ΙΩΑΝΝΗΣ [1] ὁ Ὅσιος Πατὴρ ἡμῶν ἦτο ἀπὸ τὰς Θήβας τῆς Αἰγύπτου, υἱὸς γονέων μεγάλων καὶ περιφανῶν· λαβὼν δὲ τὸ Ἀγγελικὸν σχῆμα τῶν Μοναχῶν, ἀπὸ τὸν πάππον αὐτοῦ Μοναχὸν ὄντα, καὶ ἀποχαιρετήσας αὐτόν, ἐπῆγεν εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα. Ἐπειδὴ ὃμως δὲν ἐδέχετο τὴν Ἁγίαν καὶ Οἰκουμενικὴν Τετάρτην Σύνοδον τὴν ἐν Χαλκηδόνι, ἀλλ’ ἐχώριζε τὸν ἑαυτόν του ἀπὸ τὴν Καθολικὴν Ἐκκλησίαν, διὰ τοῦτο θέλων νὰ προσκυνήσῃ τὸν Τίμιον Σταυρὸν ἠμποδίζετο νὰ πλησιάσῃ εἰς αὐτόν. Ὅθεν ἤκουσε φωνὴν καθ’ ὕπνον λέγουσαν ταῦτα· «Ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι δὲν κοινωνοῦσι μὲ τὴν Καθολικὴν Ἐκκλησίαν, δὲν εἶναι ἄξιοι νὰ προσκυνήσωσι τὸν Σταυρὸν τοῦ Κυρίου». Ἐξυπνήσας λοιπὸν προσέτρεξεν εἰς τὴν Ἐκκλησίαν καὶ διωρθώθη. Ἐπανελθὼν εἶτα εἰς τὸν Γέροντα καὶ πάππον του, καὶ λαβὼν τὴν εὐχὴν καὶ τὴν εὐλογίαν αὐτοῦ, ἐξῆλθε τοῦ Μοναστηρίου καὶ εὑρὼν ἓν μικρότατον σπήλαιον εἰς δύσβατον καὶ κρημνώδη τινὰ τόπον, ὀνομαζόμενον Χοζεβᾶν, κατῴκησεν εἰς αὐτὸ καὶ ἐτρέφετο ἀπὸ τὰς ἄκρας τῶν δένδρων τοῦ τόπου ἐκείνου. Τοῦτον δὲ ὁ Θεὸς θέλων νὰ δοξάσῃ, ἐφανέρωσεν αὐτὸν μὲ τὸν ἑξῆς τρόπον.
Ἦτο εἰς τοὺς τόπους ἐκείνους εἷς μέγας Ἀσκητής, ὀνόματι Ἀνανίας. Εἰς τοῦτον ἐφέρθη ποτὲ ὁ υἱὸς ἑνὸς πλουσίου, ἐνοχλούμενος ἀπὸ ἀκάθαρτον πνεῦμα, καὶ δὲν ἐδέχθη αὐτὸν ὁ Ὅσιος διὰ τὴν πολλήν του ταπείνωσιν, ἀλλὰ παρεκίνησε τοὺς φέροντας τὸν νέον νὰ τὸν ὑπάγωσιν εἰς τὸν ἐνδότερον τόπον, εἰς τὸν ὁποῖον ἡσύχαζεν οὗτος ὁ Αἰγύπτιος Ἰωάννης, ἵνα ἐκεῖνος θεραπεύσῃ αὐτόν. Ὅθεν ἐκεῖνοι εὑρόντες τὸν Ἰωάννην, ἐφανέρωσαν τὴν αἰτίαν, διὰ τὴν ὁποίαν ἐπῆγαν πρὸς αὐτόν. Ὁ δὲ Ἅγιος πρῶτον μὲν δὲν ἐπείθετο νὰ προσευχηθῇ διὰ τὸν νέον· ὕστερον ὅμως βιασθεὶς προσηυχήθη. Ἔπειτα στραφείς, λέγει πρὸς τὸ δαιμόνιον· «Ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Χριστοῦ, ἀκάθαρτον πνεῦμα, δὲν σὲ προστάσσω ἐγώ, ἀλλὰ σὲ προστάσσει ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ Ἀνανίας, νὰ ἐξέλθῃς ἀπὸ τὸν νέον τοῦτον». Ταῦτα ὡς ἤκουσε τὸ ἀκάθαρτον πνεῦμα ἐξῆλθε παρευθύς, ὁ δὲ νέος ἔγινεν ὑγιής. Ἐπειδὴ λοιπὸν τὸ παράδοξον τοῦτο θαῦμα κατέστησε περιβόητον τὸν Ὅσιον εἰς ὅλα τὰ μέρη ἐκεῖνα, διὰ τοῦτο καὶ τὸν ἐχειροτόνησαν ἀκουσίως Ἐπίσκοπον Καισαρείας. Ἀπὸ τὰς φροντίδας ὅμως τοῦ ἀξιώματος μὴ δυνάμενος νὰ μετέρχεται τὴν ἐρημικὴν καὶ ἡσύχιον ζωήν, ἀφῆκε τὴν Καισάρειαν καὶ ἐπανῆλθεν εἰς τὴν ἔρημον.