Ὀκτωβρίου ΙΑ’ (11η)

Τῇ ΙΑ’ (11ῃ) τοῦ αὐτοῦ μηνὸς μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου ΦΙΛΙΠΠΟΥ ἑνὸς τῶν ἑπτὰ Διακόνων.

Ὧν περ διηκόνησας ἐν γῇ πραγμάτων,
Ἐν οὐρανοῖς, Φίλιππε, μισθὸν λαμβάνεις.
Λειτουργὸς λάβε μισθὸν ἐν ἑνδεκάτῃ γε Φίλιππος.

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

  

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῶν Ἁγίων γυναικῶν ΖΗΝΑΪΔΟΣ καὶ ΦΙΛΟΝΙΛΛΗΣ τῶν αὐταδέλφων.

Εἰρηνικῶς ὕπνωσαν εἰρήνης φίλαι,
Ζηναῒς ἅμα καὶ Φιλονίλλα δύο.

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

  

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ Ὅσιος Πατὴρ ἡμῶν καὶ Ὁμολογητὴς ΘΕΟΦΑΝΗΣ ὁ Γραπτὸς ὁ Ἐπίσκοπος Νικαίας ὁ ποιητὴς πολλῶν Κανόνων καὶ ἀδελφὸς τοῦ Ἁγίου ΘΕΟΔΩΡΟΥ τοῦ Γραπτοῦ, ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται.

Ὁ Γραπτὸς ἐν γῇ τὴν θέαν Θεοφάνης,
Καὶ κλίσιν ἐστὶν ἐκθανὼν γραπτὸς πόλῳ.

Ὁ Ὅσιος Θεόδωρος ὁ Γραπτὸς ἑορτάζεται ἰδιαιτέρως κατὰ τὴν κζʹ (27ην) Δεκεμβρίου (βλέπε ἐν τόμῳ ΙΒʹ τοῦ ἡμετέρου «Μεγάλου Συναξαριστοῦ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας»). Βλέπε καὶ εἰς τὴν ιηʹ (18ην) Δεκεμβρίου (τόμος ὁ αὐτός), ἐν τῷ Συναξαρίῳ τοῦ Ὁσίου Μιχαὴλ τοῦ Συγκέλλου, ἐν τῷ ὁποίῳ ἀναφέρεται ὅτι οἱ δύο οὗτοι Ὅσιοι Θεόδωρος καὶ Θεοφάνης ἦσαν μαθηταὶ τοῦ Ὁσίου Μιχαήλ. Βλέπε καὶ εἰς τὴν ιδʹ (14ην) Ἰουνίου ἐν τῷ Συναξαρίῳ τοῦ Ἁγίου Μεθοδίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως ἐν τόμῳ Ϛʹ τοῦ ἡμετέρου «Μεγάλου Συναξαριστοῦ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας», ὅπου γράφεται καὶ περὶ τῶν Ἁγίων τούτων. Ἐν τῷ αὐτῷ Συναξαρίῳ ἀναγράφεται ἡ δι’ ἰαμβικῶν στίχων ἀνταλλαγεῖσα ἀλληλογραφία μεταξὺ τῶν Ἁγίων Μεθοδίου ἀφ’ ἑνὸς καὶ Θεοδώρου καὶ Θεοφάνους ἀφ’ ἑτέρου. Ἐπίσης ἀναγράφονται ἐν αὐτῷ ὅσα ὁ μακάριος Θεοφάνης εἶπεν εἰς τὴν βασίλισσαν Θεοδώραν κατὰ τὸ γεῦμα, τὸ ὁποῖον αὕτη παρέθεσε κατὰ τὴν Κυριακὴν τῆς Ὀρθοδοξίας πρὸς τιμὴν τῶν ἀγωνιστῶν Ὁσίων μετὰ τὴν γενομένην κατ’ ἐκείνην τὴν ἡμέραν ἀναστήλωσιν τῶν ἁγίων Εἰκόνων. Τοὺς μεταξὺ τῶν Ἁγίων Θεοδώρου καὶ Θεοφάνους τῶν Γραπτῶν καὶ τοῦ Ἁγίου Μεθοδίου ἀνταλλαγέντας στίχους βλέπε καὶ ἐνταῦθα ἐν σελίδι 245.

