✥ Τῇ ΛΑ’ (31ῃ) τοῦ αὐτοῦ μηνὸς μνήμη τῶν Ἁγίων καὶ θαυματουργῶν Ἀναργύρων ΚΥΡΟΥ καὶ ΙΩΑΝΝΟΥ.
Κύρῳ συναθλῶν Ἰωάννης πρὸς ξίφος
Συνθαυματουργεῖ καὶ μετὰ ξίφος Κύρῳ.
Κῦρον Ἰωάννην τε τάμον πρώτῃ τριακοστῇ.
✥ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ἡ ἀνωτέρω ρηθεῖσα Ἁγία Μάρτυς ΑΘΑΝΑΣΙΑ καὶ αἱ τρεῖς θυγατέρες αὐτῆς ΘΕΟΔΟΤΗ, ΘΕΟΚΤΙΣΤΗ καὶ ΕΥΔΟΞΙΑ ξίφει τελειοῦνται.
Μήτηρ ἀρίστη καὶ τριὰς θυγατέρων,
Πόθῳ Πατρὸς θνῄσκουσι τῶν πάντων ξίφει.
✥ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες ΟΥΪΚΤΩΡΙΝΟΣ, ΟΥΪΚΤΩΡ καὶ ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ἐν ὅλμῳ συντριβέντες τελειοῦνται.
Ὅλμῳ μέλη τρεῖς συντριβέντες γεννάδαι,
Ὤφθησαν οἱ τρεῖς σώματος Χριστοῦ μέλη.
✥ Ὁ Ἅγιος Μάρτυς ΚΛΑΥΔΙΟΣ, χεῖρας καὶ πόδας ἐκκοπείς, τελειοῦται.
Καλὴν ἀπαρχὴν Κλαύδιος τῷ Κυρίῳ
Ἐκ σώματσς δίδωσι χεῖρας καὶ πόδας.
✥ Ὁ Ἅγιος Μάρτυς ΔΙΟΔΩΡΟΣ, ἐν καμίνῳ βληθείς, τελειοῦται.
Ἐν τῇ καμίνῳ καὶ τοῦ πόνου στέφος,
Εἴσελθε, Διόδωρε Μάρτυς, καὶ στέφου.
✥ Ὁ Ἅγιος Μάρτυς ΣΑΡΑΠΙΝΟΣ ξίφει τελειοῦται.
Εἰ τοῦ ξίφους στέρξω σε τῷ φόβῳ βίε,
Καὶ πῶς Θεὸς στέρξει με, τὸν Σαραπῖνον;
✥ Ὁ Ἅγιος Μάρτυς ΠΑΠΠΙΑΣ, ἐν θαλάσσῃ βληθείς, τελειοῦται.
Λοῦσαι θαλάσσης πικρὰ λουτρά, Παππία,
Ἵνα γλυκασμοῦ τῆς ἄνω τρυφῆς τύχης.
ΟΥΪΚΤΩΡΙΝΟΣ καὶ οἱ λοιποὶ σὺν αὐτῷ ἀθλήσαντες Ἅγιοι Μάρτυρες, κατήγοντο ἀπὸ τὴν Κόρινθον καὶ ἦσαν κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ Δεκίου, ἐν ἔτει σνα’ (251), διὰ δὲ τὴν τοῦ Χριστοῦ ὁμολογίαν καὶ πίστιν συλληφθέντες, ὡδηγήθησαν ἔμπροσθεν εἰς τὸν Τέρτιον τὸν ἀνθύπατον, ὅστις εἶχε τὴν ἐξουσίαν τοῦ Μωρέως. Ὅθεν ἀφοῦ ἐτιμωρήθησαν διὰ πολλῶν βασάνων, ἔλαβεν ἕκαστος εἶτα διαφορικὸν τέλος τοῦ μαρτυρίου· διότι ὁ μὲν Ἅγιος Οὐϊκτωρῖνος καὶ Οὐΐκτωρ καὶ Νικηφόρος, οἱ τρεῖς ὁμοῦ, ἐβλήθησαν ἐντὸς ἰγδίου μεγάλου καὶ συντριβέντες ὅλα τὰ μέλη τοῦ σώματος, παρέδωκαν τὰς ψυχάς των εἰς χεῖρας Θεοῦ. Ἐπίσης ὁ Ἅγιος Μάρτυς Κλαύδιος, χεῖρας καὶ πόδας κοπείς, ἐτελειώθη· ὁ Ἅγιος Μάρτυς Διόδωρος, βληθείς εἰς κάμινον πυρός, ἔλαβε τὸ τέλος τοῦ μαρτυρίου· ὁ δὲ Ἅγιος Σαραπῖνος ξίφει ἀπεκεφαλίσθη· καὶ τελευταῖον ὁ Ἅγιος Παππίας, ριφθεὶς εἰς τὸν βυθὸν τῆς θαλάσσης, τελειοῦται. Καὶ οὕτως ἔλαβον ὅλοι παρὰ Κυρίου τοὺς στεφάνους τοῦ μαρτυρίου.
