Ἀπριλίου ΚΗ’ (28η)

Τῇ ΚΗ’ (28ῃ) τοῦ αὐτοῦ μηνὸς μνήμη τῶν Ἁγίων Ἐννέα Μαρτύρων, τῶν ἐν Κυζίκῳ μαρτυρησάντων, ΘΕΟΓΝΙΔΟΣ, ΡΟΥΦΟΥ, ΑΝΤΙΠΑΤΡΟΥ, ΘΕΟΣΤΙΧΟΥ, ΑΡΤΕΜΑ, ΜΑΓΝΟΥ, ΘΕΟΔΟΥΛΟΥ, ΘΑΥΜΑΣΙΟΥ καὶ ΦΙΛΗΜΟΝΟΣ.

Εἰκὼν ἀΰλων Ταγμάτων τῶν ἐννέα,
Οἱ τὰς κάρας τμηθέντες ἄνδρες ἐννέα.
Εἰκάδι ὀγδοάτῃ βιότου λυγροῦ ἐννέ’ ἀπῆραν.

ΘΕΟΓΝΙΣ ὁ Ἅγιος τοῦ Χριστοῦ Μάρτυς καὶ οἱ μετ’ αὐτοῦ ἐν Κυζίκῳ συμμαρτυρήσαντες Ἅγιοι Μάρτυρες Ροῦφος, Ἀντίπατρος, Θεόστιχος, Ἀρτεμᾶς, Μάγνος, Θεόδουλος, Θαυμάσιος καὶ Φιλήμων κατήγοντο μὲν ἐκ διαφόρων τόπων, συνελήφθησαν δὲ ὑπὸ τῶν εἱδωλολατρῶν ἐν Κυζίκῳ καὶ ἐρωτηθέντες περὶ τῆς τοῦ Χριστοῦ Πίστεως, κατῄσχυναν τὸν ἄρχοντα τῆς Κυζίκου διὰ τῆς γενναίας αὐτῶν γνώμης, ἐμπαίξαντες την πλάνην τῶν εἰδώλων. Ἐτιμωρήθησαν τότε μὲ διαφόρους βασάνους, δὲν ἐθυσίασαν ὅμως εἰς τὰ εἴδωλα, ἀλλὰ προσέφερον ἑαυτοὺς θυσίαν ζῶσαν εἰς τὸν ζῶντα Θεόν, ἀποκεφαλισθέντες διὰ ξίφους. Ὅθεν καὶ μετὰ θάνατον ἐγένοντο ἄμισθοι ἰατροὶ διαφόρων παθῶν εἰς τοὺς μετὰ πίστεως πρὸς τούτους προσερχομένους.

 

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Διήγησις ΘΑΥΜΑΤΟΣ γενομένου ἐν τῇ πόλει τῆς ἐν Ἀφρικῇ Καρθαγένης.

Ἔκστηθι, λάγνε, ὧδε μοιχείας βλέπων,
Τὴν ἐκδίκησιν, καὶ μακρὰν ταύτης γένου.

Εἰς τὴν πθʹ (89ην) ἐρωταπόκρισιν Ἀναστασίου τοῦ Σιναΐτου τὴν περιεχομένην ἐν τῷ χειρογράφῳ Κουβαρᾶ τῆς Μονῆς τοῦ Διονυσίου, μεταξὺ τῶν ἄλλων ἀναφέρεται καὶ ἡ παροῦσα διήγησις, εἰς τὸ τέλος τῆς ὁποίας προστίθενται καὶ τὰ ἑξῆς. Πάντες ἀκούσαντες τοῦτον νὰ φωνάζῃ ἐκ τοῦ τάφου· «Ἐλεήσατέ με» ὠφελήθησαν καὶ φοβηθέντες διὰ τὴν φοβερὰν διήγησιν τὴν ὁποίαν ἐξιστόρησεν, ἐθρήνει ἕκαστος τὰς ἰδίας αὐτοῦ ἁμαρτίας. Βλέποντες δὲ τὸν ἄνθρωπον ἀποκαμωμένον καὶ πλήρη δακρύων παρεκάλουν αὐτὸν νὰ φάγῃ. Ἐκεῖνος δὲ οὐδόλως ὑπήκουσεν, ἀλλ’ ἀφήσας αὐτοὺς περιεπάτει εἰς τὰς Ἐκκλησίας καὶ ριπτόμενος κατὰ γῆς ἐφώναζε μὲ δυνατὴν φωνὴν ἔνδακρυς· «Ἀλλοίμονον, ἀλλοίμονον εἰς ἐκείνους ὅσοι ἁμαρτάνουσι καί δὲν μετανοοῦσιν. Ὢ ποία φοβερὰ κόλασις καὶ αὐστηρὰ κρίσις ἀναμένει τούτους». Οὕτω δὲ διελθὼν ἡμέρας τεσσαράκοντα νηστεύων, ἀγρυπνῶνκαὶ κηρύττων καὶ πολλοὺς ἁμαρτωλοὺς ἐπιστρέφων εἰς μετάνοιαν, ἐκοιμήθη ἐν Κυρίῳ, προγνωρίσας τὸν θάνατόν του ἀπὸ δώδεκα ἡμερῶν.

