Ἦχος γ’.
Ψάλατε, φαιδραὶ παρθένοι, τῆς Παρθένου καὶ Ἁγνῆς,
καὶ Ἁγίας τῶν Ἁγίων Εἰσοδίων ἑορτήν.
Ψάλατε· ὡς θεῖον μάννα, θεῖον μύρον θαυμαστόν,
οὐρανόθεν βαλσαμώνει τὰς καρδίας τῶν πιστῶν.
Ψάλατε· ἰδοὺ ὡραία παριστάνεται εἰκών,
ἐν τῇ σήμερον ἡμέρᾳ ἐκ προσώπων θελκτικῶν.
Μὲ μειδίαμα Ἀγγέλου, καλωσύνης ὁρατῆς,
πρὸς τὰ Ἅγια βαδίζει κόρη μόλις τριετής.
Πλήρης χάριτος χωροῦσα πρὸς τὸν ἅγιον Ναόν,
ἡ Παρθένος τῶν παρθένων προχαράττει τὴν ὁδόν.
Στέμμα δόξης αἰωνίου φέρει ἐπὶ κεφαλῆς,
καὶ κηρύσσεται τῶν ἄνω καὶ τῶν κάτω Βασιλίς.
Ἄνωθεν ᾠδαὶ Ἀγγέλων, κάτω ᾄσματα λαῶν,
τὴν Παρθένον εὐφημοῦσιν εἰς τὸν Ἅγιον Ναόν.
Βρῶσις θεία καθ’ ἑκάστην, οὐρανία, μυστική,
τὴν Ἁγνὴν Μαρίαν τρέφει ἔτη δώδεκα ἐκεῖ.
Καὶ ἁγνίζετ’ ἐν ἁγνείᾳ καὶ φωτίζετ’ ἐν φωτί,
καὶ καθίσταται ἡ μήτηρ τοῦ Κυρίου ἡ Σεπτή.
Ὦ Βασίλισσα τοῦ κόσμου καὶ Κυρία τοῦ παντός,
ἡ ἀγάπη Σου μενέτω ἐν ἡμῖν διὰ παντός.
Καὶ ἡ χάρις σου ἐφ’ ὅλων τῶν τιμώντων Σε πιστῶν,
τὴν Πανάμωμον Παρθένον, τὴν τεκοῦσαν τὸν Χριστόν.