Σεπτεμβρίου ΚϚ’ (26η)

Τῇ ΚϚ’ (26ῃ) τοῦ αὐτοῦ μηνὸς ἡ Μετάστασις τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου καὶ Εὐαγγελιστοῦ, φίλου, παρθένου, ἐπιστηθίου καὶ ἠγαπημένου τοῦ Κυρίου, ΙΩΑΝΝΟΥ τοῦ ΘΕΟΛΟΓΟΥ.

Πατρὸς παρέστης ἠγαπημένῳ Λόγῳ
Πάντων μαθητῶν, ἠγαπημένε πλέον.
Πρός γε Θεὸν μετέβη βροντῆς πάϊς εἰκάδι ἕκτῃ.

Εἰς τὸν μέγαν τοῦτον Θεολόγον Ἰωάννην ἐγκώμια συνέγραψαν πολλοὶ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ θεῖος Χρυσόστομος συνέγραψεν τρία ἅτινα ἔχουσι καταχωρηθῆ καὶ ἐν τῇ ἐκδόσει Migne, τὸ μὲν πρῶτον οὗ ἡ ἀρχή· «Ἰωάννης ἐν Ἐφέσῳ τῆς Ἀσίας» ἐν τόμῳ 59ῳ στ. 609, τὸ δὲ δεύτερον οὗ ἡ ἀρχή· «Συνεκάλεσεν ἡμᾶς, ἀγαπητοὶ» καὶ τὸ τρίτον οὗ ἡ ἀρχή· «Πάλιν ὁ ἡμέτερος Ἰωάννης» ἀμφότερα ἐν τόμῳ 61ῳ στ. 719. Ἐν τῷ τρίτῳ τούτῳ ἐγκωμίῳ λέγει ὁ θεῖος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος ὅτι ὁ Θεολόγος Ἰωάννης ἀνέστησεν ἕναν Ἱερέα ὑπὸ κίονος φονευθέντα καὶ προσφερθέντα νεκρὸν εἰς τὴν θύραν τοῦ θείου Ναοῦ του. Πρόκλος ὁ Κωνσταντινουπόλεως συνέγραψεν ἐγκώμιον οὗ ἡ ἀρχή· «Οἱ μὲν ἄλλοι Εὐαγγελισταὶ» (σῴζεται ἐν τῇ Λαύρᾳ καὶ ἐν τῷ Κοινοβίῳ τοῦ Διονυσίου), ὁ Στουδίτης Θεόδωρος οὗ ἡ ἀρχή· «Οὐρανοῦ προκειμένου», ὁ Γρηγόριος Παλαμᾶς, οὗ ἡ ἀρχή· «Ἑορτὴν ἄγομεν σήμερον» (σῴζεται ἐν τῇ Λαύρα, ἐν τῷ τρίτῳ Πανηγυρικῷ τοῦ Βατοπαιδίου, καὶ ἐν τῷ Πρωτάτῳ), ὁ Φιλαδελφείας Μακάριος ὁ Χρυσοκέφαλος, ὁ Νικηφόρος Βλεμμίδης οὗ ἡ ἀρχή· «Εὐαγγελιστῇ Θεολόγῳ» (εὑρίσκεται ἐν τῇ Μονῇ τοῦ Παντοκράτορος), Νικήτας ὁ Ρήτωρ, οὗ ἡ ἀρχή· «Ὁ τὸν μέγαν τῆς βροντῆς γόνον» (σῴζεται ἐν τῇ Λαύρᾳ, ἐν τῇ τῶν Ἰβήρων καὶ ἐν τῇ τοῦ Διονυσίου) καὶ ὁ Μεταφραστὴς Συμεὼν οὗ ἡ ἀρχή· «Ὅτι μὴ πολὺ Ἀγγέλων» (σῴζεται ἐν τῇ Μεγίστῃ Λαύρᾳ καὶ ἐν τῇ τῶν Ἰβήρων). Ἐν δὲ τῇ Μεγίστῃ Λαύρᾳ σῴζεται ἐγκώμιον εἰς τοῦτον τὸν Εὐαγγελιστὴν καὶ εἰς τὴν Θεοτόκον Κυρίλλου Ἀλεξανδρείας, οὗ ἡ ἀρχή· «Τῆς μὲν τῶν Ἁγίων εὐκλείας τε καὶ δόξης». Κανόνας δὲ ὀκτωήχους ἔχει εἰς αὐτὸν ἕνα ὁ ὑμνογράφος Ἰωσὴφ καὶ δύο Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης.

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

   

Αἱ περίοδοι τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου καὶ Εὐαγγελιστοῦ, Ἠγαπημένου ΙΩΑΝΝΟΥ τοῦ ΘΕΟΛΟΓΟΥ, συγγραφεῖσαι παρὰ τοῦ μαθητοῦ αὐτοῦ Ἁγίου Προχόρου ἑνὸς ἐκ τῶν ἑπτὰ Διακόνων, ἐνταῦθα μεταγλωττισμέναι καὶ διῃρημέναι εἰς κεφάλαια.

ΠΕΡΙΟΔΟΙ Α’
ΠΕΡΙΟΔΟΙ B’
ΠΕΡΙΟΔΟΙ Γ’
ΠΕΡΙΟΔΟΙ Δ’

   

Μνήμη τῶν Ἁγίων πέντε ΠΑΡΘΕΝΩΝ καὶ ΜΟΝΑΣΤΡΙΩΝ, αἵτινες ὑπὸ Παύλου τοῦ πατρὸς αὐτῶν ἀνηρέθησαν.

Χριστὸν ποθούσας πέντε Παρθένους μόνον
Ἀνεῖλε πατὴρ φιλοχρήματος πάνυ.

Κατὰ τὸν Ὅσιον Νικόδημον τὸν Ἁγιορείτην αἱ πέντε Παρθένοι αὗται εἶναι αἱ ἴδιαι ἐκεῖναι περὶ τῶν ὁποίων γράφεται εἰς τὸ Συναξάριον τῆς ἐνάτης τοῦ Ἰουνίου (βλέπε ἐν τόμῳ Ζʹ τοῦ ἡμετέρου «Μεγάλου Συναξαριστοῦ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας»). Τοῦτο λέγει διότι, πρῶτον καὶ ἐκεῖναι πέντε γράφονται, δεύτερον διότι καὶ ἐκεῖ Παῦλος γράφεται ὁ ταύτας φονεύσας, τρίτον δὲ διότι καὶ ἐκεῖ φιλοχρήματος γράφεται ὁ ταύτας φονεύσας.

   

Μνήμη τῆς Ἁγίας ΧΗΡΑΣ Μάρτυρος ἐν μαχαίρᾳ τελειωθείσης.

Σφαγεῖσα Χήρα σοὶ νενύμφευται, Λόγε,
Γράψασα συμβόλαιον ἐκ τῶν αἱμάτων.

   

Μνήμη τοῦ Δικαίου ΓΕΔΕΩΝ, ὃς τὸν τοῦ Χριστοῦ τόκον διὰ τῆς ἐν τῷ πόκῳ δρόσου προεῖδε.

Κἂν οὐ κατεῖδε Γεδεὼν τὸν σὸν τόκον,
Προεῖδε, Χριστέ, τοῦ τόκου σου τὸν τύπον.

   

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