✥ Τῇ ΚΒ’ (22ᾳ) τοῦ αὐτοῦ μηνὸς μνήμη τῶν ἐν τοῖς Εὐγενίου εὑρεθέντων Ἱερῶν ΛΕΙΨΑΝΩΝ Ἁγίων ΜΑΡΤΥΡΩΝ καὶ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ.
Φανέντες ἐκ γῆς Μάρτυρες κεκρυμμένοι,
Αἴρουσι πᾶσαν ἐκ προσώπου γῆς βλάβην.
Εἰκάδα δευτερίην ἀνὰ σεπτὰ φάνη χθονὸς ὀστᾶ.
ΤΑ ΙΕΡΑ ΛΕΙΨΑΝΑ ταῦτα εὑρέθησαν ὅταν ὁ ἁγιώτατος Πατριάρχης Θωμᾶς ἦτο εἰς τὸν θρόνον τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Εὑρέθησαν δὲ πρῶτον τὰ τίμια λείψανα Ἁγίων τινῶν Μαρτύρων κεκρυμμένα ὑπὸ τὴν γῆν, τὰ ὁποῖα ἀνεκομίσθησαν ἀμέσως εὐλαβῶς τε καὶ σεβασμίως ὑπὸ τοῦ Πατριάρχου Θωμᾶ καὶ τοῦ συρρεύσαντος πανταχόθεν λαοῦ, πολλαὶ δὲ καὶ διάφοροι ἀσθένειαι ἐθεραπεύθησαν τότε. Μετὰ παρέλευσιν δὲ ἐτῶν πολλῶν, ἀπεκαλύφθη ἐκ Θεοῦ εἰς κληρικόν τινα καὶ καλλιγράφον, ὀνόματι Νικόλαον, ὅτι μεταξὺ τῶν ἱερῶν ἐκείνων Λειψάνων συμπεριλαμβάνονται καὶ τὰ ἅγια λείψανα τῶν Ἀποστόλων Ἀνδρονίκου καὶ Ἰουνίας, οἵτινες ἀναφέρονται καὶ ὑπὸ τοῦ θείου Ἀποστόλου Παύλου εἰς τὴν πρὸς Ρωμαίους ἐπιστολὴν εἰς τὴν ὁποίαν γράφει· «Ἀσπάσασθε Ἀνδρόνικον καὶ Ἰουνίαν, τοὺς συγγενεῖς μου καὶ συναιχμαλώτους μου, οἵτινες εἰσὶν ἐπίσημοι ἐν τοῖς Ἀποστόλοις, οἳ καὶ πρὸ ἐμοῦ γεγόνασιν ἐν Χριστῷ» (Ρωμ. ιϛ’ 7) [1].
✥ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν καὶ Ὁμολογητοῦ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ἐν τῷ Παυλοπετρίῳ.
Ἀθανάσιος θρέμμα Παυλοπετρίου,
Ἀπόστολος σύνεστι Παύλῳ καὶ Πέτρῳ.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ὁ Ὅσιος Πατὴρ ἡμῶν ἐγεννήθη ἐν Κωνσταντινουπόλει ὑπὸ εὐλαβῶν καὶ πλουσιωτάτων γονέων· ἐπειδὴ δὲ ἐκ νεαρᾶς ἡλικίας ὑπῆρξεν εὐλαβὴς ἐπόθησε νὰ ἐνδυθῇ τὸ Μοναχικὸν σχῆμα. Μεταβὰς λοιπὸν εἰς τὴν ἐν τῷ κόλπῳ τῆς Νικομηδείας Μονὴν τοῦ Παυλοπετρίου, ἔγινεν ἐκεῖ Μοναχός. Τόσον δὲ ὑψώθη, ὁ ἀοίδιμος, εἰς τὰς ἀρετὰς καὶ τόσον διεδόθη ἡ φήμη του, ὥστε ἔγινε γνωστὸς καὶ εἰς τοὺς βασιλεῖς. Συνεδέθη δὲ καὶ μετὰ τῶν Ὁσίων Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου, καὶ Ἰωάννου τῆς Μονῆς τῶν Καθαρῶν, μετὰ τῶν ὁποίων συνειργάσθη διὰ τὴν ἀναστήλωσιν τῶν Ἁγίων Εἰκόνων. Κατὰ δὲ τοὺς χρόνους Λέοντος τοῦ Εἰκονομάχου [2], κατηγορηθεὶς ὅτι σέβεται τὰς ἀχράντους Εἰκόνας, ἔλαβε διαφόρους βασάνους καὶ ἐδοκίμασε πικροτάτας ἐξορίας καὶ βαρείας θλίψεις· ὅθεν, μένων σταθερὸς καὶ μέχρι τέλους διατηρῶν τὴν Ὀρθοδοξίαν, ἀπῆλθε χαίρων πρὸς Κύριον.
✥ Ἡ Ἁγία Μάρτυς ΑΝΘΟΥΣΑ καὶ οἱ δώδεκα αὐτῆς οἰκέται ξίφει τελειοῦνται.
Εὔνους ἐφεῦρες, Ἀνθοῦσα, τοὺς οἰκέτας,
Ξίφει θανούσῃ συνθανόντας σοι ξίφει.
✥ Ὁ Ἅγιος Μάρτυς ΣΥΝΕΤΟΣ ξίφει τελειοῦται.
Ψάλλει Συνετὸς καὶ καταθνῄσκει ξίφει,
Βλέπων ἀσυνετοῦντας ἐξετηκόμην.
✥ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῶν Ὁσίων Πατέρων ἡμῶν ΘΑΛΑΣΣΙΟΥ καὶ ΛΙΜΝΑΙΟΥ.
Λιμὴν Λιμναῖον καὶ Θαλάσσιον φέρει,
Ὥσπερ θάλασσαν ἐκφυγόντας τὸν βίον.
✥ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν ΒΑΡΑΔΑΤΟΥ.
Ἐν γῇ νεκρώσας, ὡς λέγει Παῦλος, μέλη,
Ζωῆς μετέσχεν ἐν Πόλῳ Βαραδάτος.
✥ Μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος ΤΕΛΕΣΦΟΡΟΥ Πάπα Ρώμης.
Ἤνεγκε καρπὸν τῇ τομῇ, Τελεσφόρος,
Τελεσφορήσας εὐγενὴς οἷα σπόρος.
✥ Ὁ ἐν Ἁγίοις Πατὴρ ἡμῶν ΒΛΑΣΙΟΣ ὁ Ἐπίσκοπος ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται.
Ἀρχιερεὺς Βλάσιος ὡράθη μέγας,
Κόσμος πεφηνὼς μᾶλλον αὐτὸς τῷ θρόνῳ.
Ὑποσημειώσεις
[1] Οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι Ἀνδρόνικος καὶ Ἰουνία ἑορτάζονται ὁμοῦ κατὰ τὴν ιζ’ (17ην) Μαΐου (βλ. ἐν τόμῳ Ε’ τοῦ ἡμετέρου «Μεγάλου Συναξαριστοῦ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας»). Ὁ δὲ θεῖος Ἀνδρόνικος ἑορτάζεται καὶ τὴν λ’ (30ὴν) Ἰουλίου μετὰ τῶν Ἁγίων Ἁποστόλων Σίλα, Σιλουανοῦ, Ἐπαινετοῦ καὶ Κρήσκεντος (βλέπε ἐν τόμῳ Ζ’).
[2] Πρόκειται περὶ Λέοντος Ε’ τοῦ Ἀρμενίου, τοῦ βασιλεύσαντος κατὰ τὰ ἔτη 818-820.