✥ Τῇ ΙΕ’ (15ῃ) τοῦ αὐτοῦ μηνὸς μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος ΛΟΥΚΙΑΝΟΥ, Πρεσβυτέρου τῆς ἐν Ἀντιοχείᾳ Ἐκκλησίας.
Ἄρτου στερήσει Λουκιανὸς ἀντέχει,
Τοῦ ζῶντος ἄρτου μὴ στερηθῆναι θέλων,
Λιμῷ Λουκιανὸς δεκάτῃ θάνεν ἠδέ τε πέμπτῃ.
Τὸν Ἑλληνικὸν τούτου Βίον συνέγραψεν ὁ Μεταφραστὴς οὗ ἡ ἀρχή· «Σαμόσατα πόλις τῆς Συρίας» (σῴζεται ἐν τῇ Λαύρᾳ, ἐν τῇ τῶν Ἰβήρων καὶ ἐν ἄλλαις). Εἰς τὴν ἁπλῆν Ἑλληνικὴν μετήνεγκεν Ἀγάπιος ὁ Κρής, ὅστις καὶ συμπεριέλαβε τοῦτον εἰς τὸν ὑπ’ αὐτοῦ ἐκδοθέντα «Νέον Παράδεισον», ἐξ οὗ παραληφθεὶς καταχωρίζεται ἐνταῦθα διασκευασμένος κατὰ τὴν φράσιν. Εἰς τὰς ὡς ἄνω Ἱ. Μονὰς σῴζεται καὶ ἕτερος λόγος εἰς τὸν αὐτὸν οὗ ἡ ἀρχή· «Εἰ μὲν πρὸς ἀξίαν». Εἰς τοῦτον φαίνεται ὅτι ὁ θεῖος Χρυσόστομος ἔπλεξε τὸ ἐγκώμιον, τὸ ἐπιγραφόμενον εἰς τὸν Ἅγιον Μάρτυρα Λουκιανόν, οὗ ἡ ἀρχή· «Ὅπερ χθὲς ἐδεδοίκειν, ἐξέβη, καὶ τέλος ἔλαβεν νῦν», καθότι καὶ ὁ Λουκιανὸς ἐκεῖνος μὲ πεῖναν ἐθανατώθη. Λέγει δὲ ἐκεῖ ὁ χρυσοῦς ρήτωρ, ὅτι οἱ εἰδωλολάτραι, βλέποντες τὸν Μάρτυρα ὅτι ἀπέκαμεν ἀπὸ τὴν πεῖναν, ἐγέμισαν μίαν τράπεζαν ἀπὸ εἰδωλόθυτα καὶ ἔφεραν αὐτὰ ἔμπροσθέν του· ἀλλ’ ὁ τοῦ Χριστοῦ Ἀθλητὴς ὄχι μόνον δὲν ἐπεθύμησεν αὐτά, ἀλλὰ καὶ περισσότερον τὰ ἀπεστράφη καὶ τὰ ἐμίσησε. Καὶ ὅτι εἰς ὅσας ἐρωτήσεις ἐποίουν οἱ εἰδωλολάτραι πρὸς αὐτόν, αὐτὸς δὲν ἀπεκρίνετο ἄλλο τι, εἰμὴ ὅτι εἶναι Χριστιανός· «Ἑνὶ τούτῳ καὶ ψιλῷ τῷ ρήματι τοῦ διαβόλου πλήττων τὴν κεφαλὴν καὶ συνεχῆ καὶ ἐπάλληλα τὰ τραύματα αὐτῷ παρέχων. Καίτοι γε καὶ τῆς ἔξωθεν παιδεύσεως μετέσχε» (σῴζεται ἐν τῷ Εʹ Τόμῳ τῆς ἐν Ἐτόνῃ ἐκδόσεως καὶ τῷ 50ῷ τῆς Patrologia Graeca, στ. 519-526). Τὴν Ἀκολουθίαν τοῦ Ἁγίου Λουκιανοῦ, μετὰ βʹ Κανόνος, συνεπλήρωσεν ὁ Ὑμνογράφος τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας Πατὴρ Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης.
ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
✥ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν ΣΑΒΙΝΟΥ Ἐπισκόπου.
Ἰσάγγελον Σαβῖνος εὖ βιοὺς βίον,
Θανὼν συνήφθη τῷ χορῷ τῶν Ἀγγέλων.
