Ἰουλίου Δ’ (4η)

Τῇ Δ’ (4ῃ) τοῦ αὐτοῦ μηνὸς μνήμη τοῦ ἐν Ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν ΑΝΔΡΕΟΥ Ἀρχιεπισκόπου Κρήτης τοῦ Ἱεροσολυμίτου.

Θανὼν ἐφεῦρε τῶν πόνων στέφος μέγα,
Κρήτης ὁ ποιμήν, οὗ πόνος Κανὼν μέγας.
Τῇ δὲ τετάρτῃ ἀρχιθύτην μόρος Ἀνδρέαν εἷλεν.

Ὁ Ἑλληνικὸς βίος αὐτοῦ οὗ ἡ ἀρχή· «Οὐδὲν ἄν, οἶμαι, γένοιτο δῶρον» συνεγράφη ὑπὸ Μακαρίου τοῦ Μακρῆ καὶ εὑρίσκεται εἰς τὸν πέμπτον πανηγυρικὸν τῆς Μονῆς τοῦ Βατοπαιδίου, μετεφράσθη δὲ οὗτος εἰς τὸ ἁπλοῦν ὑπὸ Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου καὶ κατεχωρίσθη εἰς τὸ ὑπ’ αὐτοῦ ἐκδοθὲν «Νέον Ἐκλόγιον» ἐξ οὗ μετεφέρθη ἐνταῦθα ἐλαφρῶς διασκευασθείς.

Λόγον δὲ ἐγκωμιαστικὸν ἔπλεξεν εἰς τὴν ἱερὰν κεφαλὴν τοῦ μεγάλου τούτου Ἀνδρέου ὁ Ὁσιώτατος καὶ ἐλλογιμώτατος ἐν Μοναχοῖς Ἰωσὴφ ὁ Καλοθέτης οὗ ἡ ἀρχή· «Οὐ δίκαιόν ἐστιν, ὥς γέ μοι δοκῶ, οὐδὲ προσῆκον». Περιέχεται ὁ λόγος οὗτος ἐν τῇ χειρογράφῳ ἰδιαιτέρᾳ βίβλῳ τοῦ αὐτοῦ Καλοθέτου, σῳζομένῃ κατὰ τὴν Ἱερὰν Μονὴν τοῦ Παντοκράτορος. Ἤκμασε δὲ ὁ Καλοθέτης ἐπὶ βασιλείας Ἀνδρονίκου τοῦ δευτέρου τῶν Παλαιολόγων, σύγχρονος καὶ συναγωνιστὴς ὢν Γρηγορίου τοῦ Θεσσαλονίκης κατὰ τῆς Ἀκινδύνου αἱρέσεως, ἐν ἔτει ͵ατλβʹ (1332). Ἐν δὲ τῇ Ἱερᾷ Μονῇ τῶν Ἰβήρων σῴζεται καὶ ἄλλο ἐγκώμιον εἰς αὐτόν, οὗ ἡ ἀρχή· «Οὐ θεμιτόν ἐστιν οὐδὲ ὅσιον τὰς τῶν δικαίων», συγγραφὲν παρὰ Νικήτα Πατρικίου καὶ Κιαίστορος τοῦ πανευφήμου, ὅπερ σῴζεται καὶ ἐν τῇ Μεγίστῃ Λαύρᾳ.

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

  

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος ΘΕΟΔΩΡΟΥ Ἐπισκόπου Κυρήνης.

Ἐπὶ σκότους θανόντι τῷ Θεοδώρῳ
Τὸ τοῦ προφήτου πρώιμον φῶς ἐρράγη.

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

  

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῆς Ἁγίας Μάρτυρος ΚΥΠΡΙΛΛΗΣ τῆς συναθλησάσης μετὰ τοῦ Ἀγίου Θεοδώρου καὶ διὰ ξεσμῶν τελειωθείσης.

Τονοῖ Κυπρίλλαν πρὸς πάλην τὴν πρὸς ξέσεις,
Ὁ συμπαλαίσας Ἰακὼβ Θεὸς πάλαι.

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

  

Ἡ Ἁγία ΑΡΟΑ καὶ ΛΟΥΚΙΑ αἱ ὡς ἄνω ξίφει τελειοῦνται.

Ἔδειξαν ἡμῖν Ἀρόα καὶ Λουκία,
Ὡς καὶ κόραι σθένουσι καρτερεῖν ξίφος.

 

Ἡ Ἁγία ΑΣΚΛΗΠΙΑΣ ἡ θαυματουργὸς ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται.

Ἀσκληπιὰς ἄμισθος Ἀσκληπιάδης,
Παύουσα προῖκα καὶ τετμημένη νόσους.

 

Ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυς ΘΕΟΦΙΛΟΣ ξίφει τελειοῦται.

Θεόφιλος ἐξαφαιρεῖται κάραν,
Θεὸν φιλήσας καὶ πλέον ζωῆς φίλης.

 

Ὁ Ὅσιος ΜΕΝΙΓΝΟΣ ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται.

Μένιγνος ἐκπλεῖ τὸν θαλαττώδη βίον,
Εὑρὼν ἀρίστους τοὺς Νόας κωπηλάτας.

 

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ἡ Ἁγία ΜΑΡΘΑ ἡ μήτηρ τοῦ Ὁσίου Συμεών, τοῦ ἐν τῷ θαυμαστῷ ὄρει, ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται.

Κἂν οὐ μεριμνᾷ οἰδὲ τυρβάζῃ, Μάρθα,
Ἔχει τὰ λοιπὰ καὶ τελευτὴν τῆς Μάρθας.

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

  

Μνήμη τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος ΘΕΟΔΟΤΟΥ.

Δοὺς τὴν κεφαλὴν τῷ Θεῷ Θεόδοτε,
Ζωὴν ἔλαβες, ἥτις οὐκ ἔχει πέρας.

 

Μνήμη τοῦ Ἁγίου ΔΟΝΑΤΟΥ Ἐπισκόπου Λιβύης.

Δονάτος ἔργοις πρὶν δονήσας Λιβύην,
Ἤδη κατοικεῖ, οὗ δόνησις οὐκ ἔνι.

  

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