Σεπτεμβρίου Κ’ (20η)

Τῇ Κ’ (20ῇ) τοῦ αὐτοῦ μηνὸς μνήμη τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ καὶ τῆς συνοδείας αὑτοῦ, ΘΕΟΠΙΣΤΗΣ τῆς αὑτοῦ συζύγου, ΑΓΑΠΙΟΥ τε καὶ ΘΕΟΠΙΣΤΟΥ τῶν υἱῶν αὐτῶν.

Εὐστάθιον βοῦς παγγενῆ χαλκοῦς φλέγει,
Καὶ παγγενῆ σὺ τοῦ Θεοῦ σῴζεις, Λόγε.
Εἰκάδι Εὐστάθιος γενεῇ ἅμα ἐν βοῒ καύθη.

Τὸν Βίον τοῦ Ἁγίου Εὐσταθίου συνέγραψεν Ἑλληνιστὶ ὁ Μεταφραστὴς Συμεών, οὗ ἡ ἀρχή· «Τραϊανοῦ τὰ Ρωμαίων σκῆπτρα διέποντος» (σῴζεται ἐν τῇ Μεγίστῃ Λαύρᾳ, ἐν τῇ Ἱερᾷ Μονῇ τῶν Ἰβήρων καὶ ἐν ἄλλαις), ἐκ τῶν ὁποίων παραληφθεὶς καταχωρίζεται ἐνταῦθα διασκευασθεὶς κατὰ τὴν φράσιν. Συμπλήρωσιν τῆς Ἀκολουθίας τοῦ Ἁγίου τούτου μετὰ Παρακλήσεως καὶ εἰκοσιτεσσάρων οἴκων συνέταξεν ὁ Ὑμνογράφος τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας Πατὴρ Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης, παρ’ οὗ δύναται ὁ βουλόμενος νὰ τὰ ζητήσῃ.

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

  

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῶν Ἁγίων Πατέρων ἡμῶν καὶ Ὁμολογητῶν ΥΠΑΤΙΟΥ Ἐπισκόπου καὶ ΑΝΔΡΕΟΥ Πρεσβυτέρου.

Ὑπὲρ πανάγνων Ὑπάτιον εἰκόνων
Σὺν Ἀνδρέᾳ σφάττουσιν ἄνδρες αἱμάτων.

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

  

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῶν Ἁγίων Ὁμολογητῶν ΜΑΡΤΙΝΟΥ Πάπα Ρώμης καὶ ΜΑΞΙΜΟΥ τοῦ σοφωτάτου.

Πολλὰ θλιβέντες Μάξιμος καὶ Μαρτῖνος,
Πολλῶν ἐπαίνων ἀξιούσθων οἱ δύο.

 

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῶν Ἁγίων Ὁμολογητῶν ΑΝΑΣΤΑΣΙΩΝ δύο μαθητῶν τοῦ Ἁγίου Μαξίμου.

Ἀναστάσιοι ταὐτὰ τῷ διδασκάλῳ
Χαίροντες ὑπέστησαν εὐσεβοφρόνως.

 

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῶν Ἁγίων Ὁμολογητῶν ΘΕΟΔΩΡΟΥ καὶ ΕΥΠΡΕΠΙΟΥ, μαθητῶν τοῦ αὐτοῦ Ἁγίου Μαξίμου.

Σὺν Εὐπρεπίῳ καὶ Θεόδωρος μέγας
Εἵλοντο ποινὰς Ὀρθοδοξίας χάριν.

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

  

Μνήμη τῶν Ἁγίων Μαρτύρων ΑΡΤΕΜΙΔΩΡΟΥ καὶ ΘΑΛΟΥ.

Ἀρτεμίδωρον καὶ Θαλὸν κτείνει ξίφος,
Μὴ προσκυνοῦντας Ἄρτεμιν ξενοκτόνον.

 

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ Ὅσιος Πατὴρ ἡμῶν ΜΕΛΕΤΙΟΣ ὁ Ἐπίσκοπος Κύπρου ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται.

Ζωῆς ρεούσης οὐ μέλει Μελετίῳ
Ὅθεν τελευτᾶν πως, ἂν εἴποις, ἠγάπα.

Ὁ Ἅγιος Μελέτιος οὗτος γράφεται ἐν τοῖς Μηναίοις καὶ κατὰ τὴν καʹ (21ην) τοῦ παρόντος Σεπτεμβρίου ὁμοῦ μετὰ τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Ἰσαακίου τοῦ Ἐπισκόπου Κύπρου, τὰ αὐτὰ δὲ ἔργα, τὰ ὁποῖα ἐποίει οὗτος, ἐποίει καὶ ἐκεῖνος, πλὴν τοῦ μαρτυρικοῦ τέλους, ὅπερ ἐδοκίμασεν ἐκεῖνος.

ΜΕΛΕΤΙΟΣ ὁ Ὅσιος καὶ μακάριος Πατὴρ ἡμῶν γέγονεν Ἐπίσκοπος τῆς Ἐκκλησίας Κύπρου, εὐλαβὴς ὢν καὶ φοβούμενος τὸν Θεόν, εἶχε δὲ ἔργον ἀκατάπαυστον ὁ ἀοίδιμος τὸ νὰ διδάσκῃ τὸν λαὸν τὰ θεῖα τοῦ Χριστοῦ λόγια, καὶ τὸ νὰ διαμοιράζῃ εἰς τοὺς πτωχοὺς τὰ ὑπάρχοντά του· οὕτω λοιπὸν ποιῶν εἰς ὅλην του τὴν ζωήν, ἐν εἰρήνῃ ἀνεπαύσατο.

