✥ Τῇ Θ’ (9ῃ) τοῦ αὐτοῦ μηνὸς μνήμη τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ.
Τὸν ἐκ παλαιοῦ κλητικὸν Νικηφόρον,
Τμηθέντα γνῶθι πρακτικὸν Νικηφόρον.
Φασγάνῳ ἀμφ’ ἐνάτῃ, Νικηφόρε, δειροτομήθης.
Τὸ Ἑλληνικὸν αὐτοῦ Μαρτύριον συνέγραψεν ὁ Ὅσιος Συμεὼν ὁ Μεταφραστής, οὗ ἡ ἀρχή· «Οὐδὲν ἔοικεν ἀγάπης εἶναι μακαριώτερον». (Σῴζεται ἐν τῇ Ἱερᾷ Μονῇ τῶν Ἰβήρων καὶ ἐν ἄλλαις). Τοῦτο μετήνεγκεν εἰς τὴν ἁπλῆν Ἑλληνικὴν ὁ Ἱερὸς Ἀγάπιος ὁ Κρὴς καὶ συμπεριέλαβεν εἰς τὸ ὑπ’ αὐτοῦ ἐκδοθὲν «Ἐκλόγιον», ἐξ οὗ παραληφθὲν παρατίθεται ἐνταῦθα διεσκευασμένον κατὰ τὴν φράσιν. Ἐν δὲ τῇ Μεγίστῃ Λαύρᾳ σῴζεται καὶ ἕτερον Μαρτύριον αὐτοῦ, οὗ ἡ ἀρχή· «Ἦν τις Πρεσβύτερος ὀνόματι Σαπρίκιος». Τὴν Ἀκολουθίαν τοῦ Ἁγίου Νικηφόρου συνεπλήρωσεν ὁ Ὑμνογράφος τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας Πατὴρ Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης, ἥτις καὶ ἐξεθόθη ἐν Ἀθήναις τῷ 1963 ὑπὸ τοῦ Μητροπολίτου Κυδωνίας καὶ Ἀποκορώνου κ. Νικηφόρου.
ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
✥ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν ΡΩΜΑΝΟΥ τοῦ Κίλικος, τοῦ Θαυματουργοῦ.
Λήθην βαθεῖαν εἶχε καὶ ζῶν τοῦ βίου
Ρωμανὸς οὗτος, ὃς μετέστη τοῦ βίου.
ΡΩΜΑΝΟΣ ὁ Ὅσιος Πατὴρ ἡμῶν ἦτο ἀπὸ τὴν πόλιν τῆς Κιλικίας Ρωσὸν [1] ὀνομαζομένην. Ἠγωνίσθη δὲ τοὺς ὑπὲρ τῆς ἀρετῆς ἀγῶνας καὶ ἄθλους εἰς τὴν Ἀντιόχειαν, ἔξω ἀπὸ τὰ τείχη τῆς ὁποίας κτίσας μικρὸν κελλίον, παρὰ τὴν ὑπώρειαν τοῦ ἐκεῖσε βουνοῦ, ἠγωνίζετο ἐντὸς αὐτοῦ ἀσκητικῶς ὁ ἀοίδιμος, χωρὶς νὰ ἀνάπτῃ πῦρ καὶ χωρὶς νὰ ἔχῃ φῶς λύχνου. Ἡ μὲν τροφή του ἦτο ψωμίον καὶ ἅλας, τὸ δὲ ποτόν του τὸ ὕδωρ τῆς βρύσεως. Ἔνδυμα εἶχε τραχύ, τρίχινον καὶ τὰ μαλλία τῆς κεφαλῆς του ἔφθανον ἕως τοὺς πόδας του. Ὅθεν διὰ τοὺς ἀγῶνας του τούτους ἐδόθη εἰς αὐτὸν πολλὴ χάρις παρὰ Θεοῦ, διότι ἀπὸ πολλοὺς ἀνθρώπους ἐδίωξε πολλάκις φοβερὰς ἀσθενείας καὶ εἰς πολλὰς στείρας γυναίκας ἐχάρισε διὰ τῶν προσευχῶν του τέκνα. Μὲ τοιαῦτα λοιπὸν θαύματα διαλάμψας ὁ μακάριος, ἐν εἰρήνῃ ἐκοιμήθη.
