✥ Τῇ ΙΒ’ (12ῃ) τοῦ αὐτοῦ μηνὸς μνήμη τῆς Ἁγιας Μάρτυρος ΤΑΤΙΑΝΗΣ.
Τῆς πάντα λαμπρᾶς Τατιανῆς τῇ κάρᾳ
Λαμπρὸν προὐξένησε τὸ ξίφος στέφος,
Τῇ δυοκαιδεκάτῃ Τατιανῆς αὐχένα κέρσαν.
ΤΑΤΙΑΝΗ ἡ Μάρτυς κατήγετο ἐκ τῆς ἀρχαίας Ρώμης, ἀκμάσασα κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ βασιλέως Ἀλεξάνδρου, ἐν ἔτει σκβ’ (222), θυγάτηρ μὲν πατρὸς πλουσίου καὶ περιφανοῦς, ὁ ὁποῖος τρὶς ἐγένετο ὕπατος, διάκονος δὲ τῆς Ἐκκλησίας κατὰ τὴν τάξιν καὶ τὸ ἐπάγγελμα. Αὕτη λοιπόν, διότι ὡμολόγει τὸν Χριστόν, ὡδηγήθη ἔμπροσθεν τοῦ βασιλέως, καὶ εἰσελθοῦσα μετ’ αὐτοῦ εἰς τὸν Ναὸν τῶν εἰδώλων, διὰ προσευχῆς της κατεκρήμνισε τὰ εἴδωλα. Ὅθεν δέρουσι ταύτην εἰς τὸ πρόσωπον καὶ μὲ σιδηρᾶς ἀγκίδας σχίζουσι τὰ βλέφαρά της. Ἔπειτα κρεμῶσιν αὐτὴν καὶ καταξεσχίζουσι τὸ σῶμά της, καὶ εἶτα ξυρίσαντες τὴν κεφαλήν της διὰ καταισχύνην, ρίπτουσιν αὐτὴν εἰς τὸ πῦρ καὶ δίδουσιν εἰς τὰ θηρία. Ἐπειδὴ δὲ διεφυλάχθη ἀπὸ αὐτὰ ἀβλαβὴς, μὲ τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ, τούτου ἕνεκα ἀπεκεφαλίσθη, καὶ οὕτως ἔλαβεν ἡ ἀοίδιμος τὸν στέφανον τοῦ μαρτυρίου.
✥ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος ΠΕΤΡΟΥ τοῦ Ἀβεσαλαμίτου.
Ἀπανθρακωθεὶς καρδίαν θείῳ πόθῳ
Ἐπ’ ἀνθράκων ἥδιστα Πέτρος ἐκπνέει.
ΠΕΤΡΟΣ ὁ ἔνδοξος Μάρτυς, ἀνδρεῖος ὢν καὶ δυνατός, τόσον κατὰ τὸ σῶμα, ὅσον κατὰ τὴν ψυχὴν καὶ κατὰ τὴν πίστιν, ὡμολόγησε παρρησίᾳ τον Χριστὸν ἐν τῇ νεανικῇ του ἡλικίᾳ· ὁ δὲ τῆς Ἐλευθερουπόλεως ἄρχων, ἐπειδὴ δὲν ἠδυνήθη οὔτε μὲ κολακείας νὰ μαλάξῃ τὴν γνώμην του, οὔτε μὲ ἀπειλὰς νὰ τὸν φοβίσῃ, ἔρριψεν αὐτὸν ἐν πυρᾷ, καὶ ἐκεῖ ὁ γενναῖος τῆς εὐσεβείας ἀγωνιστὴς ἔλαβε τὸν στέφανον τοῦ Μαρτυρίου.
✥ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος ΜΕΡΤΙΟΥ.
Θεὸν ποθῶν ὕψιστον ἰσχυρὸν μόνον,
Μαστίζεται Μέρτιος ἰσχυρῶς ἄγαν.
ΜΕΡΤΙΟΣ ὁ Ἅγιος Μάρτυς, στρατιώτης ὢν εἰς τὸ στρατιωτικὸν τάγμα τὸ καλούμενον τῶν Μαύρων κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ Διοκλητιανοῦ ἐν ἔτει σϟη’ (298), διεβλήθη εἰς αὐτόν, ὅτι εἶναι Χριστιανός· ὅθεν προσαχθεὶς ἔμπροσθεν τοῦ βασιλέως, ἐβιάσθη ὑπ’ αὐτοῦ νὰ προσφέρῃ θυσίαν εἰς τὰ εἴδωλα, καὶ ἐπειδὴ δὲν ἐπείσθη, τοῦ ἀφαιροῦσι τὴν ζώνην, ἥτις ἦτο σημεῖον τῆς στρατιωτικῆς ἀξίας του, καὶ ἔπειτα δέρουσιν αὐτὸν καταξεσχίσαντες τὸ σῶμά του μὲ τοὺς ραβδισμούς. Ὁ δὲ Ἅγιος μὲ τόσην γενναιότητα ὑπέμεινε τὴν σκληρὰν ταύτην βάσανον, ὥστε οὐδὲ μικρὰν φωνὴν ἐξέβαλε τὸ στόμα του· διὸ ἐξεπλάγη ὁ τύραννος καὶ ἔκθαμβος ἐγένετο. Ἐπειδὴ δὲ ὁ ξυλοδαρμὸς παρετάθη ἐπὶ πολλὰς ὥρας, δὲν ἔμεινεν εἰς τὸ σῶμα τοῦ Μάρτυρος τὸ ἐλάχιστον μέρος ἀπλήγωτον. Τότε ἐπρόσταξεν ὁ τύραννος νὰ τὸν ἀφήσωσι καὶ νὰ τὸν ρίψωσιν εἰς τὴν φυλακήν. Μετὰ παρέλευσιν δὲ ὀκτὼ ἡμερῶν ἔρρευσε πύον πολὺ ἀπὸ τὰς πληγὰς τοῦ Ἁγίου, καὶ ἀνέδιδε τοῦτο ὑπερβολικὴν δυσοσμίαν· ὅθεν ἀποκαμὼν ἐκ τῶν πόνων ὁ τοῦ Χριστοῦ ἀθλητὴς παρέδωκε τὴν τιμίαν αὐτοῦ ψυχὴν εἰς χεῖρας Θεοῦ, καὶ οὕτως ἔλαβε τὸν τοῦ Μαρτυρίου στέφανον.
✥ Οἱ Ἅγιοι ΟΚΤΩ ΜΑΡΤΥΡΕΣ οἱ ἀπὸ Νικαίας ξίφει τελειοῦνται.
Θνῄσκει χορός τις ὀκτάριθμιος ἐκ ξίφους,
Αἰῶνος εὑρεῖν ὀγδόου ζωὴν θέλων.
✥ Ἡ Ἁγία Μάρτυς ΕΥΘΑΣΙΑ ξίφει τελειοῦται.
Αὐτῆς κεφαλὴν ἐκ ξίφους Εὐθασία,
Αὐτῷ Θεῷ Σωτῆρι κόσμου προσφέρει.
✥ Μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν καὶ θαυματουργοῦ ΗΛΙΟΥ.
Ἄλλος δέδεικται θαυματουργὸς Ἠλίας
Ὁ θαυματουργὸς οὗτος ὄντως Ἠλίας.