Τὸ Μαρτύριον τοῦ Ἁγίου τούτου Μάρτυρος Φωκᾶ συνέγραψεν ἑλληνιστὶ Ἀστέριος ὁ Ἀμασείας Ἐπίσκοπος, οὗ ἡ ἀρχή· «Ἱερὸς μὲν καὶ θεσπέσιος ἅπας» (σῴζεται ἐν τῇ Μεγίστῃ Λαύρᾳ καὶ ἐν τῇ τῶν Ἰβήρων καὶ ἐν ἄλλαις), εὕρηται δὲ καὶ ἐν τῷ βʹ τόμῳ τοῦ Μελετίου (σελ. 18), ὅπου ὁ Ἀστέριος ὀνομάζει τὸν Ἱερομάρτυρα τοῦτον Φωκᾶν στῦλον καὶ ἑδραίωμα τῶν θείων τῆς Οἰκουμένης Ἐκκλησιῶν (σελ. 955 τῆς Δωδεκαβίβλου). Ὁ δὲ Χρυσόστομος λόγον πανηγυρικὸν ἔχει εἰς τοῦτον, οὗ ἡ ἀρχή· «Λαμπρὰ γέγονεν ἡμῖν χθὲς ἡ πόλις», ὅστις σώζεται ἐν τῷ πέμπτῳ τόμῳ τῆς ἐν Ἐτόνῃ ἐκδόσεως καὶ ἐν τῷ πεντηκοστῷ τόμῳ, στ. 699, τῆς ἐκδόσεως Migne. Φαίνεται δὲ ὅτι ὁ Ἅγιος οὗτος Ἱερομάρτυς Φωκᾶς εἶναι ἐκεῖνος ὅστις ἑορτάζεται κατὰ τὴν εἰκοστὴν τρίτην τοῦ Ἰουλίου (βλέπε ἐκεῖ καὶ τὸ θαῦμα ὅπερ ἐνήργησεν ὁ Ἅγιος, ἐν τόμῳ Ζʹ τοῦ ἡμετέρου «Μεγάλου Συναξαριστοῦ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας»), αʹ) διότι καί οὗτος καὶ ἐκεῖνος εἶναι Ἱερομάρτυς· βʹ) διότι καὶ οἱ δύο ἦσαν ἐπὶ Τραϊανοῦ βασιλέως· γʹ) διότι τὸ αὐτὸ τέλος τοῦ Μαρτυρίου ἔλαβον· δʹ) διότι τὸ αὐτὸ δίστιχον ἰαμβικὸν γράφεται καὶ εἰς τοὺς δύο. Ἴσως δὲ νῦν μὲν ἑορτάζεται ἡ ἄθλησις, τότε δὲ ἡ ἀνακομιδή του, ὡς καὶ ἐν τῷ χειρογράφῳ Συναξαριστῇ γράφεται προσδιωρισμένως, ὅτι ἐκεῖ ἑορτάζεται ἡ ἀνακομιδὴ τῶν λειψάνων αὐτοῦ.

Τὸ Συναξάριον αὐτοῦ ἐλήφθη ἐκ τοῦ «Νέου Ἐκλογίου» τοῦ Ὁσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου.