Νοεμβρίου Δ’ (4η)

Τῇ Δ’ (4ῃ) τοῦ αὐτοῦ μηνὸς μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν ΙΩΑΝΝΙΚΙΟΥ τοῦ Μεγάλου τοῦ ἐν τῷ Ὀλύμπῳ.

Τὸν Ἰωαννίκιον ἐκ γῆς λαμβάνει
Ὁ τῷ λόγῳ γῆν Θεοῦ πήξας Λόγος.
Σῆμά σοι ἔν γε τετάρτῃ Ἰωαννίκιε χεῦσαν [1].

Τούτου τὸν Βίον συνέγραψεν Ἑλληνιστὶ ὁ Μεταφραστὴς Συμεών, οὗ ἡ ἀρχή· «Τὴν πρὸς ἀρετὴν ὁδὸν» (σῴζεται ἐν τῇ τῶν Ἰβήρων καὶ ἐν ἄλλαις), ὡς καὶ ἐν τῷ 116ῳ Τόμῳ στ. 69 τῆς Patrologia Graeca. Τοῦτον ἁπλοποιήσας Ἀγάπιος ὁ Κρὴς κατεχώρισεν εἰς τὸν «Νέον Παράδεισον» ἐξ οὗ καὶ παρελήφθη, παρατίθεται δὲ ἐνταῦθα διεσκευασμένος κατὰ τὴν φράσιν.

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

  

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῶν Ἁγίων Ἱερομαρτύρων ΝΙΚΑΝΔΡΟΥ Ἐπισκόπου Μύρων καὶ ΕΡΜΑΙΟΥ Πρεσβυτέρου, χειροτονηθέντων παρὰ τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Τίτου.

Θεὸν ποθοῦντας ζῶντα Μάρτυρας δύο,
Καὶ ζῶντας ἐνθάπτουσι πικρῶς τῷ τάφῳ.

Βλέπε καὶ εἰς τὴν ὑποσημείωσιν τοῦ Συναξαρίου τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Τίτου κατὰ τὴν κεʹ (25ην) Αὐγούστου, εἰς Τόμον Ηʹ τοῦ ἡμετέρου «Μεγάλου Συναξαριστοῦ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας».

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

  

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ Ἅγιος Μάρτυς ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ, ὁ ἀπὸ Μίμων, ξίφει τελειοῦται.

Ὁ Πορφύριος εὐστόλιστος ἐκ ξίφους,
Λαμπρὰν στολισθεὶς πορφύραν τῶν αἱμάτων.

Ἄλλος φαίνεται νὰ εἶναι ὁ Πορφύριος οὗτος ἀπὸ τὸν Πορφύριον τὸν ἑορταζόμενον κατὰ τὴν ιεʹ (15ην) Σεπτεμβρίου, καθὼς καὶ ἐν τῇ ἐκεῖ ὑποσημειώσει γράφεται (βλέπε Τόμον Θʹ τοῦ ἡμετέρου «Μεγάλου Συναξαριστοῦ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας»).

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

  

Διήγησις εἰς τὸν Θρῆνον τοῦ Προφήτου ΙΕΡΕΜΙΟΥ περὶ τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ εἰς τὴν ἅλωσιν ταύτης καὶ περὶ τῆς ἐκστάσεως ΑΒΙΜΕΛΕΧ.

Μάτην τὶ θρηνεῖς τὴν ὑβρίστριαν πόλιν,
Ὁ τῶν Προφητῶν πενθικώτατος πέλων;

Τὴν μνήμην τοῦ Ἁγίου Προφήτου Ἱερεμίου ἐπιτελοῦμεν κατὰ τὴν αʹ (1ην) Μαΐου. Βλέπε περὶ τούτου εἰς Τόμον Εʹ τοῦ ἡμετέρου «Μεγάλου Συναξαριστοῦ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας».

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

  

✥ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ Ἅγιος καὶ εὐσεβέστατος βασιλεὺς ΙΩΑΝΝΗΣ Δούκας ὁ Βατάτζης καὶ ἐλεήμων, ὁ ἐν Μαννησίᾳ ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται.

Κάτω βασιλεὺς ὢν τὸ πρίν, στεφηφόρε,
Ἄνω βασιλεὺς νῦν ἐδείχθης· ὦ κλέους!

Τὸν κατὰ πλάτος Βίον αὐτοῦ μετέφρασεν ὁ Ὅσιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης εἰς τὸ ἁπλοῦν, ἐξ οὗ καὶ συνώψισε τὸ ἐνταῦθα καταχωριζόμενον Συναξάριον, ἀλλὰ καὶ ὁλόκληρον ᾀσματικὴν Ἀκολουθίαν ἐξ ὑπαρχῆς ἐφιλοπόνησεν ὁ αὐτὸς Ὅσιος Νικόδημος εἰς τὴν βασιλικὴν αὐτοῦ μεγαλειότητα.

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

   

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

     

Ὑποσημειώσεις

[1] Χεῦσαν· κατεσκεύασαν.