✥ Τῇ ΚΖ’ (27ῃ) τοῦ αὐτοῦ μηνὸς μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος ΕΛΛΑΔΙΟΥ.
Ἔλαιον Ἑλλάδιος ἱερωσύνης,
Αἵματι συνέμιξε τοῦ μαρτυρίου.
Εἰκάδι ἑβδομάτῃ Ἑλλάδιον ἔκτανε πυγμή.
✥ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος ΘΕΡΑΠΟΝΤΟΣ.
Μάστιξι θνῄσκων Δεσπότου τοῦ σοῦ χάριν,
Εὔνους θεράπων χρηματίζεις, Θεράπον.
✥ Ὁ Ἅγιος Μάρτυς ΕΥΣΕΒΙΩΤΗΣ πυρὶ τελειοῦται.
Εὐσεβιώτη προσδοκῶντι τὰ στέφη,
Τὸ πυρπολοῦν πῦρ ὡς Ἀερμὼν ἦν δρόσος.
✥ Ὁ Ἅγιος Μάρτυς ΑΛΥΠΙΟΣ λίθῳ τὴν κεφαλὴν συντριβεὶς τελειοῦται.
Τὸν εἰς κεφαλὴν γωνίας τιμῶν λίθον,
Λίθῳ κεφαλήν, Ἀλύπιε, συντρίβη.
✥ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ Ὁσίου καὶ Θεοφόρου Πατρὸς ἡμῶν ΙΩΑΝΝΟΥ τοῦ Ρώσου τοῦ νέου Ὁμολογητοῦ καὶ σημειοφόρου, ὅστις, πωληθεὶς ὡς αἰχμάλωτος καὶ ἐν Προκοπίῳ τῆς Καππαδοκίας ἀχθεὶς καὶ ἀσκητικῶς ἐκεῖ ἀγωνισάμενος, ἐκοιμήθη ἐν Κυρίῳ κατὰ τὸ ἔτος ͵αψλ’ (1730).
Πλήρης χαρίτων ὁ αἰχμάλωτος ὤφθη,
αἰχμαλωτίσας τοῦ σκότους τὸν προστάτην.
«Ὅτε, ἐν ἔτει 1924, ἐγένετο ἡ ἀνταλλαγὴ τῶν πληθυσμῶν Ἑλλάδος καὶ Τουρκίας, τότε μετεκομίσθη καὶ τὸ Ἱερὸν Λείψανον τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Ρώσου ἀπὸ τὸ Προκόπιον τῆς Καισαρείας τῆς Καππαδοκίας εἰς τὸ Νέον Προκόπιον (Ἀχμὲτ-Ἀγᾶ) τῆς νήσου Εὐβοίας. Συγκεκριμένως, κατ’ Ὀκτώβριον τοῦ ἔτους 1924, διὰ τοῦ πλοίου «Βασίλειος Δεστούνης», μεταφέροντος μέρος τῶν κατοίκων τοῦ Προκοπίου εἰς τὴν Εὔβοιαν, μετεκομίσθη τὸ σεπτὸν σκήνωμα τοῦ Ὁσίου. Ἐνῷ τὸ πλοῖον, λοιπόν, παρέπλεε τὴν Ρόδον, δὲν προχωροῦσε, τῇδε κακεῖσε περιστρεφόμενον. Ὁ κυβερνήτης αὐτοῦ εἶπε τότε· «Παιδιά, ἢ καλὸ ἔχετε ἢ κακὸ θὰ μᾶς βρῇ». Ὁ ἐκ τῶν μελῶν τῆς Ἐπιτροπῆς Παναγ. Προδρ. Παπαδόπουλος ἐξήγησεν εἰς τὸν πλοίαρχον, ὅτι ἐντὸς τοῦ πλοίου καὶ εἰς τὸ «ἀμπάρι» εὑρίσκεται τὸ τίμιον Λείψανον ἑνὸς Ἁγίου, τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου τοῦ Ρώσου. Τότε ὁ κυβερνήτης διέταξε τὴν μεταφορὰν τοῦ σκηνώματος εἰς τὸ μέρος τοῦ πλοίου, ὅπερ ἐχρησιμοποιεῖτο ὡς εὐκτήριος οἶκος τοῦ πληρώματος, ὅπου καὶ ἐκαίετο νυχθημερὸν κανδήλα. Ὅτε τὸ πλοῖον ἀφίκετο εἰς τὴν Χαλκίδα, εἰς τὴν ἀποβάθραν ὑπεδέχθησαν τὸ τίμιον Λείψανον ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Χαλκίδος κ. Γρηγόριος, ὁ Νομάρχης καὶ αἱ λοιπαὶ ἀρχαὶ τῆς πόλεως, ἐτοποθετήθη δὲ τοῦτο, προσωρινῶς, εἰς τὸν ἐν Χαλκίδι νεκροταφιακὸν Ἱερὸν Ναὸν τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου».
