✥ Τῇ ΚΑ’ (21ῃ) τοῦ αὐτοῦ μηνὸς μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου ΚΟΔΡΑΤΟΥ τοῦ ἐν Μαγνησίᾳ.
Ἀθλητικῶν, Κοδρᾶτε, σῶν κηρυγμάτων
Ἐν οὐρανοῖς βραβεῖα πολλὰ λαμβάνεις.
Εἰκάδι δὲ πρώτῃ Κοδρᾶτος στέφος εὕρατο ἄθλοις.
✥ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ Ἁγίου Προφήτου ΙΩΝΑ.
Ἀπὸ προσώπου τοῦ Θεοῦ φεύγεις πάλαι,
Νῦν δὲ πρόσωπον, Ἰωνᾶ, τούτου βλέπεις.
✥ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ Ὁσίου καὶ Θεοφόρου Πατρὸς ἡμῶν ΙΩΝΑ τοῦ Σαββαΐτου, πατρὸς Θεοδώρου καὶ Θεοφάνους τῶν Γραπτῶν.
Ἀφεὶς Ἰωνᾶς ἀστάτου βίου τόπον,
Ἐστῶτα καὶ βέβαιον εὑρίσκει τόπον.
ΙΩΝΑΣ ὁ Ὅσιος ἦτο Πρεσβύτερος, ἐν ἔτει πκθ’ (829) μ.Χ., πατὴρ γνήσιος χρηματίσας τῶν Ὁσιωτάτων Ὁμολογητῶν Πατέρων Θεοδώρου καὶ Θεοφάνους τῶν Γραπτῶν [1], ὧν τὰ πρόσωπα ἐπέγραψε Θεόφιλος ὁ εἰκονομάχος. Οὗτος λοιπὸν μεταβὰς εἰς τὴν Λαύραν τοῦ Ἁγίου Σάββα, καὶ γενόμενος Μοναχός, ἀπέκτησεν ἄκραν πρὸς τὸν Θεὸν εὐλάβειαν· καὶ ἀφοῦ κατώρθωσεν ὅλας τὰς ἀρετάς, μὲ καλὸν γῆρας ἀπῆλθε πρὸς Κύριον.
✥ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ Ἅγιος Μάρτυς ΕΥΣΕΒΙΟΣ ξίφει τελειοῦται.
Εὐσέβιον κτείνουσι δυσσεβεῖς ξίφει,
Τὸν εὐσεβῶς βιοῦντα καὶ Χριστοῦ φίλον.
ΕΥΣΕΒΙΟΣ ὁ Ἅγιος Μάρτυς παρρησιασθεὶς αὐτόκλητος εἰς τὸν ἄρχοντα τῆς Φοινίκης, εἶπε πρὸς αὐτόν· «Τί ἀνόητον ἔργον κάμνεις καὶ διώκεις, ὦ ἄρχον, τὴν ποίμνην τοῦ Χριστοῦ;». Ὁ δὲ ἄρχων, θυμωθείς, ἐπρόσταξε νὰ κρεμασθῇ ὁ τοῦ Χριστοῦ Ἀθλητὴς καὶ νὰ ξεσχίζηται· εἶτα μὲ τρίχινα πανία, ἡνωμένα ὁμοῦ μὲ ἅλας, νὰ τρίβωνται τὰ πληγωμένα μέλη του. Ὁ δὲ Μάρτυς ἔχαιρε καὶ ἠγαλλιᾶτο, ὡς ἂν ἦτο ἄλλος ὅστις ἔπασχε καὶ ὄχι αὐτὸς ὁ ἴδιος. Ὁ δὲ ἄρχων ἀπορῶν καὶ μὴ ἠξεύρων τί νὰ κάμῃ, ἐπρόσταξε νὰ ἀποκεφαλίσουν αὐτόν. Καὶ οὕτως ὁ μακάριος ἀνέβη εἰς τοὺς οὐρανούς, διὰ νὰ λάβῃ τὸν τοῦ μαρτυρίου ἀμάραντον στέφανον.
✥ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες ΕΥΣΕΒΙΟΣ, ΝΕΣΤΑΒΟΣ καὶ ΖΗΝΩΝ οἱ αὐτάδελφοι λίθοις τελειοῦνται.
Εὐσέβιος, Νέσταβος, ἀλλὰ καὶ Ζήνων.
Δι’ εὐσεβῆ θνῄσκουσι πίστιν ἐκ ξίφους.
✥ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ Ὅσιος Πατὴρ ἡμῶν καὶ Μάρτυς ΙΣΑΚΙΟΣ Ἐπίσκοπος Κύπρου ξίφει τελειοῦται.
Τὸν μόσχον, Ἰσάκιε, τὸν θεῖον θύων,
Ξίφει δι’ αὐτὸν οἷά περ μόσχος θύῃ.
ΙΣΑΚΙΟΣ ὁ Ἅγιος καὶ μακάριος Πατὴρ ἡμῶν ἐγένετο Ἐπίσκοπος τῆς ἐν Κύπρῳ Ἐκκλησίας, εὐλαβὴς ὢν καὶ φοβούμενος τὸν Θεόν, εἶχε δὲ ἔργον ἀκατάπαυστον τὸ νὰ διδάσκῃ τὸν λαὸν τὰ θεῖα λόγια τοῦ Χριστοῦ καὶ προσέτι τὸ νὰ διαμοιράζῃ τὰ ὑπάρχοντά του εἰς τοὺς πτωχούς. Οὕτω δὲ πράττων εἰς ὅλην του τὴν ζωήν, τελευταῖον ὑπὸ τῶν ἀπίστων θανατώνεται μὲ τὸ ξίφος καὶ πρὸς ὃν ἐπόθησε Κύριον ἐκδημεῖ.
✥ Ὁ Ἅγιος Μάρτυς ΠΡΙΣΚΟΣ πυρὶ τελειοῦται.
Φέρων ὕδωρ ζῶν Πρίσκος ἐν τῇ καρδίᾳ,
Ἐμπρησμὸν οὐ δέδοικε τὸν τοῦ σαρκίου.
✥ Οἱ Ἅγιοι ἓξ ΜΑΡΤΥΡΕΣ, ὑπασπισταὶ ὄντες τοῦ βασιλέως Μαξιμιανοῦ, ἐν ἔτει σϟη’ (298) ξίφει τελειοῦνται.
Ὑπὲρ Θεοῦ κλίναντος ἐν ξύλῳ κάραν,
Ἕξ Μάρτυρες κλίνουσι τὴν κάραν ξίφει.
✥ Μνήμη τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Μητροπολίτου Ροστοβίας Ρώσου.
Ὑποσημειώσεις
[1] Ἡ μὲν τοῦ Ὁσίου Θεοφάνους τοῦ Γραπτοῦ μνήμη ἐπιτελεῖται τὴν ιαʹ (11ην) Ὀκτωβρίου (βλέπε ἐν τόμῳ Ιʹ τοῦ ἡμετέρου «Μεγάλου Συναξαριστοῦ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας»), ἡ δὲ τοῦ Ὁσίου Θεοδώρου τὴν κζʹ (27ην) Δεκεμβρίου (βλέπε ἐν τόμῳ ΙΒʹ).