ΣΑΒΙΝΟΣ ὁ μακάριος Πατὴρ ἡμῶν διὰ τὰς πολλάς του ἀρετὰς ἔγινεν Ἐπίσκοπος. Ἔπειτα μισῶν τὰς ταραχάς, αἵτινες παρακολουθοῦσι το ἐπισκοπικὸν ἀξίωμα, ἔφυγεν εἰς τὰς ἐρήμους. Καὶ τόσους πολλοὺς ἀγῶνας ἐποίησεν ὁ ἀοίδιμος, ὥστε ἔγινε καὶ αὐτουργὸς πολλῶν θαυμάτων διὰ τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ· διότι ἀσθενείας ἰάτρευε, δαίμονας ἐδίωκε καὶ τὰ μέλλοντα προέλεγεν. Ὅθεν ὠφελήσας πολλοὺς καὶ πείσας αὐτοὺς διὰ τῆς διδασκαλίας του νὰ ἀφήσωσι τὸν κόσμον καὶ τοὺς γονεῖς των καὶ νὰ ὑπηρετῶσιν εἰς τὸν Χριστὸν διὰ τῆς μοναχικῆς πολιτείας, ἐν εἰρήνῃ ἀνεπαύθη.
✥ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ Ὅσιος Πατὴρ ἡμῶν καὶ Ὁμολογητὴς ΒΑΡΣΟΣ, Ἐπίσκοπος Ἐδέσσης, ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται.
Μὴ παραβλέψῃς οὐδὲ Βάρσου τὴν κλίνην,
Βρύει γὰρ αὕτη τῶν ἰάσεων χάριν.
Τὸ Συναξάριον αὐτοῦ ἐλήφθη ἐκ τῆς «Ἐκκλησιαστικῆς Ἱστορίας» τοῦ Κύρου Θεοδωρήτου, Λόγος δʹ, κεφ. ιϛʹ.
ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
✥ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ διήγησις περὶ ἀθλήσεως ΜΟΝΑΧΟΥ τινος ὑποτακτικοῦ καὶ ὅτι, διὰ νὰ ἐκπέσῃ οὗτος τῆς ὑπακοῆς, δὲν ἠξιοῦτο παρὰ Θεοῦ τελείας τῆς δόξης.
Παρήκοός τε καὶ ἀθλητὴς ὢν ἃμα,
Τὸ μὲν διώκῃ, τὸ δὲ προσδέχῃ πάλιν.
ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
✥ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ Ἅγιος ΕΥΘΥΜΙΟΣ ὁ Νέος ὁ ἀπὸ Ἀγκύρας, ὁ κτίτωρ τῆς παρὰ τὴν Θεσσαλονίκην Μονῆς τῶν Περιστερῶν, ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται.
Εὐθυμίας ὥρμησας ἐν τόπῳ Πάτερ,
Φερωνυμήσας ὥσπερ ἦν θέμις, μάκαρ.
Τούτου ὁ Βίος συνεγράφη ὑπὸ Βασιλείου Ἐπισκόπου Θεσσαλονίκης (σῴζεται ἐν τῷ πρώτῳ πανηγυρικῷ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Βατοπαιδίου, ἐν τῇ Μεγίστῃ Λαύρᾳ καὶ ἐν ἄλλαις). Ἐνταῦθα καταχωρίζεται διασκευασθεὶς ἐκ μονογραφίας συγγραφείσης ὑπὸ Βησσαρίωνος Ἁγιοπαυλίτου Γραμματέως τῆς ἐν Ἄθῳ Ἱ. Μονῆς τοῦ Ἁγίου Παύλου, δημοσιευθείσης εἰς τὸ περιοδικὸν «Ἁγιορειτικὴ Βιβλιοθήκη». Εἰς τοὺς προεκδοθέντας Συναξαριστὰς καὶ τὰ Μηναῖα σημειοῦται ἐσφαλμένως ἡ μνήμη αὐτοῦ κατὰ τὴν 4ην τοῦ Ὀκτωβρίου ἄνευ Βιογραφίας. Ἤδη, καταχωριζομένης τῆς Βιογραφίας αὐτοῦ ἐν τῷ Συναξαριστῇ καὶ δὴ ἐν τῷ ἡμετέρῳ «Μεγάλῳ Συναξαριστῇ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας», καταχωρίζεται αὕτη κανονικῶς κατὰ τὴν παροῦσαν 15ην Ὀκτωβρίου, καθ’ ἣν ὁ Ἅγιος ἐκοιμήθη καὶ καθ’ ἣν πρέπει νὰ ἑορτάζεται ἡ μνήμη αὐτοῦ. Εἰς τὴν 15ην κατεχωρίσθη ἡ μνήμη αὐτοῦ καὶ ἐν ταῖς νεοτέραις ἐκδόσεσι τῶν Μηναίων ὑπὸ τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας.
ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ
