ΙΟΥΛΙΟΣ ὠνομάσθη ὁ μὴν οὗτος, ἐπειδὴ κατ’ αὐτὸν ἐγεννήθη ὁ Ἰούλιος Καῖσαρ, ὅστις ἦτο Ὕπατος καὶ κατόπιν Αὐτοκράτωρ τῆς Ρώμης ττρὸ τῆς ἐποχῆς τῆς ἐνσάρκου οἰκονομίας τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τὴν ὁποίαν προέλαβεν ὡς Αὐτοκράτωρ ἔτη 44 ἢ 46. Οὗτος ἐπιτυχὼν νὰ ἐπεκτείνῃ, τὴν αὐτοκρατορίαν του ἐφ’ ὁλοκλήρου σχεδὸν τοῦ τότε γνωστοῦ κὸσμου κατέστη πρῶτος μονάρχης τῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας καὶ ἐφονεύθη ἐντὸς τῆς Συγκλὴτου ὑπὸ τοῦ Βρούτου καὶ Κασσίου τὸ ἔτος 44 π.Χ. Εἰς τιμὴν τούτου ἡ Γερουσία τῆς Ρώμης ὠνόμασεν Ἰούλιον τὸν ἀπὸ Μαρτίου ἀριθμούμενον πὲμπτον τοῦτον μῆνα, καθ’ ὃν ἐγεννὴθη ὁ Ἰούλιος (ὅρα σελ. 89 τοῦ α’ τόμου τοῦ Μελετίου). Ὁ μὴν οὗτος ὠνομάζετο τὸ πάλαι Κυϊντήλιος.