«Ἔπειτα ἐκ Χαλκίδος τὸ ἱερὸν σκήνωμα μετεκομίσθη εἰς τὸ Νέον Προκόπιον τῆς Εὐβοίας, ἄλλοτε καλούμενον Ἀχμὲτ-Ἀγᾶ, ἔνθα καὶ ἐθεμελιώθη συνοικισμὸς διὰ τοὺς Προκοπιεῖς ἐν ἔτει 1925, καὶ ἐτοποθετήθη εἰς τὸν Ἱερὸν Ναὸν τοῦ χωρίου, τιμώμενον ἐπ’ ὀνόματι τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης».
«Ἀπὸ τοῦ ἔτους 1930, ἐκ τῶν εἰσπράξεων τοῦ Ἱεροῦ Προσκυνήματος, ἐκ δωρεῶν καὶ εἰσφορῶν, ἤρχισεν ἡ ἀνέγερσις μεγαλοπρεποῦς Ἱεροῦ Ναοῦ πρὸς τιμὴν τοῦ Ἁγίου, εἰς ὡραίαν τοποθεσίαν».
«Σὺν τῷ χρόνῳ, ἐνεργείαις τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Χαλκίδος, καθίστατο γνωστὸν ἀνὰ τὸ πανελλήνιον, ὅτι ἐν Νέῳ Προκοπίῳ τῆς Εὐβοίας εἶναι ἀποτεθησαυρισμένον τὸ σκήνωμα τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Ρώσου. Κυρίως ὅμως ἐπιτελεσθέντα θαύματα κατέστησαν περισσότερον γνωστὸν τὸ ὡς ἄνω εὐλογημένον γεγονὸς καὶ ἐπληροφορήθησαν περὶ τοῦ Ἁγίου καὶ τῶν θαυμάτων αὐτοῦ σύμπασα ἡ Ἑλλὰς καὶ οἱ ἔξω τῆς Ἑλλάδος Χριστιανοί, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ παρατηρῆται κατὰ τὴν πανήγυριν, τελουμένην τὴν 27ην Μαΐου, μεγάλη κοσμοσυρροὴ ἐκ χιλιάδων προσκυνητῶν».
«Τῇ φροντίδι τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Χαλκίδος κ. Γρηγορίου, διὰ τῶν εἰσφορῶν τῶν συρρεόντων εὐσεβῶν προσκυνητῶν καὶ κατόπιν ἀόκνων προσπαθειῶν τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἐπιτροπῆς, ἀπεπερατώθη ὁ περικαλλὴς ὡς ἄνω Ἱερὸς Ναὸς τοῦ Ἁγίου, καὶ τοιουτοτρόπως κατὰ τὸ ἔτος 1951 τὸ ἱερὸν Λείψανον αὐτοῦ μετεκομίσθη ἐκ τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης εἰς τὸν ἐπ’ ὀνόματι τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Ρώσου τιμώμενον Ἱερὸν Ναὸν πλησίον τοῦ ὁποίου ἀνηγέρθη ἄνετος ξενὼν διὰ τὴν διαμονὴν τῶν εὐλαβῶν προσκυνητῶν».
✥ Τοῦ Ἁγίου καὶ μακαρίου ΙΩΑΝΝΟΥ τοῦ διὰ Χριστὸν Σαλοῦ Οὐστιζίας τοῦ Θαυματουργοῦ Ρώσου.