Φεβρουαρίου ΚϚ’ (26η)

Τῇ ΚϚ’ (26ῃ) τοῦ αὐτοῦ μηνὸς μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ Ἐπισκόπου Γάζης.

Ὤ! τίς παρέλθοι, τίς δὲ καὶ παραδράμοι,
τὸν Πορφύριον κἂν παρῆλθεν ἐκ βίου;
Πορφυρίοιο νέκυν κρύψε χθὼν εἰκάδι ἕκτῃ.

Τὸν κατὰ πλάτος Ἑλληνικὸν Βίον τοῦ Ὁσίου Πορφυρίου συνέγραψεν ὁ Μεταφραστὴς Συμεών, οὗ ἡ ἀρχή· «Τῶν Ἁγίων ἀνδρῶν τοὺς ἄθλους» (Σῴζεται ἐν τῇ τῶν Ἰβήρων καὶ ἐν ἄλλαις).

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

   

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῆς Ἁγίας ἐνδόξου Μεγαλομάρτυρος ΦΩΤΕΙΝΗΣ τῆς Σαμαρείτιδος, εἰς τὴν ὁποίαν ὡμίλησεν ὁ Χριστὸς ἐν τῷ φρέατι, καὶ τῶν σὺν αὐτῇ (ἤτοι τῶν πέντε αὐτῆς ἀδελφῶν καὶ τῶν δύο αὐτῆς υἱῶν, καὶ Σεβαστιανοῦ τοῦ Δουκός).

Ρίπτουσι τὴν σὴν Σαμαρεῖτιν εἰς φρέαρ,
Τὴν εἰς φρέαρ σοι συλλαλήσασαν, Λόγε.

Τὸ ἐνταῦθα παρατιθέμενον Μαρτύριον τῆς Ἁγίας Μεγαλομάρτυρος Φωτεινῆς τῆς Σαμαρείτιδος καὶ τῶν σὺν αὐτῇ συναθλησάντων μετέφρασεν ἐκ τοῦ Ἑλληνικοῦ Συναξαρίου ὁ Ὅσιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης. Συμπεριέλαβε δὲ τοῦτο εἰς τὸ «Νέον Ἐκλόγιον» καὶ τὸν «Συναξαριστὴν» αὐτοῦ, ἐξ οὗ καὶ παρελήφθη. Ἡ Ἀκολουθία τῆς Ἁγίας, διορθωθεῖσα ὑπὸ Γρηγορίου, Πρωτοσυγκέλλου τοῦ Μητροπολίτου Σμύρνης Προκοπίου, γραφεῖσα δὲ διὰ χειρὸς τοῦ Ἱεροδιακόνου Νεοφύτου τῆς αὐτῆς Μητροπόλεως, ἐξεδόθη τὸ πρῶτον εἰς τύπον δαπάναις τῶν ἀρχόντων Σμύρνης Κουρμούζη, Μπαλτατζῆ καὶ Πιεράκη. Μετ’ ἐπιμελῆ νέαν διόρθωσιν, ἐπανεξέδωσε ταύτην ὁ Δ.Ι. Ζαρίμπας, μετὰ προσθηκῶν, ἐν Ἀθήναις τῷ 1906. Ἀκολουθία νέα ἑορτάσιμος καὶ πανηγυρικὴ ἐποιήθη ὑπὸ τοῦ Ὑμνογράφου τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας Πατρὸς Γερασίμου Μικραγιαννανίτου, ἥτις ἐξεδόθη ὑπὸ τῆς Μητροπόλεως Κορινθίας. Ἡ Ἁγία Φωτεινὴ ἐτιμᾶτο μεγάλως ἐν Σμύρνῃ, τῆς ὁποίας ὁ Μητροπολιτικὸς Ναὸς ἔφερε τὸ ὄνομα τῆς Ἁγίας, ἀπετέλει δὲ ἔμβλημα τῆς πόλεως τὸ μεγαλοπρεπὲς μαρμάρινον κωδωνοστάσιον τοῦ Ναοῦ τούτου. Ὅ τε Ναὸς καὶ τὸ κωδωνοστάσιον κατεστράφησαν κατὰ τὴν Μικρασιατικὴν καταστροφὴν τοῦ 1922.

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

  

Ἡ Ἁγία ΑΝΑΤΟΛΗ, ἡ δευτέρα ἀδελφὴ τῆς Ἁγίας Φωτεινῆς ξίφει τελειοῦται.

Ἀνατολὴν εὕρηκε τὴν νοουμένην,
Ἀνατολὴ τμηθεῖσα γενναιοφρόνως.

 

Ἡ Ἁγία ΦΩΤΩ, ἡ τρίτη ἀδελφὴ τῆς Ἁγίας Φωτεινῆς, ξίφει τελειοῦται.

Φερνὴν ταλάντων μυρίων ἀνταξίαν
Φωτὼ φέρει σοι τὴν κάραν, φώτων Πάτερ.

 

Ἡ Ἁγία ΦΩΤΙΣ, ἡ τετάρτη ἀδελφὴ τῆς Ἁγίας Φωτεινῆς, εἰς δύο προσδεθεῖσα δένδρα καὶ διαμερισθεῖσα, τελειοῦται.

Δώσεις ἔπαθλον δενδροάθλῳ Φωτίδι,
Δενδρῶνα σεπτὸν τῆς Ἐδέμ, Θεοῦ Λόγε.

 

Ἡ Ἁγία ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, ἡ πέμπτη ἀδελφὴ τῆς Ἁγίας Φωτεινῆς, ξίφει τελειοῦται.

Ἡ Παρασκευὴ πρὸς ξίφος τὸν αὐχένα,
Ἕτοιμον εἶχε καὶ παρεσκευασμένον.

 

Ἡ Ἁγία ΚΥΡΙΑΚΗ, ἡ ἕκτη ἀδελφὴ τῆς Ἁγίας Φωτεινῆς, ξίφει τελειοῦται.

Ἐκ Κυριακῆς οὐδὲ τοῦ ξίφους φόβος,
Τοῦ Κυρίου τὸν θεῖον ἐκβάλλει φόβον.

 

Ὁ Ἅγιος Μάρτυς ΦΩΤΕΙΝΟΣ, ὁ πρῶτος υἱὸς τῆς Ἁγίας Φωτεινῆς, ξίφει τελειοῦται.

Τίς οὗτος ἀτμὸς ἐκ ζεόντων αἱμάτων;
Φωτεινὸς ἄρτι Μάρτυς ἐτμήθη κάραν.

 

Ὁ Ἅγιος Μάρτυς ΙΩΣΗΣ, ὁ δεύτερος υἱὸς τῆς Ἁγίας Φωτεινῆς, ξίφει τελειοῦται.

Τομεὺς τραχήλων ἐξεγύμνου τὸ ξίφος,
Ἰωσῆ δὲ τράχηλος οὐ φρίττει ξίφος.

 

Ὁ Ἅγιος ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ ὁ δοὺξ ξίφει τελειοῦται.

Σεβαστιανῷ τοῦτον εἴπω τὸν λόγον,
Σεβάζομαί σε τὴν κάραν τετμημένον.

 

Ὁ Ἅγιος Μάρτυς ΒΙΚΤΩΡ ξίφει τελειοῦται.

Βίκτωρ ἐπ’ ὤμοις τὴν κεφαλὴν οὐκ ἔχων,
Κεῖται πρὸ τῆς γῆς ἐκταθεὶς μέγας μέγα.

 

Ὁ Ἅγιος Μάρτυς ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ξίφει τελειοῦται.

Κλῆσις διδάσκει τὶς σύ, καὶ δοῦλος τίνος,
Σπάθῃ δέ, Χριστόδουλε, ποῖόν σοι τέλος;

 

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ Ἅγιος Νεομάρτυς ΙΩΑΝΝΗΣ ὁ κάλφας, ὁ ἐν Κωνσταντινουπόλει μαρτυρήσας κατὰ τὸ ἔτος ͵αφοε’ (1575), ξίφει τελειοῦται.

Πληγὰς ἀριθμεῖν μή, Ἰωάννη, θέλε,
Σκηνὰς δὲ μᾶλλον, ἃς ἔχει ἔνδον Πόλος.

Τὸ Μαρτύριον αὐτοῦ συνέγραψεν ὁ τότε Ἱερεὺς τοῦ ἐν Βλάγκᾳ τῆς Κωνσταντινουπόλεως Ναοῦ τῶν Ὁσίων καὶ Θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν Θεοδώρου καὶ Θεοφάνους τῶν Γραπτῶν Πατὴρ Ἀνδρέας, ὁ μέγας οἰκονόμος, ὅστις μετέδωσε τὴν Ἁγίαν Κοινωνίαν εἰς τὸν ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ εὑρισκόμενον τότε Ἅγιον Μάρτυρα. Τοῦτο κατεχωρίσθη ἐν τῷ «Νέῳ Μαρτυρολογίῳ», ἐξ οὗ καὶ παρελήφθη ὑφ’ ἡμῶν, παρατίθεται δὲ ἐνταῦθα διεσκευασμένον κατὰ τὴν φράσιν.

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

   

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