✥ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῶν Ἁγίων Ἱερομαρτύρων ΜΑΡΚΕΛΛΟΥ Ἐπισκόπου Σικελίας, ΦΙΛΑΓΡΙΟΥ Ἐπισκόπου Κύπρου καὶ ΠΑΓΚΡΑΤΙΟΥ Ἐπισκόπου Ταυρομενίας.
Λυθέντες ἄνδρες σαρκικῶν τρεῖς ἁμμάτων,
Τῶν τῆς Ἐδὲμ μετέσχον ἐντρυφημάτων.
ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
✥ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυς ΠΕΤΡΟΣ ὁ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ ξίφει τελειοῦται.
Ὁ ἐξελέγξας τοὺς παραπλῆγας Πέτρος
Θνῄσκει μονοπλήξ, τῷ διὰ ξίφους τέλει.
Ὁ Ἅγιος οὗτος Ἱερομάρτυς Πέτρος πιθανὸν νὰ εἶναι, καθὼς λέγουσί τινες, ὁ τῆς Δαμασκοῦ Ἐπίσκοπος, ὁ καὶ ἐπὶ τοῦ Δαμασκηνοῦ Ἰωάννου ζῶν καὶ ἐπὶ τῆς βασιλείας Κωνσταντίνου τοῦ Κοπρωνύμου ἐν ἔτει ψοε’ (775), ὅστις καὶ μαρτυρικοῦ τέλους ἠξιώθη. Οὗτος ἐλέγχων τὰς κακοδόξους αἱρέσεις καὶ πλάνας τῶν Ἀράβων καὶ τῶν Μανιχαίων συνελήφθη ὑπὸ Οὐαλίδ, υἱοῦ τοῦ τῶν Ἀράβων ἀρχηγοῦ Ἰσήμ, καὶ τιμωρηθεὶς δι’ ἐκκοπῆς τῆς γλώσσης ἐξωρίσθη εἰς τὴν Εὐδαίμονα Ἀραβίαν, ἔνθα καθαρῶς λαλῶν καὶ ἱερουργῶν ἐτελεύτησεν. Ἄλλοι δὲ λέγουσιν, ὅτι οὗτος εἶναι ὁ Δαμασκηνὸς Πέτρος ὁ τὴν Νηπτικὴν Βίβλον συγγράψας τὴν ἐν τῇ Φιλοκαλίᾳ περιεχομένην. Ἀντιλέγουσιν ὅμως εἰς τοῦτο τινές, δικαιολογούμενοι ὅτι ὁ τὴν Νηπτικὴν Βίβλον συγγράψας ἄλλος εἶναι ἀπὸ τὸν ἀνωτέρω, καθότι ἀναφέρει Συμεῶνα τὸν Μεταφραστήν, τὸν μεταγενέστερον ὄντα ἀπὸ τοὺς χρόνους ἐκείνους. Πλὴν ὁ ἀναφερόμενος ἐδῶ παρὰ τοῦ Συναξαριστοῦ ἴσως εἶναι ἐκεῖνος, τὸν ὁποῖον ἀναφέρει ἡ Νηπτικὴ Βίβλος, ὅτι ἦτο Ἱερεὺς καὶ ὅτι ξίφει ἐτελειώθη, ἐνῷ ὁ ἐπὶ τοῦ Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ Πέτρος δὲν ἐτελειώθη ξίφει.
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ
Ὑποσημειώσεις
[1] Ρωσός· ἀρχαία πόλις τῆς Συρίας ἐν τῷ Ἰσσικῷ κόλπῳ (Ἀλεξανδρέττας) κειμένη πλησίον τῶν Κιλικίων Πυλῶν.
