Φεβρουαρίου ΙΔ’ (14η)

Τῇ ΙΔ’ (14ῃ) τοῦ αὐτοῦ μηνὸς μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ τοῦ ἐν τῷ ὄρει.

Ὁ Βουνὸς ὡς Κάρμηλος ἦν Αὐξεντίῳ,
Φανέντι τ’ ἄλλα πλὴν τελευτῆς Ἠλίᾳ.
Λεῖψε βίον δεκάτῃ Αὐξέντιος ἠδὲ τετάρτῃ.

Ὁ χειρόγραφος Ἑλληνικὸς αὐτοῦ Βίος, οὗ ἡ ἀρχή· «Θεοδόσιος ὁ νέος τῶν βασιλικῶν σκήπτρων ἦν ἐπειλημμένος» σῴζεται ἐν τῇ Ἱερᾷ Μονῇ τῶν Ἰβήρων καὶ ἐν ἄλλαις. Τοῦ δὲ Ὁσίου τούτου Βίον καὶ ἐγκώμιον γλαφυρώτατον σῳζόμενον ἐν μεμβράναις συνέγραψε καὶ ὁ σοφὸς Μιχαὴλ ὁ Ψελλός, μετάφρασις δὲ αὐτοῦ ἐγένετο ὑπὸ τοῦ ἀειμνήστου διδασκάλου Χριστοφόρου τοῦ Προδρομίτου.

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

  

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν ΜΑΡΩΝΟΣ.

Φύσει μαρανθεὶς σαρκίου θάλλει Μάρων,
Μετεμφυτευθεὶς τῆς Ἐδὲμ τῷ χωρίῳ.

Τὸν Βίον αὐτοῦ συνέγραψεν ὁ Κύρου Θεοδώρητος ἐν ἀριθμῷ δεκάτῳ ἕκτῳ τῆς «Φιλοθέου Ἱστορίας», ἀπὸ τῆς ὁποίας παρελήφθη καὶ τὸ παρὸν Συναξάριον.

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

  

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν ΑΒΡΑΑΜΟΥ.

Πράξει τὸ ταὐτὸν εὗρε κλήσεως πλέον,
Πρὸς τὸν σύνοικον Ἀβραὰμ Ἀβραάμης.

Τὸν Βίον τοῦ Ὁσίου τούτου Ἀβραάμου συνέγραψεν ὁ Κύρου Θεοδώρητος ἐν τῷ ιζ’ (17ῳ) ἀριθμῷ τῆς «Φιλοθέου Ἱστορίας», ἐξ ἧς καὶ παρελήφθη τὸ ἐνταῦθα παρατιθέμενον Συναξάριον.

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

  

Μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος ΦΙΛΗΜΟΝΟΣ Ἐπισκόπου Γάζης.

Ἐγὼ Φιλήμων, καμίνου παρὼν μέσον,
Καὶ μαρτυρῶν ἔγραψα τὴν κλῆσιν πόλῳ.

   

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ Ἁγίου Νεομάρτυρος ΝΙΚΟΛΑΟΥ τοῦ ἐξ Ἰχθύος (Ψάρι) τῆς Κορινθίας καταγομένου, μαρτυρήσαντος δὲ ἐν Κωνσταντινουπόλει κατὰ τὸ ἔτος ͵αφνδ’ (1554).

Πῦρ ὑπενεγκών, Νικόλαε τρισμάκαρ,
Γῆθεν μετέστης πρὸς μονὰς οὐρανίους.
Κάτθανε Νικόλεως δεκάτῃ πυρὶ ἠδὲ τετάρτῃ.

