Τὸν Βίον αὐτῶν συνέγραψεν Ἑλληνιστὶ ὁ Μεταφραστὴς Συμεών, οὗ ἡ ἀρχή· «Βασιλεύοντος τοῦ Διοκλητιανοῦ» (σῴζεται ἐν τῇ Λαύρᾳ, ἐν τῇ τῶν Ἰβήρων καὶ ἐν ἄλλαις). Ὑφ’ ἡμῶν παρελήφθη ἁπλοποιημένος, ἐκ τοῦ «Παραδείσου» Ἀγαπίου τοῦ Κρητός, παρατίθεται δὲ ἐνταῦθα διεσκευασμένος κατὰ τὴν φράσιν. Συμπλήρωσιν τῆς Ἀκολουθίας τῶν Ἁγίων τούτων Μαρτύρων ἐποίησεν ὁ γνωστὸς Ὑμνογράφος Πατὴρ Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης, ὅστις καὶ ἰδίαν πλήρη Ἀκολουθίαν συνέθεσεν εἰς τὸν συμμάρτυρα αὐτῶν Ἅγιον Εὐγένιον.

Περὶ τοῦ Ὁσίου τούτου Ἄρεως γράφει ὁ «Εὐεργετινὸς» (τόμ. Αʹ, Ὑπόθ. ΛΓʹ, κεφ. δʹ) ὅτι, παρόντος καὶ τοῦ Ἀββᾶ Ἀβραάμ, ἦλθεν εἷς ἀδελφὸς καὶ ἠρώτησεν αὐτόν· «Εἰπέ μοι τί νὰ πράξω διὰ νὰ σωθῶ;». Ὁ δὲ Ὅσιος Ἄρης εἶπε πρὸς αὐτόν· «Ὕπαγε καὶ διάνυσον τὸ ἔτος τοῦτο τρώγων μόνον ἑκάστην ἑσπέραν ἄρτον καὶ ἅλας καὶ ἔπειτα ἐλθὲ πάλιν καὶ σοῦ λέγω». Ἀφοῦ δὲ παρῆλθε τὸ ἔτος, ἐπῆγε πάλιν ὁ ἀδελφὸς εἰς τὸν Γέροντα, ἔτυχε δὲ νὰ εὑρεθῇ καὶ πάλιν παρὼν ὁ προαναφερθεὶς Ἀββᾶς Ἀβραὰμ καὶ εἶπεν ὁ Γέρων εἰς τὸν ἀδελφόν· «Πήγαινε, καὶ νὰ διέλθῃς καὶ τὸ ἔτος τοῦτο τρώγων ἅπαξ μόνον ἀνὰ δύο ἡμέρας». Τότε λέγει ὁ Ἀβραὰμ εἰς τὸν Ἀββᾶν Ἄρην· «Διατὶ εἰς μὲν τοὺς ἄλλους ἀδελφοὺς ἐπιθέτεις ζυγὸν ἐλαφρόν, εἰς τοῦτον δὲ βαρὺ φορτίον ἐπιφορτίζεις;». Ἀπεκρίθη ὁ Γέρων· «Ἀναλόγως τῆς προαιρέσεως τῶν ἀδελφῶν ποὺ ἔρχονται καὶ ζητοῦν ὁδηγίας ὁμιλῶ καὶ ἐγὼ εἰς αὐτούς· οὗτος δὲ εἶναι ἐργάτης καλὸς καὶ ὅ,τι ἂν εἴπω εἰς αὐτὸν τὸ ἐκτελεῖ μετὰ σπουδῆς, διὰ τοῦτο κατὰ τὴν δύναμίν του οὕτω καὶ ὁμιλῶ πρὸς αὐτόν». Ἐκ τῆς παραινέσεως δὲ ταύτης δείκνυται, πόσον διορατικὸς ἦτο ὁ Ὅσιος οὗτος Ἄρης.