✥ Τῇ Ι’ (10ῃ) τοῦ αὐτοῦ μηνὸς μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου ΣΙΜΩΝΟΣ τοῦ Ζηλωτοῦ.
Ἔοικε, Χριστέ, τοῦτο σοι Σίμων λέγειν,
Ζηλῶν πάθος σὸν καρτερῶ Σταυροῦ πάθος.
Ἐν ξύλῳ ἀμφετάθη Σίμων δεκάτῃ μεγάθυμος.
Ὁ θεῖος οὗτος Ἀπόστολος ὑπὸ μὲν τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ματθαίου (ιʹ 4) ὀνομάζεται Σίμων ὁ Κανανίτης, ὑπὸ δὲ τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ (Λουκ. ϛʹ 15, Πράξ. αʹ 13) Σίμων ὁ Ζηλωτής, ἀμφότερα ὅμως ταῦτα σημαίνουν τὸ αὐτό, διότι Κανανίτης, κατὰ τοὺς ἱεροὺς ἑρμηνευτάς, σημαίνει ζηλωτής, διότι κανὰ σημαίνει ζῆλος. Εἰς τὸν θεῖον τοῦτον Ἀπόστολον ἐγκώμιον ἔπλεξε Νικήτας ὁ Ρήτωρ, οὗ ἡ ἀρχή· «Τί φαιδρὰ σήμερον ἡ ἡμέρα», ὅπερ σῴζεται ἐν τῇ Μεγίστῃ Λαύρᾳ καὶ ἐν τῇ τοῦ Διονυσίου.
ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
✥ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῶν Ἁγίων Μαρτύρων καὶ αὐταδέλφων ΑΛΦΕΙΟΥ, ΦΙΛΑΔΕΛΦΟΥ καὶ ΚΥΠΡΙΝΟΥ.
Εἰς τὸν Ἀλφειόν·
Ἀλφειὸς εἰ καὶ γλῶτταν ἐξαφῃρέθη,
Τῇ ψυχικῇ γλώττῃ σε δοξάζει, Λόγε.
Εἰς τὸν Φιλάδελφον·
Ὁ Φιλάδελφος ἢ φιλόχριστος φᾶναι,
Χριστὸν φιλῶν ἤθλησεν εἰς πῦρ ἐσχάρας.
Εἰς τὸν Κυπρῖνον·
Ὀπτοῦ φαγὼν πρίν, Σῶτερ, ἰχθύος μέρος,
Ἐκ τηγάνου Κυπρῖνον ἡδέως δέχου.
ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
✥ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν ΗΣΥΧΙΟΥ τοῦ Ὁμολογητοῦ.
Τὸν βίον Ἡσύχιος ἄγων ἡσύχως,
Ἐν ἡσυχίᾳ πρὸς Θεὸν διαβαίνει.
Ὁ Ὅσιος οὗτος Ἡσύχιος φαίνεται, ὅτι εἶναι ὁ αὐτὸς μὲ τὸν κατὰ τὴν ϛʹ (6ην) Μαρτίου ἑορταζόμενον, περὶ οὗ βλέπε ἐν τόμῳ Γʹ τοῦ ἡμετέρου «Μεγάλου Συναξαριστοῦ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας».
ΗΣΥΧΙΟΣ ὁ Ὅσιος Πατὴρ ἡμῶν καὶ Ὁμολογητὴς κατήγετο ἐκ τῆς ἐν Γαλατίᾳ [1], πόλεως Ἄνδραπα, ἦτο δὲ ἀγαθὸς καὶ πρᾶος. Καθὼς δὲ τὸ ὄνομα του ἦτο Ἡσύχιος, οὕτω, φερωνύμως, εἶχεν ἥσυχον καὶ τὴν πολιτείαν αὐτοῦ. Παρακαλέσας λοιπὸν τὸν Κύριον νὰ δείξῃ εἰς αὐτὸν τόπον ὅπου νὰ ἡσυχάσῃ καὶ νὰ εὐαρεστήσῃ τῷ Θεῷ προσετάχθη, διὰ θεϊκῆς ἀποκαλύψεως, ἵνα καταβῇ εἰς τὰ μέρη τῆς θαλάσσης καὶ κατοικήσῃ εἰς ὄρος τι ὀνομαζόμενον Μαΐωνος. Ὅθεν, ἐκεῖ μεταβάς, διέτριψεν ἐπὶ ἔτη πολλά. Ἔπειτα, ἀναχωρήσας μετέβη εἰς τὸ ἐκεῖ πλησίον ὕδωρ, ἔνθα κτίσας μικρὰν Ἐκκλησίαν ἐπ’ ὀνόματι τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου, διήνυσε καλῶς τὸ ὑπόλοιπον τῆς ζωῆς του, ἐν ὑπομονῇ καὶ ἀσκήσει, τελέσας δὲ καὶ πολλὰ θαυμάσια, ἐξεδήμησε πρὸς Κύριον.
