Τὸ πρωτότυπον τοῦ περὶ νηστείας Βʹ τούτου λόγου τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν Βασιλείου τοῦ Μεγάλου, Ἀρχιεπισκόπου Καισαρείας τῆς Καππαδοκίας, παρελάβαμεν ἐκ τῆς Ἑλληνικῆς Πατρολογίας (ἔκδοσις Migne, τόμ. 31ος στ. 185-197) καὶ παραθέτομεν τοῦτον ἐνταύθα ἐν ἐλευθέρᾳ μεταφράσει. Συνάπτομεν δὲ τῷ λόγῳ τούτῳ καὶ ἑτέραν τοιχογραφίαν, ἥτις καὶ αὐτὴ ἀνήκει εἰς τὴν σειρὰν τῶν περιφήμων τοιχογραφιῶν τῆς Δευτέρας Παρουσίας τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Διονυσίου Ἁγίου Ὄρους, περὶ ὧν ποιούμεθα λόγον ἐν τῇ ὑποσημειώσει τῆς σελίδος 82. Αὕτη τυγχάνει γνωστὴ ὑπὸ τὸν τίτλον: «Αἱ ψυχαὶ τῶν Μαρτύρων», εἶναι δὲ τὸ θέμα ταύτης εἰλημμένον ἐκ τοῦ ϛʹ κεφαλαίου τῆς Ἀποκαλύψεως τοῦ Ἰωάννου, ἐδάφια 9-11. Τὸ ἐν λόγῳ χωρίον ἔχει ὡς ἑξῆς:

«Καί ὅτε ἤνοιξε (τὸ Ἀρνίον) τὴν πέμπτην σφραγῖδα, εἶδον ὑποκάτω τοῦ θυσιαστηρίου τὰς ψυχὰς τῶν ἐσφαγμένων διὰ τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ διὰ τὴν μαρτυρίαν τοῦ ἀρνίου ἣν εἶχον· καὶ ἔκραξαν φωνῇ μεγάλῃ λέγοντες ἕως πότε, ὁ δεσπότης ὁ ἅγιος καὶ ὁ ἀληθινός, οὐ κρίνεις καὶ ἐκδικεῖς τὸ αἷμα ἡμῶν ἐκ τῶν κατοικούντων ἐπὶ τῆς γῆς; καὶ ἐδόθη αὐτοῖς ἑκάστῳ στολὴ λευκή, καὶ ἐρρέθη αὐτοῖς ἵνα ἀναπαύσωνται ἔτι χρόνον μικρόν, ἕως πληρώσωσι καὶ οἱ σύνδουλοι αὐτῶν καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτῶν οἱ μέλλοντες ἀποκτέννεσθαι ὡς καὶ αὐτοί».

Ἀφοῦ δηλαδὴ τὸ Ἀρνίον, ὅπερ εἴδομεν ἐν σελίδι 99, ἤνοιξε τὴν πέμπτην σφραγῖδα, εἶδεν ὁ ἡγαπημένος τοῦ Κυρίου Μαθητὴς Ἰωάννης ὑποκάτω τοῦ θυσιαστηρίου, τὸ ὁποῖον εἰκονίζεται πρὸς τὸ ἄνω μέρος τῆς τοιχογραφίας, τὰς ψυχὰς τῶν ἐσφαγμένων, δηλαδὴ τῶν Μαρτύρων, ὧν τινων τὰ σώματα διακρίνονται κοιμώμενα κάτωθεν τοῦ θυσιαστηρίου, ἤκουσε δὲ τούτους ἐρωτῶντας· «ἕως πότε, ὁ Δεσπότης ὁ Ἅγιος καὶ ὁ ἀληθινὸς οὐ κρίνεις καὶ ἐκδικεῖς τὸ αἷμα ἡμῶν ἐκ τῶν κατοικούντων ἐπὶ τῆς γῆς;». Καὶ παρευθὺς εἶδεν ὅτι ἐδόθη εἰς ἕνα ἕκαστον ἐξ αὐτῶν στολὴ λευκή. Ἐν συνεχείᾳ ἐν τῇ τοιχογραφίᾳ διακρίνονται πέριξ καὶ κάτωθεν τοῦ θυσιαστηρίου Ἅγιοι Ἄγγελοι ἐνδύοντες μὲ στολὰς λευκὰς τὰς ψυχὰς τῶν Μαρτύρων. Γράφεται δὲ ἐν τῷ ἀνωτέρῳ χωρίῳ, ὅτι ἐδόθη ἡ ἀπάντησις εἰς τοὺς Ἁγίους Μάρτυρας νὰ ἀναπαυθοῦν ἀκόμη ὀλίγον χρόνον, ἕως ὅτου τελειωθῶσιν καὶ οἱ σύνδουλοι καὶ ἀδελφοὶ αὐτῶν οἱ μέλλοντες νὰ μαρτυρήσωσιν, ἵνα ὅλοι ὁμοῦ ἀπὸ κοινοῦ λάβωσιν τὰ βραβεῖα τῆς νίκης κατὰ τὴν τοῦ οὐρανοβάμονος Παύλου ρῆσιν· «Καὶ οὗτοι πάντες μαρτυρηθέντες διὰ τῆς Πίστεως οὐκ ἐκομίσαντο τὴν ἐπαγγελίαν, τοῦ Θεοῦ περὶ ἡμῶν κρεῖττόν τι προβλεψαμένου, ἵνα μὴ χωρὶς ἡμῶν τελειωθῶσι» (Ἑβρ. ιαʹ 39-40).