Νοεμβρίου ΙΗ’ (18η)

Τῇ ΙΗ’ (18ῃ) τοῦ αὐτοῦ μηνὸς μνήμη τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος ΠΛΑΤΩΝΟΣ.

Μικροῦ λαθὼν παρῆλθεν ἡμᾶς Πλάτων,
Πλάτων ἐκεῖνος, ὃν πλατὺ κτείνει ξίφος.
Ὀγδοάτῃ δεκάτῃ τε Πλάτωνα ἄορ κατέπεφνεν.

Τὸν Βίον τούτου συνέγραψεν ἑλληνιστὶ Συμεὼν ὁ Μεταφραστής, οὗ ἡ ἀρχή· «Οὐ ξένα Γαλατῶν τὰ παρόντα» (σῴζεται ἐν τῇ Λαύρᾳ ἐν τῇ τῶν Ἰβήρων καὶ ἐν ἄλλαις). Ἐδημοσιεύθη δὲ μεταγλωττισμένος εἰς τὴν ἁπλῆν ὑπὸ τοῦ ἀειμνήστου Κωνσταντίνου Δουκάκη εἰς τὸ ὑπ’ αὐτοῦ ἐκδοθὲν βιβλίον· «Ἀδάμαντες τοῦ Παραδείσου» ἐξ οὗ καὶ παρελήφθη, καταχωρίζεται δὲ ἐνταῦθα διασκευασμένος κατὰ τὴν φράσιν.

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

  

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος ΡΩΜΑΝΟΥ.

Τὸ καρτερόφρον Ρωμανοῦ πᾶς θαυμάσει,
Σὺν χαρμονῇ γὰρ πνιγμονὴν ἐκαρτέρει.

Εἰς τὸν Μάρτυρα τοῦτον Ρωμανὸν λόγον ἐγκωμιαστικὸν συνέταξεν ὁ Μέγας Χρυσόστομος, οὗ ἡ ἀρχή· «Παλαῖστραι μὲν σώμασιν ἀνδρείαν χαρίζονται, καὶ τέχνης ἀθλητικῆς ἐπιστήμας» (σῴζεται ἐν τῷ Εʹ τόμῳ τῆς ἐν Ἐτόνῃ ἐκδόσεως καὶ ἐν τῇ «Patrologia Graeca» τοῦ Ἀββᾶ Migne, Τόμ. 50 στ. 612).

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

  

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ τὸ Ἅγιον ΝΗΠΙΟΝ ἐρωτηθὲν παρὰ τοῦ ἐπάρχου, ποῖον Θεὸν σέβεται, καὶ ἀποκριθέν, ὅτι τὸν Χριστόν, ξίφει τελειοῦται.

Κόλπους Ἀβραὰμ νήπιον λαχὸν ξίφει,
Τοῖς Βηθλεὲμ σύνεδρον ὤφθη νηπίοις.

 

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ Μάρτυρος ΡΩΜΑΝΟΥ τοῦ ἐκ Παλαιστίνης.

Ρωμαλέος ἦν Ρωμανὸς πρὸς βασάνους,
Ρώμῃ κρατυνθεὶς παντοδυνάμου Λόγου.

Εἰς τὴν κορυφὴν τοῦ Μεγαλομάρτυρος τούτου Ρωμανοῦ ἐγκώμιον ἔπλεξεν ὁ ρητορικὸς τοῦ Χρυσορρήμονος κάλαμος, οὗ ἡ ἀρχή· «Πάλιν Μαρτύρων μνήμη καὶ πάλιν πανήγυρις καὶ ἑορτὴ πνευματικὴ» (σῴζεται ἐν τῷ Εʹ τόμῳ τῆς ἐν Ἐτόνῃ ἐκδόσεως καὶ ἐν τῇ «Patrologia Graeca» τοῦ Ἀββᾶ Migne, Τόμ. 50 στ. 605) πλατύνει δὲ μάλιστα ἐκεῖ ὁ Χρυσοῦς ρήτωρ τὸ θαῦμα, ὅπερ ἠκολούθησεν εἰς τὸν Μάρτυρα, τὸ νὰ λαλῇ καθαρὰ ἄνευ γλώσσης).

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

  

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες ΖΑΚΧΑΙΟΣ, Διάκονος τῆς ἐν Γαδείροις Ἐκκλησίας, καὶ ΑΛΦΑΙΟΣ ξίφει τελειοῦνται.

Εἰς τὸν Ζακχαῖον·

Ζακχαῖος ἐκχεῖ πλοῦτον ὁ πρὶν ἡμίση,
Ὁ νῦν δέ, Σῶτερ, αἷμα χεῖ πᾶν ἐκ ξίφους.

Εἰς τὸν Ἀλφαῖον·

Ἀλφαῖε καρτέρησον εἰ τέμνῃ κάραν,
καὶ κλῆρον ἔχεις τὴν ἄτμητον Τριάδα.

Γάδειρα ἦτο νῆσος σμικρὰ τῆς Ἰσπανίας εὑρισκομένη εἰς τὸν Ἀτλαντικὸν ὠκεανόν, τόσον πλησίον τῆς στερεᾶς, ὥστε ἦτο δυνατὸν νὰ συνάπτηται αὐτῇ διὰ γεφύρας. Σήμερον ἑνοῦται μὲ τὴν ξηρὰν δι’ ἰσθμοῦ. Ταύτην εἶχον οἱ παλαιοὶ ὅρον τοῦ γνωστοῦ τότε κόσμου. Γάθειρα ἑλληνιστὶ ἑρμηνεύεται γῆς δειρά, ἤτοι λαιμὸς ἢ τράχηλος (ὅρα τὸν Μελέτιον σελ. 64 τῆς Γεωγραφίας). Τὰ Γάδειρα λέγονται σήμερον Κάδιξ. Ἐν τῷ Συναξαριστῇ ὅμως τῆς τοῦ Διονυσίου Μονῆς γράφεται τῆς ἐν Γαδάροις Ἐκκλησίας· εὑρίσκοντο δὲ ταῦτα εἰς τὴν Παλαιστίνην.

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

  

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ Ἁγίου Νεομάρτυρος ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ, τοῦ ἐξ Ἠπείρου, ὁμοῦ δὲ καὶ διήγησις περὶ τοῦ Δανιὴλ τοῦ ἐξ Ἰσμαηλιτῶν.

Ἀναστάσιος ὑπὲρ Χριστοῦ ἀθλήσας,
Νέος Μάρτυς πέφηνεν ἴσος τοῖς πάλαι.

Τὸ Μαρτύριον τοῦ Ἁγίου Ἀναστασίου εὑρίσκεται χειρόγραφον ἐν τῇ κατὰ τὸν ἁγιώνυμον Ἄθω Ἱερᾷ Σκήτῃ τῆς Ἁγίας Ἄννης ἐκτενέστερον, ἔνθα ὑπάρχει καὶ ἡ ὀπτασία τοῦ ἀνωτέρω Δανιήλ, ἐπίσης χειρόγραφος. Ὁ ἐνταῦθα παρατιθέμενος Βίος, παραληφθεὶς ἐκ τοῦ ὡς ἄνω χειρογράφου, διεσκευάσθη ὑπὸ τοῦ Ὁσιολογιωτάτου ἐν Μοναχοῖς καὶ Ὑμνογράφου τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας Γέροντος Γερασίμου Μικραγιαννανίτου.

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

   

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