✥ Τῇ Κ’ (20ῇ) τοῦ αὐτοῦ μηνὸς μνήμη τοῦ Ὁσίου και θεοφόρου πατρὸς ἡμῶν ΕΥΘΥΜΙΟΥ τοῦ Μεγάλου.
Τὶ κοινόν, Εὐθύμιε, σοὶ τῷ βίῳ;
Πρὸς Ἀγγέλους ἄπαρε, τοὺς ξένους βίου.
Λῆξε βίου Εὐθύμιος εἰκάδι ἠϋγένειος.
✥ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ Ἅγιος Μάρτυς ΒΑΣΣΟΣ τὰς χεῖρας τμηθεὶς τελειοῦται.
Χεῖρας Βάσσου τέμνουσι χεῖρες δημίων,
Χεῖρες βέβηλοι χεῖρας ἡγιασμένας.
✥ Ὁ Ἅγιος Μάρτυς ΕΥΣΕΒΙΟΣ τμηθεὶς τελειοῦται.
Τμηθεὶς πελέκεσιν Εὐσέβιος πᾶν μέλος,
τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν ἄτμητος μένει.
✥ Ὁ Ἅγιος Μάρτυς ΕΥΤΥΧΙΟΣ εἰς τρία διαιρεθεὶς τελειοῦται.
Εὐτύχιον εἰς μέρη διεῖλον τρία,
θεῖον Θεοῦ πρόσωπα τιμῶντα τρία.
✥ Ὁ Ἅγιος Μάρτυς ΒΑΣΙΛΙΔΗΣ τὴν γαστέρα ραγεὶς τελειοῦται.
Ἀπορραγῆναι μὴ θέλων Βασιλίδης
Μοίρας ἀθλητῶν, ἐρράγη τὴν γαστέρα.
ΒΑΣΣΟΣ, ΕΥΣΕΒΙΟΣ, ΕΥΤΥΧΙΟΣ καὶ ΒΑΣΙΛΙΔΗΣ οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες ὑπῆρξαν κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ βασιλέως Διοκλητιανοῦ ἐν ἔτει σϟη’ (298) πλοῦτον ἔχοντες πολὺν καὶ μετέχοντες τῆς Συγκλήτου (βουλῆς) τοῦ βασιλέως. Προσῆλθον δὲ εἰς τὴν πίστιν τοῦ Χριστοῦ καὶ ἔλαβον τὸ Ἅγιον Βάπτισμα, ἐπειδὴ εἶδον τὸν Ἐπίσκοπον Θεόπεμπτον [1] ἀνδρείως ὑπομένοντα τὰς παρὰ τῶν ἀπίστων βασάνους καὶ θαυματουργοῦντα μὲ τὴν δύναμιν τοῦ Χριστοῦ. Ὅθεν διαβληθέντες εἰς τὸν βασιλέα καὶ παρασταθέντες ἔμπροσθεν αὐτοῦ, πρῶτον μὲν στεροῦνται τὰς ζώνας, τὰς ὁποίας ἔφερον ὡς σημεῖον τῆς ἀξίας των· ἔπειτα ἕκαστος διαφοροτρόπως λαμβάνει τὸ τέλος τῆς ζωῆς του. Καὶ ὁ μὲν Ἅγιος Βάσσος ριφθεὶς ἐντὸς λάκκου μέχρι μηρῶν καὶ κοπεὶς τὰς χεῖρας καὶ ὅλον το σῶμα, ἐξέπνευσεν· ὁ Ἅγιος Εὐσέβιος κρεμασθεὶς κατακέφαλα καὶ κοπεὶς μερικῶς διὰ πελέκεως ἐτελειώθη· ὁ Ἅγιος Εὐτύχιος τεντωθεὶς βιαίως εἰς τέσσαρας πασσάλους καὶ εἰς τρία μερισθείς, ἔλαβε τὸ μακάριον τέλος· ὁ δὲ Ἅγιος Βασιλίδης, σχισθεὶς τὴν κοιλίαν μὲ μάχαιραν, ἐτελείωσε τὴν ζωήν. Καὶ οὕτως ἔλαβον καὶ οἱ τέσσαρες τοὺς στεφάνους τοῦ μαρτυρίου.