✥ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῆς Ἁγίας Μάρτυρος ΤΡΥΦΑΙΝΗΣ.
Ταῦρος, Τρύφαινα, σοῦ τρυφᾷ τὸ παιδίον,
Καὶ πρὸς τρυφὰς πέμπει σε τὰς ἀκηράτους.
ΤΡΥΦΑΙΝΑ ἡ Ἁγία Μάρτυς κατήγετο ἀπὸ τὴν Κύζικον τὴν εὑρισκομένην εἰς τὸν Ἑλλήσποντον, θυγάτηρ Ἀναστασίου τινὸς συγκλητικοῦ καὶ μητρὸς Σωκρατίας Χριστιανῆς. Ἐμαρτύρησε δέ, ὄχι φερθεῖσα ὑπὸ τῶν ἄλλων εἰς τοὺς εἰδωλολάτρας, ἀλλὰ αὕτη αὐθορμήτως ἐπῆγε καὶ ἐνέπαιζε τὰ εἴδωλά των καὶ κατηγόρει τὰς αἰσχράς των πράξεις, δι’ ὧν ἐνόμιζον οἱ ἄφρονες ὅτι τιμῶσι τοὺς ψευδωνύμους θεούς των. Ὄχι δὲ μόνον τοῦτο, ἀλλὰ καὶ ἐδίδασκεν αὐτοὺς νὰ ἀφήσωσι μὲν τὴν θρησκείαν τῶν ματαίων εἰδώλων, νὰ ἐπιστραφῶσι δὲ εἰς τὴν τοῦ Χριστοῦ πίστιν. Ὅθεν, κατὰ προσταγὴν Καισαρίου τοῦ ἡγεμόνος, ἔβαλον τὴν Ἁγίαν εἰς κάμινον ἀνημμένην· ἐπειδὴ δὲ ἐφυλάχθη ἀβλαβὴς ἐν αὐτῇ ὑπὸ τῆς τοῦ Χριστοῦ χάριτος, ἐκρεμάσθη ὑψηλά· εἶτα ἀφεθεῖσα, ἔπεσε κάτω εἰς καρφία, τὰ ὁποῖα εἶχον ὑπὸ κάτω καὶ ἐκαρφώθη. Ἔπειτα ἐδόθη εἰς τὰ θηρία διὰ νὰ τὴν φάγωσι· καὶ τὰ μὲν ἄλλα θηρία δὲν τὴν ἤγγισαν, εἷς δὲ ταῦρος ἄγριος ὁρμήσας ἐναντίον αὐτῆς ἔσχισε τὴν Ἁγίαν διὰ τῶν κεράτων του καὶ οὕτως ἀπέλαβεν ἡ μακαρία τὸν τοῦ Μαρτυρίου ἀμάραντον στέφανον. Λέγουσι δέ, ὅτι εἰς τὸν τόπον ἐκεῖνον εἰς τὸν ὁποῖον ἐχύθη τὸ ἅγιον αἷμα τῆς Μάρτυρος ἀνεφάνη μία πηγὴ ὕδατος καθαροῦ, ἀπὸ τοῦ ὁποίου πίνουσιν αἱ γυναῖκες, ὅσαι δὲν ἔχουσι γάλα μετὰ τὸν τοκετὸν καὶ εὐθὺς κάμνουσιν· ὄχι δὲ μόνον αἱ γυναῖκες, ἀλλὰ καὶ τὰ θηλυκὰ ἄλλα ζῷα, ὅσα δὲν ἔχουσι γάλα, καὶ αὐτά, λέγω, πίνοντα ἀπὸ τοῦ ὕδατος ἐκείνου, τὴν ἰδίαν χάριν λαμβάνουσιν.
✥ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ Ἅγιος Νέος Ὁσιομάρτυς ΗΛΙΑΣ ὁ Ἀρδούνης ὁ ἐν Καλάμαις τῆς Πελοποννήσου μαρτυρήσας ἐν ἔτει ͵αχπϛ’ (1686), πυρὶ τελειοῦται.
Ριφθεὶς τῇ πυρᾷ δεξιὰ τομὴν φέρων
Πατεῖ Ἠλίας ἐχθροῦ δυσμενεστάτην κάραν,
Οὐ πῦρ φλέγει σε, Ἠλία στεφηφόρε·
Ἔνδον γὰρ εἶχες πῦρ Θεοῦ τῆς ἀγάπης.