 

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ Ἅγιος Ὁσιομάρτυς ΙΩΑΝΝΗΣ ὁ Αἰγύπτιος καὶ οἱ σὺν αὐτῷ τεσσαράκοντα ΜΑΡΤΥΡΕΣ ξίφει τελειοῦνται.

Ὁ Ἰωάννης σὺν δεκαπλῇ τετράδι
Στερρῶς ὑπῆλθε τὴν τομὴν τὴν ἐκ ξίφους.

ΙΩΑΝΝΗΣ ὁ Ἅγιος Μάρτυς ἦτο μέγας Αἰγύπτιος ὁμολογητής· ἐπειδὴ δὲ ὁ παράνομος καὶ ἀσεβὴς Μαξιμιανὸς δὲν ἠδύνατο νὰ ὑπομείνῃ τὴν διὰ Χριστὸν παρρησίαν αὐτοῦ, ἐπρόσταξε νὰ θανατώσουν αὐτὸν διὰ ξίφους ὁμοῦ μὲ ἄλλους τεσσαράκοντα ἐν ἔτει σϟε’ (295). Καὶ οὕτως ἔλαβον οἱ μακάριοι τοὺς στεφάνους τοῦ Μαρτυρίου.

 

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ Ὁσίου καὶ θεοφόρου Πατρὸς ἡμῶν ΙΩΑΝΝΟΥ τοῦ ἐν τῇ νήσῳ τῶν Κρητῶν διαλάμψαντος.

Χάριτος φωτὶ αὐγασθείς, Ἰωάννη,
Αἴγλην ἀγαθῶν ἐν Κρήτῃ διαυγάζεις.

Ὁ Βίος αὐτοῦ σῴζεται ἐν χειρογράφῳ φυλαττομένῳ ἐν τῷ χωρίῳ Σίββα τῆς ἐπαρχίας Πυργιωτίσσης Κρήτης, ἰδιαιτέρας πατρίδος τοῦ Ἁγίου. Πλὴν τοῦ χειρογράφου τούτου σῴζονται καὶ πλεῖστα ἄλλα στοιχεῖα φυλασσόμενα ἐν ταῖς Ἱεραῖς Μοναῖς καὶ τοῖς πολυαρίθμοις Ναοῖς τοῖς παρὰ τοῦ Ἁγίου τούτου ἀνοικοδομηθεῖσιν, οἵτινες δὲν ἀναφέρονται ἐν τῷ χειρογράφῳ καὶ τῷ τετυπωμένῳ Βίῳ αὐτοῦ, τὰ οἰκοδομήματα ὅμως ταῦτα σῴζονται μέχρι σήμερον, μάρτυρες ἀψευδεῖς ὑπάρχοντες τοῦ ὑπὸ τοῦ Ἁγίου συντελεσθέντος ἔργου. Ἀκολουθία Ἀσματικὴ μετὰ τοῦ Βίου καὶ τῆς Πολιτείας αὐτοῦ ἐξεδόθη τὸ πρῶτον τύποις ἐν ἔτει 1922 ὑπὸ Ἀνθίμου Λελεδάκι Ἐπισκόπου Κισσάμου καὶ Σελίνου. Ἐφιλοπονήθη ὅμως καὶ νεωτέρα ἀρτιωτέρα Ἀκολουθία τοῦ Ἁγίου ὑπὸ τοῦ Ὑμνογράφου τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας Ὁσιολογιωτάτου ἐν Μοναχοῖς Πατρὸς Γερασίμου Μικραγιαννανίτου, ἐκδοθεῖσα τύποις μετὰ τοῦ Βίου αὐτοῦ ὑπὸ τοῦ ἐπίσης Μικραγιαννανίτου Μοναχοῦ Πατρὸς Ἀβιμέλεχ Μπονάκη, ἐξ ἧς καὶ παρελήθη ὁ ἐνταῦθα καταχωριζόμενος Βίος.

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

  

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ Ἅγιος Νέος Ὁσιομάρτυς ΙΛΑΡΙΩΝ ὁ Κρὴς ὁ ἐν Κωνσταντινουπόλει μαρτυρήσας ἐν ἔτει ἀπὸ Χριστοῦ ͵αωδ’ (1804) ξίφει τελειοῦται.

Ὁ Ἱλαρίων διττὸν εἴληφε στέφος
Ὅσιος οἷα καὶ Ἀθλητὴς Κυρίου.

>Τὸ Μαρτύριον τοῦ Ἁγίου Ἱλαρίωνος συνέγραψεν ὁ Ὅσιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης, ἀντεγράφη δὲ τοῦτο ἐκ χειρογράφου τῆς Ἱερᾶς Σκήτης τῆς Ἁγίας Ἄννης, τῆς ἐν Ἁγίῳ Ὄρει, καὶ ἀπεστάλη ἡμῖν ὑπὸ τοῦ Ὁσιολογιωτάτου ἐν Μοναχοῖς Πατρὸς Γερασίμιου Μικραγιαννανίτου Ἁγιορείτου.

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

   

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