✥ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῶν Ἁγίων Μαρτύρων ΙΝΝΑ, ΠΙΝΝΑ καὶ ΡΙΜΜΑ.
Θάλψις δεχέσθω τοὺς ἀθλητὰς τοῦ ψύχους,
Ἰννᾶν, Πιννᾶν, Ριμμᾶν τε τοὺς κρυσταλλίνους.
ΙΝΝΑΣ, ΠΙΝΝΑΣ καὶ ΡΙΜΜΑΣ οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες ἦσαν ἐκ χώρας τινὸς κειμένης κατὰ τὸ βόρειον μέρος. Κρατηθέντες δὲ ὑπὸ τῶν βαρβάρων εἰδωλολατρῶν παρεστάθησαν εἰς τὸν ἄρχοντα τοῦ τόπου, ὁ ὁποῖος, βλέπων τοὺς Μάρτυρας ὁμολογοῦντας τὸν Χριστόν, κατεδίκασεν αὐτοὺς νὰ τελειώσωσι τὴν ζωήν των μὲ τὸ ψῦχος. Δένονται λοιπὸν πρῶτον οἱ Ἅγιοι ἀπὸ ξύλα ὄρθια, τὰ ὁποῖα ἐνεπήχθησαν ἐν μέσω τοῦ ποταμοῦ κατὰ τὸν χειμῶνα, ὅτε καὶ αὐτὸ τὸ φύσει εὐκίνητον καὶ ὀλισθηρὸν ὕδωρ δὲν διέφερε τῶν ἀκινήτων καὶ βαρέων σωμάτων, καθότι ἦτο καὶ αὐτὸ ὅλως πεπηγμένον ὑπὸ τοῦ ψύχους· ὅθεν μὲ τὴν βάσανον ταύτην παρέδωκαν οἱ μακάριοι τὰς ψυχάς των εἰς χεῖρας Θεοῦ καὶ ἔλαβον τοὺς στεφάνους τοῦ μαρτυρίου.
✥ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ μακαρίου ΠΕΤΡΟΥ τοῦ τελώνου.
Καλεῖ σε, Πέτρε, Χριστὸς ἐκ τελωνείου,
Πρὸς ἀρετὴν πρίν, νῦν δὲ πρὸς τρυφὴν πόλου.
✥ Μνήμη τῶν Ἁγίων Μαρτύρων ΘΥΡΣΟΥ καὶ ΑΓΝΗΣ, ὧν ἡ σύναξις τελεῖται πλησίον τῶν Ἑλενιανῶν.
Θύρσος σὺν Ἁγνῇ Χριστὸν ἠγαπηκότες,
Θάνατον ἠγάπησαν ἀσμένως πάνυ.
✥ Μνήμη τοῦ εὐσεβεστάτου βασιλέως ΛΕΟΝΤΟΣ τοῦ Μεγάλου, τοῦ καλουμένου Μακέλλη καὶ Θρᾳκὸς τοῦ βασιλεύσαντος ἐν ἔτει υνζ’ (457).
Ἄνακτα πιστὸν τὸν Λέοντα τὸν μέγαν,
ἔστεψε Χριστός, οὐρανοκράτωρ Ἄναξ.
✥ Μνήμη τῆς Ἁγίας Μάρτυρος ΑΝΝΗΣ.
Ἄννα ποθοῦσα τὸν νοητὸν Νυμφίον
Αὐτῷ προσῆλθε διὰ τοῦ Μαρτυρίου.
✥ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ Ἅγιος Νεομάρτυς ΖΑΧΑΡΙΑΣ ὁ μαρτυρήσας ἐν ταῖς Παλαιαῖς Πάτραις τῆς Πελοποννήσου κατὰ τὸ ͵αψπβ’ (1782) ἔτος, τὰ σκέλη σχισθεὶς τελειοῦται.
Σκελῶν πλατυσμῷ ἐν πλάτει οἰκεῖς πόλου,
ὦ Ζαχαρία, καὶ βραβεῖον λαμβάνεις.
Ὑποσημειώσεις
[1] Οὗτος φαίνεται νὰ εἶναι ὁ κατὰ τὴν ε’ (5ην) Ἰανουαρίου ἑορταζόμενος (βλέπε σελ. 105 τοῦ ἀνὰ χεῖρας τόμου).