✥ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ Ὅσιος Πατὴρ ἡμῶν ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΣ ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται.
Συναλλαγή τις πρὸς Θεὸν Λαυρεντίῳ,
Πόνοις Ἐδὲμ λαβόντι τὴν πόρρω πόνων.
Βίος τοῦ Ὁσίου τούτου Λαυρεντίου δὲν διεσώθη, ἂν καὶ οὗτος ἀνέπτυξε σπουδαιοτάτην δρᾶσιν, ὡς δύναται νὰ εἰκάσῃ τις ἀπὸ τὴν ἔτι καὶ σήμερον σῳζομένην Μονὴν αὐτοῦ, τὴν ὁποίαν ὁ ἴδιος οὗτος Ὅσιος ἵδρυσεν ἐπὶ τῶν κλιτύων τῆς δυτικῆς πλευρᾶς τοῦ Πηλίου ὄρους, ἀνατολικῶς καὶ ὑπεράνω τῆς κωμοπόλεως Ἅγιος Λαυρέντιος τοῦ Βόλου καὶ τὴν ὁποίαν ἀφιέρωσεν ἐπ’ ὀνόματι τοῦ Ἁγίου Λαυρεντίου τοῦ Ἀρχιδιακόνου (Αὐγούστου 10). Εἰς ἐνεπιγράφους μάλιστα μαρμαρίνας πλάκας ἐντετειχισμένας εἰς τὴν ἐν λόγῳ Ἱερὰν Μονήν, μεταξὺ ἄλλων ἀναγινώσκομεν· «Ἡ Σκήτη τῆς Βασιλικῆς Μονῆς ἀνηγέρθη ἐπὶ Λαυρεντίου τοῦ Μεγάλου, ἦν δὲ ἐπ’ ὀνόματι τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Χριστοῦ καὶ τοῦ Προφήτου Ἠλιού». Τὸ «Λαυρεντίου τοῦ Μεγάλου» εἶναι ἐνδεικτικὸν τῆς ἀναπτυχθείσης ὑπὸ τοῦ Ὁσίου δράσεως, ἡ ἐπακολουθήσασα ὅμως μετ’ ὀλίγον τουρκικὴ εἰσβολὴ καὶ μακραίων δουλεία τοῦ Ἔθνους ἐξηφάνισε τὰς περὶ τοῦ Ὁσίου τούτου λεπτομερεῖς πληροφορίας. Τὸ παρατιθέμενον ἐνταῦθα Συναξάριον τοῦ Ὁσίου ἐγράφη βάσει πληροφοριῶν, αἵτινες ἐλήφθησαν ἔκ τινος μαρμαρίνης πλακὸς εὑρεθείσης κατὰ τὸ ἔτος 1865 ἐν τῇ περιφερείᾳ τοῦ Δήμου Ἁγίου Λαυρεντίου, κατὰ τὴν θέσιν Προφήτης Ἠλίας ἐν ἐξωκκλησίῳ. Ἤδη αὕτη εὑρίσκεται ἐντετειχισμένη εἰς τὴν πρόσοψιν τοῦ βορείου τείχους, ἄνωθεν τῆς θύρας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Μονῆς τοῦ Ἁγίου Λαυρεντίου. Ἀκολουθίαν μετὰ τοῦ ἰδίου τούτου περιληπτικοῦ Συναξαρίου τοῦ Ὁσίου Λαυρεντίου ἐξέδωκε τύποις ἐν Ἀθήναις κατὰ τὸ ἔτος 1901 ὁ ἐκ Βόλου Μοναχὸς Ζωσιμᾶς ὁ Ἐσφιγμενίτης.
ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
✥ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν ΣΥΜΕΩΝ Ἐπισκόπου Σουζδαλίας ἐν τῷ Σπηλαίῳ ἢ Σπηλαιώτου τοῦ Ρώσου.
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ
Ὑποσημειώσεις
[1] Περὶ Γαλατίας βλέπε ἐκτενὴ ὑποσημείωσιν ἐν τόμῳ Ιʹ τοῦ ἡμετέρου «Μεγάλου Συναξαριστοῦ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας», εἰς τὸν βίον τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Πέτρου τοῦ ἀπὸ στρατιωτῶν, τῇ θʹ (9ῃ) τοῦ μηνὸς Ὀκτωβρίου.
