ΚΟΔΡΑΤΟΣ ὁ Ἀπόστολος καὶ Μάρτυς ἦτο ἀνὴρ σοφὸς καὶ πολυμαθής. Γενόμενος δὲ μαθητὴς τῶν Ἀποστόλων, ἐχειροτονήθη Ἐπίσκοπος τῶν Ἀθηναίων καὶ πολλοὺς ἐπέστρεψεν εἰς τὴν ἀληθῆ πίστιν τοῦ Χριστοῦ, τοὺς δὲ σοφοὺς τῶν Ἑλλήνων, οἵτινες ὑπερηφανεύοντο μεγάλως διὰ τὴν σοφίαν των, ἀπεστόμωσε καὶ κατῄσχυνε μὲ τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ καὶ μὲ τὴν δύναμιν τῶν λόγων του. Ὅθεν ἀπὸ τοὺς διώκτας τῶν Χριστιανῶν τιμωρηθεὶς μὲ πέτρας, μὲ πῦρ καὶ μὲ πολλὰς ἄλλας βασάνους, ἐδιώχθη ἀπὸ τὴν ἐπαρχίαν καὶ τὸ ποίμνιόν του καὶ ἀπελθὼν εἰς τὴν πόλιν Μαγνησίαν, ἐδίωξε καὶ ἀπὸ ἐκεῖ μὲ τὰς διδασκαλίας του τὸ σκότος τῆς πλάνης· ὕστερον δὲ κατὰ τοὺς χρόνους Ἀδριανοῦ, τοῦ καλουμένου Αἰλίου, ἐν ἔτει ριζ’ (117), λαμβάνει τοῦ Μαρτυρίου τὸν στέφανον. Τὸ δὲ ἅγιον αὐτοῦ λείψανον εὑρίσκεται εἰς τὴν Μαγνησίαν, πηγάζον πλουσίως πᾶσαν ἰατρείαν ἀσθενείας εἰς ὅλους τοὺς πλησιάζοντας μετὰ πίστεως.