Συναξάριον τοῦ Μηναίου εἶτα τὸ παρόν·
✥ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Κυριακῇ πέμπτῃ ἀπὸ τοῦ Πάσχα, τὴν τῆς ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ ἑορτὴν ἑορτάζομεν.
Ὕδωρ λαβεῖν ἐλθοῦσα τὸ φθαρτόν, γύναι,
Τὸ ζῶν ἀπαντλεῖς, ᾧ ρύπους ψυχῆς πλύνεις.
Λόγος εἰς τὴν ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΑ· καὶ εἰς τό «Ἔρχεται οὖν (ὁ Ἰησοῦς) εἰς πόλιν τῆς Σαμαρείας, λεγομένην Συχάρ» (Ἰωάν. δ’ 5).
Ὁ λόγος οὗτος, ληφθεὶς ἐκ τῆς Ἑλληνικῆς Πατρολογίας (ἔκδοσις Migne τόμος 59ος, στ. 535-542), φέρει τὸ ὄνομα τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου ἀλλὰ εἶναι ἔργον ἀγνώστου μεταγενεστέρου συγγραφέως. Ἐδῶ παρατίθεται διεσκευασμένος εἰς τὴν ἁπλῆν Ἑλληνικήν.
Λόγος εἰς τὴν ΚΥΡΙΑΚΗΝ τῆς ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ, ὅτι ὁ Θεὸς ἀγαπητέος πρῶτος ἀπὸ ὅλα. Ἐκ τῆς Εὐαγγελικῆς Σάλπιγγος Μακαρίου τοῦ ἐν Πάτμῳ ἐλαφρῶς διεσκευασμένος κατὰ τὴν φράσιν.
Λόγος εἰς τὴν ΚΥΡΙΑΚΗΝ τῆς ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ, περιέχων ἑρμηνευμένον τὸν θαυμάσιον διάλογον τοῦ Σωτῆρος πρὸς τὴν Σαμαρείτιδα ὡς καὶ τὰ τῆς ἐπιστροφῆς πολλῶν Σαμαρειτῶν. Καὶ περὶ τῆς πανταχοῦ παρουσίας τοῦ Θεοῦ. Θεοδώρου Ζωγράφου Ἰωαννίτου, Βόλος 1914.