Εἰς τὴν ἑορτὴν τῶν Εἰσοδίων δύο ἐγκώμια ἔχει ὁ Νικομηδείας Γεώργιος, ὁ καὶ τὴν Ἀκολουθίαν αὐτῆς μελοποιήσας, ὧν τοῦ μὲν πρώτου ἡ ἀρχή ἐστι· «Καλὰς ἡμῖν ὑποθέσεων ἀρχάς», τοῦ δὲ δευτέρου· «Αἱ τῶν θείων πανηγύρεων ἐλλάμψεις». Ὁ Κωνσταντινουπόλεως Γερμανὸς ἕν, οὗ ἡ ἀρχή· «Ἰδοὺ πάλιν ἑτέρα πανήγυρις». Ὁ Κωνσταντινουπόλεως Ταράσιος ἕν, οὗ ἡ ἀρχή· «Φαιδρὰ καὶ παράδοξος ἡ παροῦσα πανήγυρις» (περὶ οὗ βλέπε ἐν τῇ ὑποσημειώσει τῆς σελίδος 542). Ὁ Θεοφύλακτος Βουλγαρίας ἕν, οὗ ἡ ἀρχή· «Καὶ μνήμη μὲν Δικαίου». Ὁ Θεσσαλονίκης Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς δύο, ὧν τοῦ μὲν ἑνὸς ἡ ἀρχή· «Ἐπὶ τῶν μειζόνων ἢ κατὰ ἀνθρωπίνην δύναμιν». Τοῦ δὲ ἑτέρου· «Εἰ ἐκ τοῦ καρποῦ τὸ δένδρον γινώσκεται», τὰ ὁποῖα πάντα μετέφρασεν εἰς τὸ ἁπλοῦν ὁ Ὅσιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης, ὅστις ἐφιλοπόνησε καὶ ἐγκώμιον ἴδιον εἰς τὴν ἑορτὴν ταύτην καὶ ὀκτωήχους Κανόνας συνέθετο, ἅπερ πάντα εὑρίσκονται εἰς τὴν Ἱερὰν καὶ Βασιλικὴν Μονὴν τοῦ Χιλανταρίου καὶ ὁ βουλόμενος ἂς ζητήσῃ ταῦτα. Ἐπίσης λόγους ἔχουσιν ἁπλοῦς ὁ Δαμασκηνὸς Ὑποδιάκονος ὁ Στουδίτης καὶ ὁ Μακάριος Σκορδίλης, (βλέπε σημείωσιν σελ. 542). Εἰκονογραφικὴν ἀπόδοσιν τοῦ θέματος βλέπε ἐν τῇ σελίδι 541. Πρόκειται περὶ θαυμασίου μωσαϊκοῦ τῆς Ἱ. Μονῆς Δαφνίου Ἀθηνῶν, περικεκοσμημένου διὰ χρυσῶν ψηφίδων. Ἔργον ΙΑʹ αἰῶνος.