Σημειοῦμεν δὲ ἐνταῦθα, ὅτι αἱ ἐρωταποκρίσεις Ἀναστασίου τοῦ Σιναΐτου, αἱ ἐν τῷ ἀνωτέρω χειρογράφῳ Κουβαρᾶ, τοῦ Κοινοβίου τοῦ Διονυσίου περιεχόμεναι, εἶναι κατὰ πολὺ πλουσιώτεραι ἀπὸ τῶν ἐκδεδομένων. Εἶναι δὲ αὗται ποίημα οὐχὶ τοῦ παλαιοτέρου Ἀναστασίου ἀλλὰ τοῦ νεωτέρου, περὶ οὗ βλέπε ἐν ταῖς σελίσι 413-414, τοῦ ἀνὰ χεῖρας τόμου.

ΘΑΥΜΑ

   

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν ΜΕΜΝΟΝΟΣ τοῦ Θαυματουργοῦ.

Ὑπνοῖ τι μικρὸν ἁρπαγὴν τὴν ἐσχάτην
Τὴν εἰς ἀπαντὴν τοῦ Θεοῦ, Μέμνων μένων.

Περιττῶς γράφεται ἐνταῦθα παρὰ τοῖς Μηναίοις ἡ μνήμη καὶ τὸ Συναξάριον τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Πατρικίου Ἐπισκόπου Προύσης, διότι ταῦτα γράφονται κατὰ τὴν ιθʹ (19ην) τοῦ Μαΐου. Περιττῶς ἐπίσης σημειοῦται ἡ μνήμη τοῦ Ὁσίου τούτου Πατρὸς ἡμῶν Μέμνονος καὶ κατὰ τὴν ιθʹ (19ην) Μαΐου, διότι ἡ κυρίως μνήμη αὐτοῦ ἐπιτελεῖται κατὰ τὴν σήμερον (βλέπε περὶ ἀμφοτέρων ἐν τόμῳ Εʹ τοῦ ἡμετέρου «Μεγάλου Συναξαριστοῦ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας»).

ΜΕΜΝΩΝ ὁ ἐν Ἁγίοις Πατὴρ ἡμῶν ἀποταξάμενος τὸν κόσμον καὶ τὰ ἐν κόσμῳ διὰ τὴν ἀγάπην τοῦ Θεοῦ, δικαίως καὶ εὐαρέστως διήρχετο τὸν βίον μὲ ὑπακοὴν καὶ ὑποταγήν· διὸ ἔγινε καὶ Ἡγούμενος Μοναχῶν. Ἀποκτήσας δὲ πρᾳότητα καὶ ἀγάπην, ἔγινε καὶ θαυματουργός. Ἐπιπεσόντων δὲ ποτὲ ἀκρίδων εἰς τοὺς ἀγροὺς τοῦ Μοναστηρίου, ἐξελθὼν ὁ Ἅγιος ἐκ τοῦ Μοναστηρίου καὶ προσευχηθείς, ὤ τοῦ θαύματος! ἐξηφανίσθησαν, ὡς νὰ κατέκαυσε ταύτας πῦρ ἢ νὰ ἐπνίγησαν εἰς ποταμόν.

Οὗτος ἀνέβλυσε διὰ προσευχῆς του καὶ ὕδωρ εἰς τόπον ἄνυδρον, τὸ ὁποῖον μέχρι τῆς σήμερον ἀναβρύει εἰς δόξαν Χριστοῦ. Φανεὶς δὲ εἰς ναύτας τινάς, οἵτινες ἐν ὥρᾳ τρικυμίας τὸν ἐπεκαλέσθησαν καὶ ἐζήτουν τὴν βοήθειάν του, ἐκυβέρνα τὸ πλοῖον καὶ τοὺς παρεθάρρυνε, μετ’ ὀλίγον δὲ διέσωσεν αὐτοὺς ἀβλαβεῖς εἰς λιμένα. Διὰ τοιούτων θαυμασίων κοσμῶν τὸν βίον του ὁ ἀοίδιμος παρεῖχε παντοίας εὐεργεσίας εἰς τοὺς αὐτὸν ἐπικαλουμένους. Εὐαρεστήσας λοιπὸν τῷ Θεῷ μέχρι τέλους, ἀπῆλθε πρὸς Αὐτόν, φέρων μεθ’ ἑαυτοῦ τὸν πλοῦτον καὶ τὰ ἐφόδια τῆς ἀρετῆς.

 

Ὁ Ὅσιος Πατὴρ ἡμῶν ΑΥΞΙΒΙΟΣ ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται.

Ὄντως χορῷ δίδωσι τῶν σεσωσμένων,
Αὔξησιν Αὐξίβιος, ἐκστὰς τοῦ βίου.

    

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