α’. Ἡ ἐπιστροφὴ εἰς τὴν Ἔφεσον.
ΤΗΝ ἑπομένην ἡμέραν ἀσπασάμενοι καὶ ἀποχαιρετήσαντες πάντας τοὺς ἀδελφούς, ἀνεχωρήσαμεν ἐκ τῆς Πάτμου· καὶ εὑρόντες πλοῖον ταξιδεῦον πρὸς τὰ μέρη τῆς Ἀσίας, ἀνήλθομεν εἰς αὐτὸ καὶ εἰς διάστημα δεκατεσσάρων ἡμερῶν ἐφθάσαμεν εἰς ἀποστασιν τριῶν μιλίων ἀπὸ τῆς πόλεως Ἐφέσου, ἔνθα ἐξήλθομεν εἰς τὴν γῆν καὶ περιπατοῦντες εἰσήλθομεν εἰς τὴν πόλιν· μαθόντες δὲ πάντες οἱ ἀδελφοὶ τὴν ἄφιξιν ἡμῶν, ἐξῆλθον εἰς προϋπάντησίν μας εἰς ἕνα τόπον, ἔνθα ἐκαθήσαμεν διὰ νὰ ἀναπαυθῶμεν ὀλίγον. Καὶ ἐπειδὴ ὁ Διοσκορίδης εἶχεν ἀποθάνει, παρέλαβεν ἡμᾶς εἰς τὴν οἰκίαν ὁ υἱὸς αὐτοῦ Δόμνος, ὁ ὁποῖος παρέθηκεν εἰς ἡμᾶς τράπεζαν φιλοξενήσας καὶ ἀναπαύσας ἡμᾶς, καὶ ἐμείναμεν εἰς τὴν οἰκίαν αὐτοῦ, ἔνθα ἤρχοντο πάντες οἱ ἀδελφοὶ καὶ ἐδιδάσκοντο ὑπὸ τοῦ Ἰωάννου καὶ ὀλίγον κατ᾽ ὀλίγον ἐπίστευσαν πάντες εἰς τοὺς λόγους τοῦ Ἰωάννου [1].
β’. Ἡ Μετάστασις τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου.
ΑΦΟΥ ἐπεστρέψαμεν εἰς τὴν Ἔφεσον ἀπὸ τὴν ἐξορίαν, διεμείναμεν εἰς αὐτὴν ἔτη εἴκοσιν ἕξ· ἐμείναμεν δὲ καὶ εἰς τὴν νῆσον Πάτμον ἔτη δέκα πέντε· καὶ πρὸ τῆς ἐξορίας ἡμῶν διετρίψαμεν εἰς τὴν Ἔφεσον ἔτη ἐννέα· ἦτο δὲ ὁ Ἰωάννης ὅτε ἀνεχωρήσαμεν ἐξ Ἱεροσολύμων ἐτῶν πεντήκοντα [2]. Καὶ ἀφοῦ συνεπληρώθησαν εἴκοσιν ἓξ ἔτη ἀπὸ τῆς ἐπιστροφῆς ἡμῶν ἐκ τῆς ἐξορίας εἰς τὴν Ἔφεσον, μίαν ἡμέραν παραλαβὼν ὁ Ἰωάννης ἐμὲ καὶ ἑτέρους ἓξ μαθητὰς αὐτοῦ, εἶπε· «Λάβετε σκαπτήρια εἰς τὰς χεῖράς σας καὶ ἀκολουθήσατέ με»· ἐλάβομεν δὲ δύο σκαπτήρια καὶ ἀκολουθήσαντες αὐτὸν ἐξήλθομεν τῆς πόλεως· φθάσαντες δὲ εἰς ἕνα τόπον, εἶπε πρὸς ἡμᾶς ὁ Ἰωάννης· «Καθήσατε ἐνταῦθα»· καὶ ἐκαθήσαμεν, αὐτὸς δὲ ἐπροχώρησεν ὀλίγον διὰ νὰ ἔχῃ ἡσυχίαν, καὶ ἐκεῖ προσηύχετο· ἦτο δὲ ὥρα τοῦ ὄρθρου, νὺξ δηλαδὴ ἀρκετὴ πρὸ τῆς ἀνατολῆς τοῦ ἡλίου. Καὶ μετὰ τὴν εὐχὴν ἐλθὼν πρὸς ἡμᾶς λέγει· «Σκάψατε εἰς τὴν γῆν εἰς μέτρον τοῦ ἀναστήματός μου σταυροειδῶς». Ἀφοῦ λοιπὸν ἡμεῖς ἐσκάψαμεν, προσηύξατο ὁ Ἰωάννης· καὶ μετὰ τὴν εὐχὴν εἰσῆλθεν εἰς τὸν τάφον τὸν ὁποῖον ἐσκάψαμεν, καὶ ἐκεῖθεν εἶπε πρός με· «Τέκνον Πρόχορε, νὰ ὑπάγῃς εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα· διότι ἐκεῖ πρέπει νὰ τελειώσῃς τὸν βίον»·