✥ Τῇ Κ’ (20ῇ) τοῦ αὐτοῦ μηνὸς μνήμη τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος ΘΑΛΛΕΛΑΙΟΥ.
Ἀκέστορι τμηθέντι τῷ Θαλλελαίῳ
Θεὸς βοτάνη πρὸς λύσιν παντὸς πάθους [1].
Εἰκοστῇ Θαλλέλαιος τὴν κεφαλὴν ἀπεκάρθη.
Τὸν Βίον τοῦ Ἁγίου τούτου Μάρτυρος Θαλλελαίου, μεταφράσας ἐξ ἀρχαίου χειρογράφου, ἐξέδωκε τύποις συμπεριλαβὼν αὐτὸν εἰς τὸ «Νέον Ἐκλόγιον» ὁ Ὅσιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης, ὅστις καὶ Ἀκολουθίαν πλήρη ἐποίησεν εἰς αὐτόν, ἐκδοθεῖσαν τύποις ἐν Μεσολογγίῳ τῷ 1878. Ἄλλη πλήρης Ἀκολουθία αὐτοῦ ποιηθεῖσα ὑπὸ Γεωργίου, εὕρηται εἰς τοὺς Λαυρεωτικοὺς Κώδικας Δʹ 36, Δʹ 45 καὶ Ωʹ 147.
ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
✥ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ οἱ διὰ τοῦ Ἁγίου Θαλλελαίου πιστεύσαντες τῷ Χριστῷ δύο Μάρτυρες ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ καὶ ΑΣΤΕΡΙΟΣ ξίφει τελειοῦνται.
Ὑπῆρξε τμηθεὶς Ἀστέριος τὴν κάραν
Ἀστὴρ ὁδηγῶν Ἀλέξανδρον πρὸς ξίφος.
✥ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος ΑΣΚΛΑ, ὅς τις, ἐν ποταμῷ ριφθείς, τελειοῦται.
Αἰγύπτιος τὴν γλῶσσαν Ἀσκλᾶς πῦρ φέρει,
Δι’ ἔνθεον κήρυγμα γλωσσῶν ἐμπύρων.
ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
✥ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ οἱ τρεῖς Ὅσιοι καὶ Θεοφόροι Πατέρες ἡμῶν ΝΙΚΗΤΑΣ, ΙΩΑΝΝΗΣ καὶ ΙΩΣΗΦ, οἱ ἐν τῷ Προβατίῳ ὄρει τῆς Χίου ἀσκήσαντες καὶ κτίτορες γενόμενοι τῆς ἐν Χίῳ Ἱερᾶς καὶ βασιλικῆς Νέας Μονῆς, ἐν εἰρήνῃ τελειοῦνται.
Εἰς τὸν Νικήταν·
Νίκην νικήσας, ὦ Νικήτα, πρὸς κόσμον,
Τρόπαια ἦρας ἐν πόλῳ στεφηφόρος.
Εἰς τὸν Ἰωάννην·
Νικήτᾳ σύμπλους ἦσθα, ὦ Ἰωάννη,
μεθ’ οὗ ἐν ὅρμῳ εὐπλοεῖς γαληνίῳ.
Εἰς τὸν Ἰωσήφ·
Πρῶτος Μοναστῶν, ὕστερος δὲ τῶν δύο
ἔχει Ἰωσὴφ ἐκ θείου τρίτον γέρας.
Εἰκάδι τήνδε Χίος δοξάζει τριττὺν ἐσαεί.
Τὸν Βίον τῶν Ὁσίων τούτων συνέγραψεν ὁ Ὅσιος Νικηφόρος ὁ Χῖος, ὁ χρηματίσας τῆς Νέας Μονῆς Ἡγούμενος (βλέπε περὶ τούτου ἐν τῷ ἀνὰ χεῖρας τόμῳ, σελ. 53-61), ὅστις καὶ τὴν ᾀσματικὴν αὐτῶν Ἀκολουθίαν συνέθεσε καὶ τύποις ἐξέδωκεν εἰς ἰδίαν τὸ πρῶτον φυλλάδα ἐν Βενετίᾳ τῷ 1804 καὶ εἶτα εἰς τὸ «Νέον Χιακὸν Λειμωνάριον» (σελ. 241-246), καὶ τὰ «Νεαμονήσια» (σελ. 1-83).
ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
✥ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ἡ ἀνακομιδὴ καὶ μετακομιδὴ τῶν ἱερῶν Λειψάνων τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν ΝΙΚΟΛΑΟΥ Ἐπισκόπου Μύρων τῆς Λυκίας, τοῦ Θαυματουργοῦ.
Φάνας ὁ νεκρός σου, θεόφρον, τὴν ἕω,
Ἔφανεν αὖθις καὶ δύσιν τεραστίοις.
Τὸ Συναξάριον τοῦτο τῆς μετακομιδῆς τοῦ τιμίου Λειψάνου τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν Νικολάου μετέφρασεν ἐκ τοῦ Σλαβονικοῦ ὁ Ὅσιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης, ὅστις καὶ συμπεριέλαβε τοῦτο εἰς τὸν Συναξαριστὴν αὐτοῦ, ἐξ οὗ καὶ παραληφθὲν ὑφ’ ἡμῶν παρατίθεται ἐνταῦθα διεσκευασμένον κατὰ τὴν φράσιν. Ἡ μετακομιδὴ αὕτη σημειοῦται καὶ εἰς Κώδικα τοῦ ΙΔʹ (14ου) αἰῶνος τῆς Μονῆς Κρυπτοφέρρης (Β. σ. IV φύλ. 118). Ὁ αὐτὸς Ὅσιος Νικόδημος συνέθεσε καὶ Ἀκολουθίαν πλήρη εἰς τὴν μετακομιδὴν ταύτην το ἱεροῦ Λειψάνου τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν Νικολάου, μετὰ Κανόνος, ἥτις εὑρίσκεται ἔν τινι Κελλίῳ τοῦ Ἁγίου Νικολάου, καλουμένου τῶν Μπαρμπεράδων, πλησίον τῶν Καρυῶν τοῦ Ἁγίου Ὅρους καὶ ἄλλην ἀποκειμένην ἐν Κώδικι τῶν Καυσοκαλυβίων, ἥτις καὶ ἐξεδόθη πολλάκις εἰς τύπον. Ἕτεραι δύο Ἀκολουθίαι εἰς τὴν αὐτὴν μετακομιδὴν συνετέθησαν ἡ μὲν μία ὑπὸ Βίκτωρος Κλαπατζαρᾶ, ἡ δὲ ἄλλη ὑπὸ ἀνωνύμου. Ἀμφότεραι ἐξεδόθησαν τύποις ἐπανειλημμένως. Εἰς ἕτερον Κώδικα τῆς Μονῆς Κρυπτοφέρρης (Βʹ 6 IV φυλ. 168) εὕρηται καὶ Κανὼν εἰς τὴν «Ἀνακομιδὴν τῶν τιμίων Λειψάνων τοῦ Ἁγίου Νικολάου» συντεθεῖσα ὑπὸ Στεφάνου. Εἰς τὸν αὐτὸν Κώδικα (φυλ. 129) εὕρηται καὶ «Λόγος εἰς τὴν Ἀνακομιδὴν τῶν Λειψάνων τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Πατρὸς ἡμῶν Νικολάου». Τὴν μετακομιδὴν ταύτην οἱ Ρῶσοι ἑορτάζουσι κατὰ τὴν θʹ (9ην) τοῦ μηνὸς Μαΐου. Ὅτι δὲ εἰς τὴν κʹ (20ὴν) τοῦ Μαΐου ἑορτάζεται ἐν Ἑλλάδι βεβαιοῖ Ἀκολουθία τοῦ Ἁγίου Νικολάου συντεθειμένη ὑπὸ διδασκάλου τινὸς τῆς Κερκύρας, ἐν ᾗ ἀναφέρεται, ὅτι τὸ ἱερὸν Λείψανον τοῦ Ἁγίου Νικολάου, φερόμενον εἰς τὴν Βάρην, διῆλθε διὰ τῆς Κερκύρας καὶ ἐκεῖ προσεκυνήθη ὑφ’ ὅλου τοῦ εὐσεβοῦς Κλήρου καὶ τοῦ λαοῦ κατὰ τὴν κʹ (20ὴν) τοῦ μηνὸς Μαΐου.
ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
✥ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ Ὅσιος Πατὴρ ἡμῶν ΘΑΛΑΣΣΙΟΣ ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται.
Ὁ Θαλάσσιος καὶ κατοικήσας τάφον,
Βλύζει θαλάσσας χαρίτων ἐκ τοῦ τάφου.
Ὁ Ὅσιος οὗτος Θαλάσσιος εἶναι ὁ Λίβυς καὶ Ἀφρικανός, ὁ γράφων πρὸς Παῦλον τὸν Πρεσβύτερον τὰ τετρακόσια κεφάλαια περὶ ἀγάπης καὶ ἐγκρατείας καὶ τῆς κατὰ νοῦν πολιτείας, τὰ ἐν τῇ Βίβλῳ τῆς Φιλοκαλίας περιεχόμενα καὶ πρὸς ὃν γράφει ὁ Θεοφόρος Μάξιμος τὰ περὶ Θεολογίας καὶ ἐνσάρκου οἰκονομίας διακόσια κεφάλαια, τὰ καὶ αὐτὰ ἐν τῇ Φιλοκαλίᾳ περιεχόμενα.
ΘΑΛΑΣΣΙΟΣ ὁ Ὅσιος Πατὴρ ἡμῶν, ὁ καὶ Πρεσβύτερος γενόμενος καὶ Ἡγούμενος, ἔζησεν ἐπὶ τῆς βασιλείας Κωνσταντίνου Δ’ τοῦ Πωγωνάτου χξη’-χπε’ (668-685). Οὗτος ὑπῆρξεν ἀσκητικὸς συγγραφεὺς σύγχρονος ὢν τοῦ Ἁγίου Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ, ὅστις καὶ ἀποφθεγμάτων τινῶν γραφικῶν καὶ λύσεων ἔκθεσιν πρὸς αὐτὸν προσφωνεῖ.
✥ Ὁ Ὅσιος ΜΑΡΚΟΣ ὁ Ἐρημίτης ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται.
Δίδωσι Μάρκῳ τῆς Ἐδὲμ κῆπον μέγαν,
Ὁ κῆπον εὑρὼν εἰς ταφὴν Χριστὸς πάλαι.
✥ Ἡ εὕρεσις τῶν τιμίων Λειψάνων τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν ΑΛΕΞΙΟΥ Μητροπολίτου Μόσχας καὶ πάσης Ρωσίας τοῦ Θαυματουργοῦ.
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ
Ὑποσημειώσεις
[1] Οὕτως εὕρηται ὁ στίχος οὗτος ἐν τῷ Συναξαριστῇ τοῦ Ὁσίου Νικοδήμου, ἐν δὲ τοῖς Μηναίοις γράφεται οὕτως· «Θεὸς βοτάνην πρὸς λύσιν πέμπει πάθους», νοεῖται δὲ οὕτως ὅτι ἐκεῖ ὅπου ἀπεκεφαλίσθη ὁ Ἅγιος Θαλλέλαιος ἐβλάστησεν ἐκ Θεοῦ βοτάνη, ἡ ὁποία ἐθεράπευε πᾶσαν ἀσθένειαν καὶ πᾶν πάθος. Τοῦτο δὲ ᾠκονόμησεν ἴσως ὁ Θεὸς πρὸς ἀπόδειξιν τῆς ἰατρικῆς ἐμπειρίας τοῦ Ἁγίου, καθὼς καὶ εἰς τὸν τάφον τοῦ θείου Ἀποστόλου Λουκᾶ ἔβρεξεν ὁ Κύριος κολλύρια, εἰς σημεῖον ὅτι ἦτο ἰατρός (βλέπε περὶ τούτου εἰς τὴν ιηʹ (18ην) Ὀκτωβρίου, ἐν τόμῳ Ιʹ τοῦ ἡμετέρου «Μεγάλου Συναξαριστοῦ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας»).
