Λόγος εἰς τὰ ΠΑΘΗ καὶ τὴν ΣΤΑΥΡΩΣΙΝ τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτήρος ἡμῶν ΧΡΙΣΤΟΥ, ἐκ τοῦ «Νέου Θησαυροῦ» Γεωργίου Σουγδουρῆ.

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ὑμᾶς, ἀδελφοί, ἂν καὶ εἶσθε κοπιασμένοι ἀπὸ τὰς ἀκολουθίας τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης ταύτης Ἑβδομάδος, ὑπομείνατε ὀλίγον, ἵνα ἀκροασθῆτε καὶ ἐκ τῆς ἐμῆς ταπεινότητος περὶ τῶν Ἁγίων Παθῶν καὶ τῆς Σταυρώσεως τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ· οὐχὶ ὅτι δὲν τὰ ἠκούσατε καταλεπτῶς ἀπὸ τοὺς θείους καὶ Ἱεροὺς Εὐαγγελιστάς, εἰς τὰς δώδεκα στάσεις καὶ εἰς τὰ Εὐαγγέλια τῶν ὡρῶν, ἀλλ’ ἐπειδὴ οἱ περισσότεροι ἐξ ὑμῶν τυγχάνουσιν ἀγράμματοι καὶ ἐὰν δὲν τὰ ἀκούσουν ἑρμηνευμένα εἰς τὴν κοινὴν γλῶσσαν, δὲν τὰ καταλαμβάνουν, διὰ τοῦτο πρὸς ὠφέλειαν τῆς ψυχῆς ἐκείνων, θέλω διηγηθῆ αὐτὰ καὶ ἐγὼ εἰς ἁπλῆν καὶ ἰδιωτικὴν φράσιν καὶ θέλουν γίνει οἱ λόγοι μου πρὸς ἐκείνους μέν, οἵτινες τὰ γνωρίζουν ὡς μία ἐπανενθύμησις τῶν φοβερῶν ἐκείνων γεγονότων, πρὸς τοὺς ἄλλους δέ, οἵτινες δὲν τὰ γνωρίζουν οὐδόλως, ὡς διδασκαλία καὶ μάθησις.

Ὅθεν παρακαλῶ τὴν ἀγάπην σας, ὁσιώτατοι Πατέρες καὶ εὐλογημένοι Χριστιανοί, νὰ μὴ ἀμελῆτε, καὶ νυστάζετε, διότι ἄπρεπον εἶναι ὁ Ἰούδας καὶ οἱ χριστοκτόνοι Ἑβραῖοι νὰ ἀγρυπνοῦν καθ’ ὅλην τὴν νύκτα ταύτην καὶ νὰ ἀγωνίζωνται, πῶς νὰ συλλάβουν τὸν Χριστόν, πῶς νὰ τὸν ὑπάγουν εἰς τὸ κριτήριον τῶν παρανόμων ἀρχιερέων καὶ πῶς νὰ τὸν καταδικάσουν, ἡμεῖς δέ, οἵτινες εἴμεθα Χριστιανοί, νὰ μὴ ἀγρυπνήσωμεν ὀλίγην ὥραν διὰ τὴν ἀγάπην τοῦ Λυτρωτοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν καὶ διὰ νὰ μάθωμεν ὅλα τὰ διαδραματισθέντα τότε γεγονότα, τὰ ὁποῖα ἠκολούθησαν εἰς τὸ Πάθος καὶ τὴν Σταύρωσιν τοῦ Κυρίου μας. Διότι, ἐὰν εἶναι θεοφιλὲς καὶ ἐπαινετὸν καὶ δίκαιον νὰ ἀκροαζώμεθα μετὰ μεγάλης προσοχῆς τὰ Μαρτύρια καὶ τοὺς ἄθλους τῶν Ἁγίων ἐνδόξων Μαρτύρων καὶ Ὁσίων καὶ Θεοφόρων Πατέρων, οἵτινες εἶναι καὶ αὐτοὶ δοῦλοι τοῦ κοινοῦ Δεσπότου, πόσον μᾶλλον δικαιότερον εἶναι νὰ γνωρίσωμεν καταλεπτῶς τὰ Πάθη τοῦ Κυρίου μας καὶ Δεσπότου ἁπάσης τῆς κτίσεως, ὅστις ταῦτα πάντα ἔπαθε, διὰ νὰ λυτρώσῃ ἡμᾶς ἀπὸ τῆς αἰωνίας ἀρᾶς, εἰς τὴν ὁποίαν μᾶς εἶχε καταδικάσει ἡ παράβασις τῶν Πρωτοπλάστων;

