✥ Τῇ Θ’ (9ῃ) τοῦ αὐτοῦ μηνὸς μνήμη τῶν Ἁγίων Μαρτύρων ΟΝΗΣΙΦΟΡΟΥ καὶ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ.
Ἵπποις Ὀνησιφόρε Θεὸν τρέχων,
Ἔχεις συνιππεύοντα καὶ τὸν οἰκέτην.
Νύσσης οὐρανίης ἐπέβητ’ ἐνάτῃ, ὦ ἀθληταί.
Τούτων τὸ Μαρτύριον εὑρίσκεται Ἑλληνικὸν ἐν τῇ τῶν Ἰβήρων καὶ ἐν ἄλλαις, οὗ ἡ ἀρχή· «Τῆς τῶν Ἁγίων Προφητῶν προρρήσεως».
ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
✥ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῆς Ὁσίας Μητρὸς ἡμῶν ΜΑΤΡΩΝΗΣ.
Ζωῆς μελλούσης ἀξιοῦται Ματρῶνα,
Ὡς ἐν βίῳ ζήσασα ταύτης ἀξίως.
Ταύτης τὸν Βίον συνέγραψεν Ἑλληνιστὶ ὁ Μεταφραστής, οὗ ἡ ἀρχή· «Τοὺς σώφρονας τὸν βίον» (σῴζεται ἐν τῇ τῶν Ἰβήρων καὶ ἐν ἄλλαις). Ἐνταῦθα καταχωρίζεται ἁπλοποιημένος, ληφθεὶς ἐκ τοῦ «Νέου Παραδείσου» Ἀγαπίου τοῦ Κρητός, διασκευασθεὶς κατὰ τὴν φράσιν.
ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
✥ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ἡ Ὁσία μήτηρ ἡμῶν ΘΕΟΚΤΙΣΤΗ ἡ Λεσβία ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται.
Λὲσβου τὸ θρέμμα παρθένος Θεοκτίστη,
Κτίστῃ, Θεῷ πρόσεισι πάγκαλος νύμφη.
Τῆς Ὁσίας Θεοκτίστης τῆς Λεσβίας σῴζονται δύο Βίοι ἑλληνιστὶ συγγεγραμμένοι, ὧν τοῦ μὲν ἑνὸς ἡ ἀρχή ἐστιν· «Ἐπαινεῖν μὲν τὰ χρηστὰ καὶ πρὸς ἀρετὴν καὶ εὐσέβειαν ἄγοντα», τοῦ ὁποίου συγγραφεὺς ἐπιγράφεται Νικήτας Μάγιστρος ὁ Παφλαγὼν (σῴζεται ἐν τῇ Μαρκιανῇ Βιβλιοθήκῃ ὑπ’ αὔξ. ἀριθμὸν κώδικος CCCXLIX φ. 116 αἰών. ΧΙΙ Zan), τοῦ δὲ ἑτέρου ἡ ἀρχή ἐστιν· «Εἰκόνες καὶ στῆλαι καὶ ἀνδριάντες» τοῦ ὁποίου συγγραφεὶς ἐπιγράφεται Συμεὼν ὁ Μεταφραστὴς (σῴζεται καὶ οὗτος ἐν τῇ Μαρκιανῇ Βιβλιοθήκῃ ὑπ’ αὔξ. ἀριθ κώδικος CCCLI φ. 106 Zan). Τὸ περιεχόμενον καὶ τῶν δύο Βίων εἶναι τὸ αὐτὸ μὲ φραστικὰς μόνον παραλλαγάς. Ἐκ τούτου ἀποδεικνύεται ὅτι ὁ Νικήτας ὁ Παφλαγὼν καὶ Συμεὼν ὁ Μεταφραστὴς εἶναι ἓν καὶ τὸ αὐτὸ πρόσωπον καὶ Νικήτας μὲν εἶναι τὸ βαπτιστικὸν αὐτοῦ ὄνομα, Συμεὼν δὲ ὠνομάσθη ὅταν ἐγένετο Μοναχὸς (βλέπε τὸν Βίον αὐτοῦ ἐν σελίδι 249 τοῦ ἀνὰ χεῖρας τόμου) εἶναι δὲ ὁ ἐπ᾽ ὀνόματι τοῦ Συμεῶνος Βίος δευτέρα καὶ βελτιωμένη ἔκδοσις τοῦ ἐπ’ ὀνόματι Νικήτα ὑπάρχοντος. Τὸν ὑπὸ τοῦ Συμεῶνος συγγραφέντα Βίον μεταφράσας εἰς τὸ ἁπλοῦν ὁ μακάριος Ἀγάπιος ὁ Κρὴς συμπεριέλαβεν εἰς τὸν ὑπ’ αὐτοῦ ἐκδοθέντα «Νέον Παράδεισον», ἐξ οὗ καὶ παραληφθεὶς παρατίθεται ἐνταῦθα διεσκευασμένος κατὰ τὴν φράσιν. Οἱ ἑλληνικοὶ Βίοι τῆς Ἁγίας ἐξεδόθησαν ὑπὸ τοῦ Ἀββᾶ Migne ἐν τῇ «Patrologia Graeca», Τόμ. 114 ἐν τοῖς συγγράμμασι Συμεῶνος τοῦ Μεταφραστοῦ, ὑπὸ Θεοφίλου Ἰωάννου εἰς τὰ «Ἁγιολογικὰ Μνημεῖα» ἐν Βενετίᾳ ἐν ἔτει 1884 καὶ ὑπὸ ἄλλων. Ὁ Βίος τῆς Ὁσίας Θεοκτίστης εἰς τὴν ἁπλῆν ἑλληνικὴν ἐξεδόθη εἰς ἰδιαιτέρας φυλλάδας καὶ ὑπὸ Μελετίου Ἱεροδιακόνου Μαυρικίου ἐν Ἀθήναις 1881, Κ. Γ. Ναυπλιώτου Ἀθῆναι 1931 καὶ ἄλλων. Τὸ λείψανον τῆς Ὁσίας ταύτης ἔλαβον μετὰ ταῦτα ἀπὸ τὴν Πάρον οἱ ἐν τῇ νήσῳ τῆς Ἰκαρίας κατοικοῦντες. Εἰς τὴν Ἁγίαν Θεοκτίστην συνέταξε πλήρη ᾀσματικὴν Ἀκολουθίαν μετὰ δύο Κανόνων, ὡς καὶ Παρακλητικὸν τοιοῦτον μετὰ 24 Οἴκων ὁ Ὑμνογράφος τῆς Μεγ. Ἐκκλησίας Πατὴρ Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης, ἅτινα καὶ ἐξεδόθησαν.
ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
✥ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῶν Ὁσίων Μητέρων ἡμῶν ΕΥΣΤΟΛΙΑΣ καὶ ΣΩΠΑΤΡΑΣ.
Εἰς τὴν Εὐστολίαν·
Ὅλη καλὴ σὺ πρὸς Θεὸν χωρεῖς Λόγον,
Στολαῖς σταλεῖσα ψυχικαῖς, Εὐστολία.
Εἰς τὴν Σωπάτραν·
Σωπάτρα Πατρός, Πνεύματός τε καὶ Λόγου
Θρόνῳ παρέστη, δοῦσα γῇ τὸ σαρκίον.
ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
✥ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ Ὅσιος Πατὴρ ἡμῶν ΣΥΜΕΩΝ ὁ Μεταφραστὴς ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται.
Ἐκκλησίᾳ σοι Συμεὼν ὤφλει χάριν,
Ὑπὲρ μεταφράσιος Ἁγίων βίων.
Εἰς τὸν Ἅγιον τοῦτον Συμεὼν ἀνήκει ἡ πρώτη τιμὴ τῆς περισυνάξεως, ἀνακαθάρσεως, συμπτύξεως καὶ καταρτίσεως εἰς ἓν ὁμοειδὲς σύστημα τῶν Συναξαριστικῶν Μνημείων. Περὶ τούτου γράφει ὁ Μελέτιος, ὅτι ἦτο ἐπ’ ἀρετῇ διαβεβοημένος· ὅτι οὗτος μὲ τὴν ἐπίνοιαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος τὰ τῶν Ἁγίων Μαρτύρων ὑπὲρ τῆς ἀληθείας σκάμματα μὲ πολλοὺς ἱδρῶτας καὶ πόνους συνέγραψε καὶ καλλωπίσας μὲ δύναμιν λόγου καὶ σοφίας, εἰς ὕμνον τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ δόξαν αἰωνίζουσαν τῶν ὑπὲρ αὐτοῦ ἀγωνισθέντων Ἁγίων Μαρτύρων, συνέταξε τὰ μνημολόγια καὶ μαρτυρολόγια κατὰ τὴν ἡμέραν, κατὰ τὴν ὁποίαν ἕκαστος αὐτῶν ἑστέφθη τὸν ἀμάραντον στέφανον (τόμ. Βʹ σελ. 297). Περὶ τούτου γράφει καὶ ὁ Βελαρμῖνος περὶ Ἐκκλησιαστικῶν Συγγραφέων καὶ ὁ Βαρώνιος εἰς τὸ χρονικόν. (Βλέπε καὶ ἐν τῷ Προλόγῳ τοῦ Αʹ Τόμου τοῦ ἡμετέρου «Μεγάλου Συναξαριστοῦ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας». Βλέπε καὶ ἐν τῷ Βίῳ τῆς Ὁσίας Θεοκτίστης σελ. 242 τοῦ ἀνὰ χεῖρας τόμου).
ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
✥ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος ΑΝΤΩΝΙΟΥ.
Ἀντώνιον κτείνουσι τὸν θεῖον ξύλοις
Οἱ τὸ ξύλον τιμῶντες ὡς θεὸν πλάνοι.
ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
✥ Οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ καὶ ΜΑΥΡΑ ξίφει τελειοῦνται.
Πλάνην ἀμαυροῖ Μαῦρα κοπεῖσα ξίφει,
Χριστοῦ δὲ τμηθεὶς φῶς ὁρᾷ Χριστοφόρος.
✥ Μνήμη τῶν Ἁγίων Μαρτύρων ΝΑΡΣΗ καὶ ΑΡΤΕΜΟΝΟΣ.
Ναρσῆς σὺν Ἀρτέμονι ἐκκοπεὶς ξίφει,
Σὺν Ἀρτέμονι λαμβάνει καὶ τὰ στέφη.
✥ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ Ὅσιος Πατὴρ ἡμῶν ΙΩΑΝΝΗΣ, ὁ δια τὸ βραχὺ τῆς ἡλικίας (ἀναστήματος) ὀνομασθεὶς Κολοβός, ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται.
Ἰωάννην ἔκρυψε γῆς βραχὺς τόπος,
Ὃς κἂν βραχὺς τὸ σῶμα, τὴν πρᾶξιν μέγας.
Σημείωσαι, ὅτι εἰς τὸν «Εὐεργετινὸν» γράφεται περὶ αὐτοῦ, ὅτι ἔδειξεν ἄκραν καὶ ἀδιάκριτον ὑπακοὴν εἰς τὸν Γέροντά του. Διότι ὁ Γέρων αὐτοῦ, ὅστις ἦτο Θηβαῖος, λαβὼν ξύλον ξηρόν, ἐφύτευσεν αὐτὸ καὶ προσέταξε τὸν Ἰωάννην νὰ ποτίζῃ αὐτὸ καθ’ ἑκάστην μὲ μίαν ὑδρίαν ὕδατος, ἕως οὗ βλαστήσῃ καὶ φέρῃ καρπόν· τόσον δὲ μακρὰν ἦτο τὸ νερόν, ὥστε ἔπρεπε νὰ ὑπάγῃ τις ἀφ’ ἑσπέρας διὰ νὰ ἐπιστρέψῃ τὴν πρωΐαν. Ὅθεν ὁ μακάριος Ἰωάννης, ἀδιακρίτως ὑπακούσας, ἐπότιζεν αὐτὸ τρία ὁλόκληρα ἔτη, μετὰ παρέλευσιν τῶν ὁποίων, ὤ τοῦ θαύματος! ἐβλάστησε τὸ κατάξηρον ξύλον καὶ ἐκαρποφόρησε καρύδια. Δρέψας δὲ τὸν καρπὸν αὐτοῦ ὁ Γέρων, ἐπῆγεν εἰς τὴν Ἐκκλησίαν τῆς Σκήτεως καὶ εἶπεν εἰς τοὺς ἀδελφούς· «Λάβετε, φάγετε, ἀδελφοὶ καὶ Πατέρες, καρπὸν ὑπακοῆς» («Εὐεργετινὸς», ἡμετέρα ἔκδοσις, Τόμος Αʹ, Ὑπόθ. ΛΓʹ). Εἰς τὸν αὐτὸν Τόμον Αʹ (Ὑπόθ. ΜΕʹ) ἀναγινώσκομεν, ὅτι ὁ Ἰωάννης οὗτος εἶπε τὰ ἀξιομνημόνευτα ταῦτα ἤτοι, ὅτι «Ἡ ταπεινοφροσύνη καὶ ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ ὑπεράνω εἰσὶ πασῶν τῶν ἀρετῶν· ὅθεν καὶ τὸν πάγκαλον Ἰωσὴφ ἡ ταπεινοφροσύνη πέπρακε· διότι ἠδύνατο νὰ εἴπῃ, ὅτε ἐπωλεῖτο, ὅτι «εἶμαι ἀδελφὸς τῶν πωλούντων». Ἐπειδὴ δὲ σιωπῶν καὶ ταπεινούμενος ἐπωλήθη, διὰ τοῦτο ἡ ταπείνωσις κατέστησεν αὐτὸν ἡγούμενον καὶ ἄρχοντα εἰς Αἴγυπτον». Ὁ αὐτὸς εἶπε πάλιν· «Τὸ ἐλαφρὸν φορτίον ἀφήσαντες, ἤτοι τὸ νὰ μεμφώμεθα τὸν ἑαυτόν μας, τὸ βαρὺ φορτίον βαστάζομεν, τὸ νὰ δικαιώνωμεν δηλαδὴ τὸν ἑαυτόν μας». Ὅθεν περὶ τῆς ταπεινώσεως τούτου εἰπέ τις τῶν Πατέρων ὅτι ὁ Ἀββᾶς Ἰωάννης, διὰ τῆς ταπεινώσεως αὐτοῦ ἐκρέμασεν ὅλην τὴν Σκήτην εἰς τὸν μικρὸν δάκτυλον αὐτοῦ. Ὁ αὐτὸς δὲ Ἰωάννης ὁ Κολοβὸς εἶπεν· «Ὁ χορταζόμενος καὶ λαλῶν μετὰ παιδίου, ἐπόρνευσε διὰ τοῦ λογισμοῦ μετ’ αὐτοῦ».
ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
✥ Ὁ Ὅσιος ΕΛΛΑΔΙΟΣ ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται.
Εἰ καὶ μετέστης, Ἑλλάδιε, τοῦ βίου,
Πίναξ ἔμεινας ἀρετῶν τοῖς ἐν βίῳ.
✥ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ οἱ Ὅσιοι καὶ Θεοφόροι Πατέρες ἡμῶν ΕΥΘΥΜΙΟΣ καὶ ΝΕΟΦΥΤΟΣ, οἱ κτίτορες τῆς Ἱερᾶς καὶ Σεβασμίας Μονῆς τοῦ Δοχειαρίου, ἐν εἰρήνῃ τελειοῦνται.
Εὐθύμιον συνάμα τῷ Νεοφύτῳ
Τιμῶ, κτίσαντας τὴν Μονὴν Ἀρχαγγέλων.
Ἐλήφθη ἐκ τῆς ἰδιαιτέρας Ἀκολουθίας τῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων ἐκδοθείσης ὑπὸ Δανιὴλ Ἱερομονάχου καὶ Νεκταρίου Μοναχοῦ ἐν Ἁγίῳ Ὄρει 1941. Ἐν τῇ Ἱερᾷ καὶ Σεβασμίᾳ ταύτῃ Μονῇ τοῦ Δοχειαρίου εὑρίσκεται ἡ παλαιὰ καὶ θαυματουργὸς Εἰκὼν τῆς Ὑπεραγίας ἡμῶν Θεοτόκου, τῆς ἐπιλεγομένης Γοργοϋπηκόου, περὶ τῆς ὁποίας βλέπε εἰς τὴν αʹ (1ην) Ὀκτωβρίου ἐν Τόμῳ Ιʹ τοῦ ἡμετέρου «Μεγάλου Συναξαριστοῦ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας», ὅτε αὕτη ἑορτάζεται.
ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
✥ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ Μητροπολίτου Πενταπόλεως τῆς ἐν Αἰγύπτῳ καὶ κτίτορος τῆς ἐν Αἰγίνῃ Ἱερᾶς Μονῆς τῆς Ἁγίας Τριάδος, τῶν Μοναζουσῶν, κοιμηθέντος ὁσίως κατὰ τὸ ἔτος αϡκ’ (1920).
Νέκταρ τῆς ζωῆς τῆς αἰωνίου πίνων
Νάμα, Νεκτάριε, ἰάσεων βλύζεις.
Ἀμφ’ ἐνάτῃ Νεκταρίοιο ἐκ ρεθέων θυμὸς ἤρθη.
Ὁ Ἅγιος Νεκτάριος τυγχάνει νὰ εἶναι ὁ νεώτερος γνωστὸς Ἅγιος τῆς Ἐκκλησίας ἡμῶν ἀναγνωρισθεὶς καὶ ἀνακηρυχθεὶς ὑπ’ αὐτῆς ἐπισήμως κατόπιν συνοδικῆς πράξεως τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως ἐκδοθείσης τῇ 20ῇ Ἀπριλίου 1961· κατὰ δὲ τὸν Νοέμβριον τοῦ αὐτοῦ ἔτους ἐγένοντο μεγαλοπρεπεῖς Ἐκκλησιαστικαὶ τελεταὶ ἐν Αἰγίνῃ ἐπὶ τῇ ἐπισήμῳ ταύτῃ ἀναγνωρίσει, καθ’ ἣν παρέστησαν δώδεκα Ἀρχιερεῖς, ἀντιπροσωπεῖαι τῶν Πατριαρχείων Κωνσταντινουπόλεως καὶ Ἀλεξανδρείας, πλῆθος Κληρικῶν καὶ λαοῦ ἐκ πολλῶν μερῶν ἐλθόντων, καὶ λοιπῶν ἐπισήμων προσωπικοτήτων, καὶ οὕτω κατεχωρίσθη ὁ νεοφανὴς Ἅγιος Νεκτάριος εἰς τὸ Ἁγιολόγιον τῆς Ἁγίας Μητρὸς ἡμῶν Ὀρθοδόξου Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας.
ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
✥ Τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ τοῦ ἐν τῷ Σπηλαίῳ Ρώσου.
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ
