ΙΩΑΝΝΗΣ ὁ εὐλογημένος καὶ χαριτώνυμος Νεομάρτυς τοῦ Χριστοῦ ἦτο γέννημα, καὶ θρέμμα τοῦ Γαλατᾶ, εἰργάζετο δὲ ὡς λεπτουργὸς κάλφας εἰς το παλάτιον τοῦ σουλτάνου· ἀλλὰ καὶ οἱ ἀγάδες τὸν ἔπαιρναν ἵνα κοσμῇ τὰ παλάτια των. Ταπεινὸς δὲ ὢν κατὰ τὸ φρόνημα καὶ πολὺ ἐλεήμων ὑπάνδρευεν ὀρφανά, ἠλευθέρωνε φυλακισμένους, ἐποίει δὲ καὶ ἄλλας πολλὰς καλωσύνας. Ἀγᾶς δέ τις τοῦ ἔδωκεν ἓν παιδίον, ἀνεψιόν του, ὅστις εἶχεν ἔλθει ἀπὸ τὴν Ἀνατολήν, νὰ τὸν μάθῃ τὴν τέχνην τῆς λεπτουργικῆς. Εἰσερχόμενον δὲ καὶ ἐξερχόμενον τὸ παιδίον μετὰ τοῦ Ἰωάννου εἰς τὸ βασιλικὸν παλάτιον εἶδεν ἐκεῖ τὰ παιδία, ὅτι ἦσαν εἰς μεγάλην τιμὴν καὶ χαρὰν καὶ ἠθέλησε καὶ αὐτὸ νὰ συναριθμηθῇ μὲ αὐτά· ὅθεν ἐπῆγεν εἰς τὸν θεῖον του ἐκεῖνον καὶ τοῦ λέγει· «Σὲ παρακαλῶ νὰ μὲ βάλῃς εἰς τὸ παλάτιον τοῦ σουλτάνου». Τότε ὁ ἀγᾶς παρεκάλεσε τὸν Ἰωάννην, διὰ μέσου δὲ τούτου τὸ ἔβαλεν εἰς τὸ βασιλικὸν παλάτιον.
Εἰς ὀλίγον καιρὸν τὸ παιδίον ἀνῆλθεν εἰς ἀξίωμα, ἠγάπα δὲ πολὺ καὶ τὸν Ἰωάννην τὸν διδάσκαλον του εἰς τὴν τέχνην, διότι ἐξ αἰτίας του ἔλαβε τὸ ἀξίωμα. Μετὰ χρόνους ἱκανούς, ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν, λέγει εἰς τὸν Ἰωάννην· «Ἐπειδὴ γνωρίζεις γράμματα καὶ εἶσαι μορφωμένος, σὲ παρακαλῶ, εἰπέ μου, τί εὑρίσκεις γεγραμμένα εἰς τὰ βιβλία σας περὶ τοῦ ἰδικοῦ μας προφήτου, διὰ τὸν ὁποῖον ὁ Θεὸς ἐποίησε τὸν κόσμον καὶ ὅλα τὰ πάντα;». Ὁ Ἰωάννης τοῦ λέγει· «Σὲ παρακαλῶ ὡς πρὸς τοῦτο, μὴ μὲ πειράζῃς· εἰπέ μου μόνον ἐὰν ἔχῃς ἄλλο τι, τὰ δὲ περὶ πίστεως μὴ μὲ ἐρωτᾷς». Ἐκεῖνος δὲ ἀπαντᾷ· «Μὰ τὸ ψωμὶ τοῦ βασιλέως ὅπου τρώγω καὶ μὰ τὴν στερεὰν ἀγάπην τὴν ὁποίαν ἔχομεν, δὲν σὲ κακοποιῶ καὶ μὴ φοβηθῇς νὰ μοῦ εἰπῇς». Ὁ δὲ εὐλογημένος Ἰωάννης, θαρρῶν εἰς τοὺς ὄρκους του καὶ εἰς τὴν φιλίαν τὴν ὁποίαν εἶχον, ἀπεκρίθη λέγων· «Ἐπειδὴ μὲ ἐρωτᾷς, νὰ σοῦ εἴπω τὴν ἀλήθειαν. Ἕνας εἶναι ὁ ἀληθινὸς Θεός, ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός· ὁ δὲ Μωάμεθ, εἰς τὸν ὁποῖον πιστεύετε σεῖς ἦτο ἄνθρωπος θνητός, ἄνθρωπος ἀγράμματος, ὅστις εἰς τὸν κόσμον τοῦτον δὲν ἔκαμε οὐδὲν καλὸν ἔργον, οὐδὲ θαῦμα τι ἔκαμεν εἰς τὸν καιρόν του, ὡσὰν τοὺς ἄλλους Προφήτας τοῦ Θεοῦ, τοὺς ὁποίους ἔχομεν ἡμεῖς οἱ Χριστιανοί. Μόνον σεῖς τὸν ἐκάματε μέγαν καὶ τὸν ἔχετε διὰ προφήτην. Ἀλλά, μὴ γένοιτο, Χριστὲ Βασιλεῦ, νὰ ἦτο ἐκεῖνος προφήτης, ἀλλὰ πολέμιος τοῦ Θεοῦ, μὲ τὰς μυθολογίας δὲ καὶ τὰ πλάσματά του ἐφάνη ἀρεστὸς εἰς τὸν ἁπλοῦν καὶ ἄπειρον λαὸν καὶ τὸν ἠκολούθησαν, καθὼς ἦτο προπεφητευμένον δι’ αὐτόν, ὅτι θέλει ἔλθει ἵνα πλανήσῃ τὸν κόσμον.