Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ Ὁσίου καὶ θεοφόρου Πατρὸς ἡμῶν ΙΩΑΝΝΟΥ τοῦ ἐν τῇ νήσῳ τῶν Κρητῶν διαλάμψαντος.

ΕΙΚΟΝΑ
Ἀ­ντίγρα­φον τῆς ἐν τῷ ὁ­μο­νύ­μῳ Ἱ. Να­ῷ τοῦ σπηλαί­ου
σῳ­ζο­μέ­νης ἀρ­χαί­ας εἰ­κό­νος τοῦ Ἁ­γί­ου πε­ρὶ ἧς
ἀ­να­φέ­ρε­ται ἐν τῷ Συ­να­ξα­ρί­ῳ. Ἔρ­γον Δ. Κε­ντά­κα
ἐν Ἱ. Ναῷ Ἁ­γ. Ἀ­πο­στό­λων Ὑ­μητ­τοῦ, Ἀ­θη­νῶν.

ΙΩΑΝΝΗΣ ὁ Ὅσιος Πατὴρ ἡμῶν ἐγεννήθη ἐκ γονέων εὐσεβῶν καὶ πλουσίων, ἐν τῷ χωρίῳ Σίββᾳ, τῆς ἐπαρχίας Πυργιωτίσσης Κρήτης, κατὰ τὸν δέκατον μετὰ Χριστὸν αἰῶνα, ἐπὶ Αὐτοκράτορος Κωνσταντίνου Ζ’ τοῦ Πορφυρογεννήτου, βασιλεύσαντος ἐν Κωνσταντινουπόλει ἀπὸ τοῦ ἔτους ϡνα’ (951) μέχρι τοῦ ἔτους ϡνθ’ (959). Ἐκ παιδικῆς ἡλικίας ἀγαπήσας τὸν μοναχικὸν βίον καὶ ἀρνηθεὶς γονεῖς, ἀδελφοὺς καὶ λοιποὺς συγγενεῖς, ὡς καὶ πλοῦτον καὶ δόξαν πρόσκαιρον καὶ πᾶσαν ἄλλην τοῦ κόσμου εὐμάρειαν, ἀνεχώρησεν εἰς τὰς ἐρήμους τῆς Κρήτης, διάγων βίον ἐρημικὸν καὶ ἰσάγγελον, προσευχόμενος μόνος πρὸς μόνον τὸν Θεόν, ὑπὲρ τῆς ἀγάπης τοῦ ὁποίου ἐβάσταζεν ὑποφέρων τὸν καύσωνα τῆς ἡμέρας καὶ τὸν παγετὸν τῆς νυκτός, ὡσεὶ νὰ ἦτο πέτρινος ὁ γενναῖος· ἐν τοιαύτῃ δὲ πολιτείᾳ διάγων, ἔνευσεν ὁ Θεὸς εἰς τὴν καρδίαν αὐτοῦ καὶ ἀνῆλθεν εἰς τὸ ὄρος τὸ καλούμενον Ράξος. Ἐν τῇ τοποθεσίᾳ ἐκείνῃ καὶ ἐντὸς σπηλαίου ὁ Ὅσιος κατὰ θείαν ἀποκάλυψιν ἔκτισεν Ἱερὸν Ναὸν ἐπ’ ὀνόματι τῶν αὐταδέλφων Ἁγίων Εὐτυχίου καὶ Εὐτυχιανοῦ Ἐπισκόπων Ἀρκαδίας τῆς Κρήτης· ἐνταῦθα δὲ καρεὶς Μοναχὸς ὑπὸ εὐλαβοῦς τινος Γέροντος καὶ ἀφήσας ἐπιστάτην τῆς Ἐκκλησίας ἐνάρετόν τινα Μοναχόν, ἀνεχώρησεν ἐκεῖθεν καὶ περιπατῶν ἀπὸ τόπου εἰς τόπον, ἀνῆλθεν εἰς τὴν κορυφὴν τοῦ ὄρους Μυριοκεφάλου.

Εἰς τὸ ὄρος λοιπὸν τοῦτο τοῦ Μυριοκεφάλου ἔκτισεν ὁ Ὅσιος Ἰωάννης ἐξ ἀποκαλύψεως τὴν καὶ σήμερον εἰσέτι σῳζομένην Ἱερὰν Μονὴν τῆς Θεοτόκου Ἀντιφωνητρίας ἐπονομαζομένην, τὴν ὁποίαν καὶ ἀποπερατώσας ἀφιέρωσεν εἰς αὐτὴν πᾶσαν τήν τε κινητὴν καὶ ἀκίνητον αὐτοῦ περιουσίαν, καὶ ὅσας συνδρομὰς καὶ ἀφιερώματα συνέλεξεν ἐκ τῶν εὐλαβῶν Χριστιανῶν. Εἶτα παραδώσας τὴν Μονὴν εἰς τοὺς ἐν τῷ μεταξὺ προσελθόντας ἓξ Μοναχούς, τῶν ὁποίων διώρισε προϊστάμενον Λουκᾶν τινα Ἱερομόναχον, ἀνεχώρησεν αὐτὸς ἐκεῖθεν, ἀφ’ ἑνὸς μὲν ἐκ ταπεινοφροσύνης διὰ τὰς ἀποδιδομένας εἰς αὐτὸν μεγάλας τιμὰς ὑπὸ τῶν Χριστιανῶν, καὶ ἀφ’ ἑτέρου ἵνα καὶ ἀλλαχοῦ προσφέρῃ παρόμοια θεάρεστα ἔργα. Ὅθεν ἐλθὼν εἰς τόπον λεγόμενον Μέλικα εἰς Χαμοβούνι, ἔκτισεν ἐκεῖ Ἐκκλησίαν ἐπ’ ὀνόματι τὸῦ Ἁγίου Γεωργίου. Ἐπίσης εἰς τοποθεσίαν καλουμένην Ἀρρήου ἔκτισεν ἑτέραν Ἐκκλησίαν τοῦ Ἁγίου Γεωργίου Ψαροπιάστου ἐπιλεγομένην, δι᾽ αἰτίαν τοιαύτην, κατὰ τὴν σῳζομένην παράδοσιν.