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

  

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ ἑν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως.

Ὁ Νεκτάριος οὐ τὸ τοῦ μύθου, Λόγε,
Ἀληθινὸν δὲ σῆς τρυφῆς νέκταρ πίνει.

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

  

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῶν Ἁγίων Πατριαρχῶν ΑΡΣΑΚΙΟΥ καὶ ΣΙΣΙΝΙΟΥ.

Εἰς τὸν Ἀρσάκιον·

Τὸν Χριστὸν ἐν γῇ Ἀρσάκιος δοξάσας,
Πρὸς αὐτὸν ἐλθὼν ἀντεδοξάσθη πλέον.

Εἰς τὸν Σισίνιον·

Ἀσινὲς ἦραν πνεῦμα τὸ Σισινίου,
Οὐ συνιασθὲν μηχαναῖς τῶν δαιμόνων.

Ἐν τῷ χειρογράφῳ Συναξαριστῇ δὲν γράφεται ὁ Ἀρσάκιος, εἰμὴ μόνον οἱ δύο ἄλλοι, ὁ Νεκτάριος δηλαδὴ καὶ ὁ Σισίνιος. Ἦτο δὲ ὁ Ἀρσάκιος ἀδελφὸς τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου τοῦ πρὸ τοῦ Χρυσοστόμου πατριαρχεύσαντος, ἄνθρωπος γέρων, πατριαρχεύσας δύο μόνον χρόνους (404-405). Πολλοὶ δὲ τῶν Ἐπισκόπων δὲν ἢθελον νὰ συγκοινωνήσωσι μὲ αὐτόν, διὰ τὴν ἄδικον ἐξορίαν τοῦ θείου Χρυσοστόμου, ὡς λέγει ὁ Μελέτιος. Ὁ δὲ Σισίνιος ἔγινε Πατριάρχης μετὰ τὸν Ἀττικὸν περὶ οὗ βλέπε εἰς τὴν ηʹ (8ην) Ἰανουαρίου, ἐν τόμῳ Αʹ τοῦ ἡμετέρου «Μεγάλου Συναξαριστοῦ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας», ἀφ’ οὗ δὲ ἐπατριάρχευσε χρόνους δύο (425-427) ἔγινε Πατριάρχης ὁ κακόφρων Νεστόριος, κατὰ τὸν αὐτὸν Μελέτιον.

 

✥ Κατὰ τὴν ἑνδεκάτην τοῦ παρόντος μηνός, εἰ τύχῃ Κυριακὴ ἢ κατὰ τὴν πρώτην ἐρχομένην Κυριακήν, μνήμην ἐπιτελοῦμεν ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΕΒΔΟΜΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ τῶν ἐν Νικαίᾳ συνελθόντων, κατὰ τῶν δυσσεβῶν τὰς σεπτὰς καὶ ἁγίας Εἰκόνας καταβαλόντων.

Ὑπέρμαχοι Σοὶ τοῖς λόγων ὅπλοις, Λόγε,
Ἐχθροὺς τροποῦνται τῶν σεβαστῶν Εἰκόνων.

Ἐν τῷ πρώτῳ πανηγυρικῷ τῆς Μονῆς τοῦ Βατοπαιδίου σῴζεται λόγος πρὸς τοὺς Ἁγίους τούτους Πατέρας Μακαρίου Ἱερομονάχου τοῦ Μακρῆ, οὗ ἡ ἀρχή· «Τῶν ἐν ὁσιότητι διαλαμψάντων».

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

  

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