Ὁ Ἅγιος οὗτος Νεομάρτυς Νικόλαος ἦτο ἄγνωστος εἰς τὴν Ἐκκλησίαν, ἐγένετο δὲ γνωστὸς κατὰ τὸ ἔτος 1930 ὑπὸ τοῦ τότε Μητροπολίτου Θεσσαλιώτιδος Ἰεζεκιήλ, ὅστις, περιοδεύων καὶ ἐπισκεπτόμενος τὰς Ἱερὰς Μονὰς τῆς Μητροπόλεως αὐτοῦ, εὗρεν ἐν τῇ ἐπὶ τῆς Πίνδου διαλελυμένῃ Μονῇ τῆς Ἁγίας Τριάδος, τῇ ἐπιλεγομένῃ τῆς Σιάμου, χειρόγραφον κώδικα ἐν τῷ ὁποίῳ σὺν τοῖς ἄλλοις ὑπῆρχεν ἡ Ἀκολουθία, τὸ Συναξάριον καὶ Λόγος ἐγκωμιαστικὸς εἰς τὸν ἐν λόγῳ Νεομάρτυρα Ἅγιον Νικόλαον τὸν ἐξ Ἰχθύος (Ψάρι) τῆς Κορινθίας, συγγραφέντα πάντα ὑπὸ τοῦ ἐκ Θεσσαλονίκης Ὑποδιακόνου Δαμασκηνοῦ τοῦ Στουδίτου, τοῦ μετέπειτα Λιτῆς καὶ Ρενδίνης Ἐπισκόπου γενομένου, συγχρόνου ὄντος τοῦ Ἁγίου Νεομάρτυρος. Ἀντιγράψας ταῦτα πάντα ὡς εἶχον, τὸν μὲν κώδικα ἀφιέρωσεν εἰς τὴν Θεολογικὴν Σχολὴν τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, αὐτὰ δὲ ἐξέδωκε διὰ πρώτην ἤδη φορὰν ἐν ἰδίῳ τεύχει, μετὰ ἐμπεριστατωμένων προλεγομένων, ὑπὸ τὸν τίτλον· «Ἀκολουθία τοῦ Ἁγίου νεοφανοῦς Μάρτυρος Νικολάου τοῦ ἐξ Ἰχθύος τῆς Κορινθίας, μετὰ προλεγομένων ὑπὸ τοῦ Μητροπολίτου Θεσσαλιώτιδος καὶ Φαναριοφερσάλων Ἰεζεκιὴλ τοῦ ἀπὸ Βελανιδιᾶς. Ἐν Ἀθήναις, τύποις Φοίνικος. Ὁδὸς Σταδίου 44, 1930», τῆς αὐτῆς Ἀκολουθίας ἐγένετο ἀνατύπωσις «Ἐν Κορίνθῳ, τύποις Χρῆστος Σκουτέρης 1963». Ἐπειδὴ ὅμως ἡ Ἀκολουθία αὕτη ἦτο ὄχι μόνον ἐλλειπής, ἀλλὰ καὶ στρυφνή, διὰ τοῦτο, τῇ αἰτήσει τῶν εὐλαβουμένων τὸν Ἅγιον, συνέταξε νέαν τοιαύτην πανηγυρικὴν ὁ Ὑμνογράφος τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας Ὁσιολογιώτατος Πατὴρ Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης.

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

    

 Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῆς Ἀθλήσεως τοῦ ἐν Ἁγίοις Ὁσιομάρτυρος ΔΑΜΙΑΝΟΥ τοῦ νέου, τοῦ κτίτορος τῆς κατὰ τὸν ἐν Δημητριάδι Κίσσαβον σεβασμίας Μονῆς τοῦ Τιμίου Προδρόμου [1], ἀθλήσαντος ἐν ἔτει ͵αφξη’ (1568).

Ὃν ἀγχόνη ζῆν ἐκκοπεῖσα ἠξίου,
Χριστοῦ λάτρην φλέγουσι παῖδες τῆς Ἄγαρ,
Ἔρωτι θείῳ πρὶν ψυχὴν πεφλεγμένον.
Δαμιανὸν δεκάτῃ φλέξαν πῦρ εἷλε τετάρτῃ.

Ἕτεροι·

Δαμιανὸς γ’ ἄλκιμος ὢν φερωνύμως,
Δάμασε σαρκὸς τὰ πάθη ρωμαλέως,
Δάμνησι δ’ ἄρα καὶ φάλαγγας δαιμόνων,
Ἀχθεὶς δὲ οἴκοι περὶ Χριστῷ θυσία.

Τὸ Μαρτύριον αὐτοῦ ἐλήφθη ἐκ τοῦ «Νέου Μαρτυρολογίου», παρατίθεται δὲ ἐνταῦθα διεσκευασμένον κατὰ τὴν φράσιν.

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

    

Μνήμη τοῦ Ἁγίου Νεομάρτυρος ΓΕΩΡΓΙΟΥ ράπτου Μυτιληναίου, τοῦ καλουμένου Παϊζάνου, ὅστις ἐμαρτύρησεν ὑπὲρ τῆς εὐσεβείας ἐν Κωνσταντινουπόλει κατὰ τὸ ἔτος ͵αχϟγ’ (1693).

Γεώργιος τίς οὗτος ὑπάρχει πάλιν;
Μάρτυς νέος πέφυκεν·ὤ τῆς ἀνδρείας!

   

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