ΙΩΝΑΣ ὁ Προφήτης ἦτο υἱὸς τοῦ Ἀμαθί, καταγόμενος ἀπὸ Γιέτ [1] Καριαθμαοὺς καὶ κατοικῶν πλησίον εἰς τὴν Ἄζωτον, ἥτις ἦτο πόλις τῶν Ἑλλήνων παραθαλάσσιος· προεφήτευσε δὲ περὶ τὰ ἔτη ωλη’-ωι’ (838-810) πρὸ Χριστοῦ [2]. Μήτηρ αὐτοῦ ἦτο ἡ χήρα ἐκείνη, πρὸς τὴν ὁποίαν ἐπέμφθη ὁ Ἠλίας, ὅταν διὰ προσευχῆς του ἐγένετο πεῖνα εἰς τὴν Σαμάρειαν, καὶ εἰς ὅλην τὴν ἐπικράτειαν τῶν δέκα φυλῶν. Ὅθεν καὶ διὰ τὴν φιλοξενίαν ἐκείνην ηὐλόγησε τὸν καμψάκην, ἤτοι τὸ ἀγγεῖον τοῦ ἐλαίου καὶ τὴν ὑδρίαν τοῦ ἀλεύρου, ὥστε οὔτε ἐκενώθη, οὔτε ὠλιγόστευσεν ἐν ὅσῳ ἐπεκράτει ἡ πεῖνα. Οὗτος δὲ ὁ Ἰωνᾶς εἶναι ὁ υἱὸς τῆς προρρηθείσης χήρας, τὸν ὁποῖον παραδόξως ἀνέστησεν ὁ Προφήτης Ἠλίας ἐκ τῶν νεκρῶν [3].

Ἀφοῦ δὲ ἐπέρασεν ὁ καιρὸς τῆς πείνης, ἠγέρθη καὶ ἐπῆγεν εἰς γῆν Ἰούδα καὶ ἐκεῖ προεφήτευε μὲ τὴν Χάριν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Προσταχθεὶς δὲ ἀπὸ τὸν Θεόν, διὰ νὰ ὑπάγῃ νὰ κηρύξῃ εἰς τὴν Νινευῒ τὴν καταστροφήν, τὴν ὁποίαν ἔμελλε νὰ πάθῃ μετ’ ὀλίγον, δὲν ὑπήκουσεν. Ὅθεν φεύγων ἀπὸ προσώπου τοῦ Θεοῦ περιέπεσεν εἰς μεγάλην τρικυμίαν τῆς θαλάσσης καὶ γνωρισθεὶς ὑπὸ τῶν ναυτῶν, ὅτι αὐτὸς εἶναι ὁ αἴτιος τῆς τρικυμίας, ρίπτεται εἰς τὴν θάλασσαν· εὐθὺς δὲ ἀπὸ προσταγῆς Θεοῦ κατέπιεν αὐτὸν κῆτος μέγα· μετὰ δὲ τρεῖς ἡμέρας καὶ τρεῖς νύκτας ἐξήμεσεν αὐτὸν τὸ κῆτος εἰς τὴν ξηρὰν· καὶ οὕτω προετύπωσε τὴν τριήμερον Ταφὴν καὶ Ἀνάστασιν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Πορευθεὶς λοιπὸν καὶ ἄκων εἰς Νινευΐ, ἐκήρυξεν ὅτι μετὰ τρεῖς ἡμέρας μέλλει νὰ καταστραφῇ ἡ πόλις ἐκείνη. Ἐπειδὴ δὲ μετενόησαν οἱ Νινευῖται, δὲν ἠφάνισεν αὐτοὺς ὁ Θεός [4].

Ὅθεν ὁ Ἰωνᾶς, ἐπανελθὼν εἰς τὴν πατρίδα του, δὲν ἔμεινεν εἰς αὐτήν· ἀλλὰ παραλαβὼν τὴν μητέρα του, ὑπῆγεν εἰς Ἀσσούρ, χώραν τῶν ἀλλοφύλων, ἐπιλέγων τοῦτον τὸν λόγον, ὅτι οὕτω θὰ ἀπαλλάξω τὸν ἑαυτόν μου ἀπὸ τὸν ὀνειδισμὸν καὶ τὴν ἀτιμίαν, ὅτι ἐφάνην ψεύστης, προφητεύσας μὲν ἐναντίον τῆς πόλεως Νινευΐ, χωρὶς ὅμως ἡ προφητεία μοι νὰ ἀληθεύσῃ. Ἀφοῦ δὲ ἀπέθανεν ἡ μήτηρ του καὶ ἔθαψεν αὐτήν, τότε ἐπῆγε καὶ κατῴκησεν εἰς γῆν Σαραὰρ παρὰ τὴν Βάλανον τῆς Δεβόρρας, ὅπου ἀποθανὼν ἐνεταφιάσθη ἐν τῷ σπηλαίῳ τοῦ Κενεζαίου.