴν λαμπάδα,
Ἕτοιμος ἐγγίσαντος ἦν τοῦ νυμφίου.

ΛΑΜΠΑΔΟΣ ὁ Ὅσιος πατὴρ ἡμῶν ἐκ νεαρᾶς ἡλικίας παρεδόθη εἰς τὴν ἀσκητικὴν ζωὴν καὶ διὰ τῆς ἐγκρατείας καὶ τῆς προσεκτικῆς προσευχῆς ὑπέταξεν εἰς τὴν ψυχὴν τὸ φρόνημα τῆς σαρκός. Ὅθεν ἔλαμψεν ὡς λαμπρὸς ἥλιος καὶ ἐφώτισε τοὺς ἐσκοτισμένους ὑπὸ τῶν παθῶν καὶ τῆς ἀπάτης τῶν δαιμόνων. Καὶ ὄχι μόνον ἐν τῇ παρούσῃ ζωῇ ἔτι ὢν ἐποίησε παράδοξα θαύματα, ἀλλὰ καὶ ἀφοῦ ἀπῆλθε πρὸς Κύριον προσφέρει ἀενάως θαύματα καὶ ἰατρείας εἰς τοὺς μετὰ πίστεως πρὸς αὐτὸν προστρέχοντας. Τοῦθ’ ὅπερ βεβαιοῖ τὸ σπήλαιον, ἐντὸς τοῦ ὁποίου εὑρίσκεται τὸ τίμιον αὐτοῦ λείψανον.

 

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυς ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ ὁ νέος, ὁ ἐν Κωνσταντινουπόλει μαρτυρήσας κατὰ τὸ ἔτος ͵αχοθ’ (1679), ξίφει τελειοῦται.

Ὁ Κυπριανὸς ἀγάπη πεφλεγμένος
Ἡγεῖτο πάντως ὡς τρυφὰς τὰς βασάνους.

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

  

Ἡ εὕρεσις τῶν τιμίων λειψάνων τοῦ Ὁσίου καὶ Θεοφόρου πατρὸς ἡμῶν ΣΕΡΓΙΟΥ, Ἡγουμένου Ραδονεξίας, τοῦ θαυματουργοῦ, Ρώσου.

   

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