✥ Τῇ Γ’ (3ῃ) τοῦ αὐτοῦ μηνὸς μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ τοῦ Ἀρεοπαγίτου.
Τέμνῃ κεφαλήν, καὶ τὸ λοιπὸν ὡς μέγα,
Ἄρας γὰρ αὐτήν, Διονύσιε, τρέχεις.
Τμηθείς, Διονύσιε, τρίτῃ κεφαλὴν θέεις αἴρων.
Ἐγκώμιον ἐπίσης εἰς αὐτὸν ἔχει Νικήτας ὁ Ρήτωρ ὁ Παφλαγών, οὗ ἡ ἀρχή· «Ἐπ’ ὄρους ὑψηλοῦ ἀναβῆναι», εἰς τὸ ὁποῖον λέγει ὅτι ὁ μέγας οὗτος Διονύσιος ἐπῆγεν εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα, ὅτε ἔζη καὶ ἡ Κυρία Θεοτόκος, ἰδὼν δὲ αὐτὴν ἐθαύμασε καὶ εἶπεν, ὅτι καὶ χωρὶς νὰ τὴν ἠξεύρῃ τις πρότερον, ἀπὸ μόνην τὴν σωματικὴν θεωρίαν της γνωρίζει ὅτι εἶναι Μήτηρ Θεοῦ (σῴζεται ἐν ταῖς Μοναῖς τοῦ Διονυσίου, τοῦ Βατοπαιδίου καὶ τῶν Ἰβήρων). Λόγον ἐπίσης πανηγυρικὸν εἰς τὸν Ἅγιον Διονύσιον τὸν Ἀρεοπαγίτην ἔχει καὶ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος πρῴην Πατρῶν Νικηφόρος ὁ Καλογερᾶς, οὗ ἡ ἀρχή· «Συμβαίνει πολλάκις, εὐσεβεῖς ἀκροαταί». Εἰς τὸν Ἅγιον τοῦτον ἐφιλοπόνησε καὶ ὁ Ὅσιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης Κανόνα ὁλόκληρον ὡς καὶ τὰ ἐλλείποντα τροπάρια τῆς ἑορτῆς αὐτοῦ. Ἐπίσης συνεπλήρωσε τὴν Ἀκολουθίαν αὐτοῦ προσθέσας καὶ βʹ Κανόνα ὁ Ὑμνογράφος τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας Γέρων Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης. Ἐποίησε δὲ ὁ αὐτὸς εἰς τὸν αὐτὸν Ἅγιον καὶ 24 Οἴκους μετὰ Παρακλητικοῦ Κανόνος. Ἐτυπώθη δὲ καὶ χωριστὴ ἀκολουθία ἐν Ἀθήναις τῷ 1921 ὑπὸ Γ. Βουτέρη Ἱερέως, καὶ ὁ βουλόμενος νὰ ἑορτάζῃ τὸν Ἅγιον ἂς ζητήσῃ ταύτην. Λόγον ἐπίσης Ἑλληνικὸν ἔχει εἰς τὸν Ἅγιον Διονύσιον καὶ Γεώργιος ὁ Κύπριος, ὁ μετέπειτα Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Γρηγόριος Βʹ, τὸν ὁποῖον βλέπε μεταφρασμένον ἐν σελίδι 70 τοῦ ἀνὰ χεῖρας τόμου.
✥ Οἱ μαθηταὶ τοῦ Ἁγίου Διονυσίου ΡΟΥΣΤΙΚΟΣ καὶ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ξίφει τελειοῦνται.
Ἐλευθέριον καὶ Ρουστικὸν τὸ ξίφος,
Ἐλευθέρους τίθησι γῆς καὶ γηΐνων.
✥ Ὁ Ἅγιος Μάρτυς ΘΕΟΚΤΙΣΤΟΣ ξίφει τελειοῦται.
Κτίστῃ σέβας δοὺς Θεόκτιστος οὐ κτίσει,
Χαίρων κεφαλῆς τὴν ἀφαίρεσιν φέρει.
✥ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ καὶ τῶν σὺν αὐτῷ ὀκτὼ ΜΑΡΤΥΡΩΝ.
Διονύσιος σὺν συνάθλων ὀκτάδι,
Ζόφου μεταστὰς φωτὸς οἰκεῖ χωρίον.
ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυς ἦτο κατὰ τοὺς χρόνους Οὐαλεριανοῦ καὶ Γαλιηνοῦ τῶν βασιλέων ἐν ἔτει σνδ’ (254)· παρασταθεὶς δὲ ἔμπροσθεν τοῦ ἡγεμόνος Αἰμιλιανοῦ, καὶ μὴ πεισθεὶς νὰ ἀρνηθῇ τὸν Χριστὸν καὶ νὰ θυσιάσῃ εἰς τὰ εἴδωλα, ἐξορίζεται. Ἔπειτα δένεται μὲ δεσμὰ καὶ λιθοβολεῖται· ὑπέστη δὲ περισσότερα βάσανα, ἀφ’ ὅσα εἶχε πάθει πρότερον κατὰ τὸν καιρὸν τοῦ Δεκίου εἰς τὴν Λιβύην. Κλεισθεὶς δὲ μέσα εἰς τόπον ξηρὸν καὶ ἄνυδρον, ὁμοῦ μὲ τοὺς Φαῦστον, Γάϊον, Πέτρον, Παῦλον καὶ μὲ ἄλλους τέσσαρας, εἰς διάστημα χρόνων ὁλοκλήρων δώδεκα, ἐτελειώθη ἐν τῇ καλῇ ὁμολογίᾳ τῆς πίστεως μετ’ ἐκείνων.
✥ Ὁ Ἅγιος Μάρτυς ΘΕΑΓΕΝΗΣ ἢ ΘΕΟΓΕΝΗΣ πυρὶ τελειοῦται.
Ὡς ἦλθεν ἐν χρῷ τῆς πυρᾶς Θεαγένης,
Εἰσῆλθεν αὐτὴν οὐ ταραχθεὶς τῇ θέᾳ.
✥ Ὁ Ἅγιος Μάρτυς ΘΕΟΤΕΚΝΟΣ λίθοις τελειοῦται.
Ἅπαξ ἐλεύσθην καὶ Θεότεκνος λέγει,
Ὡς Παῦλος εἶπε πρὸς Κορινθίους γράφων.
✥ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ Ὅσιος Πατὴρ ἡμῶν ΙΩΑΝΝΗΣ ὁ Χοζεβίτης, Ἐπίσκοπος Καισαρείας, ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται.
Ρυσθεὶς ἀπείρων πειρατηρίων βίου,
Ἰωάννης ἄπειρα λήψεται γέρα.