Ὁ ἐν Ἁγίοις οὗτος Πατὴρ ἡμῶν Κύριλλος ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἱεροσολύμων τυγχάνει ἐκ τῶν μεγάλων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, σύγχρονος ὑπάρχων εἰ καὶ ὀλίγον νεώτερος τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου τοῦ Μεγάλου, μεγάλως καὶ οὗτος ἀγωνισθεὶς καὶ μοχθήσας ὑπὲρ τῆς Ἁγίας Ὀρθοδοξίας καὶ ἐναντίον τῆς αἱρέσεως τοῦ Ἀρείου, ἐλάχιστα δὲ καὶ λίαν περιληπτικὰ εἶναι τὰ περὶ τούτου ἀναφερόμενα ὑπὸ τῶν Συναξαριστῶν, ἅτινα καὶ ἐνταῦθα παρατίθενται. Κατὰ τὰς ἡμέρας τῆς πατριαρχείας τοῦ μεγάλου τούτου Πατρὸς ἔδειξεν ὁ Θεὸς καὶ τὸ μέγα θαῦμα τῆς ἐμφανίσεως εἰς τὸν οὐρανὸν τοῦ φωτεινοῦ σημείου τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, ὅπερ συνεκλόνισε τότε σύμπαντα τὸν λαόν, Χριστιανούς, Ἑβραίους καὶ εἰδωλολάτρας καὶ τοῦ ὁποίου τὴν μνήμην ἐπιτελοῦμεν κατὰ τὴν ζʹ (7ην) Μαΐου (βλέπε ἐν τόμῳ Εʹ τοῦ ἡμετέρου «Μεγάλου Συναξαριστοῦ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας»). Συνέγραψε δὲ καὶ ἀρκετὰ ἔργα ὁ Ἅγιος, μεταξὺ τῶν ὁποίων σώζονται αἱ Κατηχήσεις του, περὶ ὧν γίνεται λόγος καὶ ἐν τῷ Συναξαρίῳ. Ἐξεφώνησε δὲ ταύτας ὁ Ἅγιος κατὰ τὴν διάρκειαν τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς καὶ τῆς Διακαινησίμου τοῦ ἔτους 348, ἐντὸς τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως. Τύποις ἐξεδόθησαν πολλάκις καὶ ὑπὸ πολλῶν ἐσχολιάσθησαν, συμπεριελήφθησαν δὲ καὶ ἐν τῇ Ἑλληνικῇ Πατρολογίᾳ τοῦ Ἀββᾶ Migne (τόμ. 33ος, στ. 331-1180) καὶ ἀλλαχοῦ.