Ἂς δώσωμεν λοιπὸν μεγίστην προσοχὴν εἰς τὴν ἀκρόασιν τῆς ἱερᾶς ταύτης ἀναγνώσεως καὶ μεγάλη θέλει εἶναι ἡ ὠφέλεια τῆς ψυχῆς μας, διότι δὲν θέλομεν διηγηθῆ λόγους τοῦ νοός μας, ἀλλ’ ὅσα οἱ θεῖοι Εὐαγγελισταὶ καὶ οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ Προφῆται καὶ οἱ Διδάσκαλοι τῆς Ἐκκλησίας μας ἔγραψαν.


Ὑποσημειώσεις

[1] Θευδᾶς· ἡγέτης Ἰουδαϊκῆς ἐπαναστατικῆς κινήσεως συνισταμένης ἐκ τετρακοσίων ἀνδρῶν, ἥτις ἐθεώρει τοῦτον ὡς Μεσσίαν. Ὁ Θευδᾶς ἐξετελέσθη ὡς στασιαστὴς ὑπὸ τῶν Ρωμαίων, χρόνον τινὰ ἐνωρίτερον τοῦ Χριστοῦ. Τοῦτον ἀναφέρει ὁ θεῖος Λουκᾶς ἐν ταῖς Πράξεσι (εʹ 36).
[2] Ἡ νῆσος Ποντία ἰταλιστὶ ὀνομάζεται Πόντζια.
[3] Κατὰ τὸν ἀείμνηστον Ἰωὴλ Γιαννακόπουλον («Ἡ Παλαιὰ Διαθήκη», τόμ. Αʹ σελ. 31), μονὰς τῶν ἑβραϊκῶν ἀργυρῶν νομισμάτων τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης εἶναι τὸ τάλαντον, βάρους 34,5 κιλῶν, ὅπερ ὑποδιαιρεῖται εἰς 60 μνᾶς, βάρους 575 γραμμαρίων ἑκάστη.
[4] Βλέπε ἐν τόμῳ Ιʹ τοῦ ἡμετέρου «Μεγάλου Συναξαριστοῦ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας».
[5] Σ.τ.Ε. Ἡ ἀπάντησις εἰς τὸ παρὸν ἐρώτημα συνεγράφη ἐξ ἀρχῆς ὑπὸ τῆς ὁμάδος τῶν ἐπιμελητῶν τῆς παρούσης ἐκδόσεως, πρὸς ὀρθοτέραν καὶ ἐπιστημονικῶς πληρεστέραν ἐνημέρωσιν τοῦ φιλομαθοῦς ἀναγνωστικοῦ κοινοῦ.
[6] Περὶ τῆς χρήσης τῶν Ἀραμαϊκῶν ὡς καθομιλουμένην γλῶσσαν, ὑπενθυμίζομεν τὰς ἐν τῇ Καινῇ Διαθήκῃ ἀπαντώσας λέξεις καὶ φράσεις· ρακὰ (Ματθ. εʹ 41), μαμωνᾶς (Ματθ. ϛʹ 24), Γολγοθᾶ (Ματθ. κζʹ 33), Ἠλί, Ἠλί, λαμὰ σαβαχθανὶ (Ματθ. κζʹ 46), ταλιθὰ κούμι (Μάρκ. εʹ 41), ἐφφαθὰ (Μάρκ. ζʹ 34), ἀββᾶ (Μάρκ. ιδʹ 36), Βηθσαϊδὰ (Ἰωάν. εʹ 2), Γαββαθᾶ (Ἰωάν. ιθʹ 13), Ἀκελδαμὰ (Πραξ. αʹ 19), μαρὰν ἀθὰ (Αʹ Κορ. ιϛʹ 22), Ἀρμαγεδὼν (Ἀποκ. ιʹ 16).
[7] Περὶ τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Λογγίνου τοῦ Ἑκατοντάρχου βλέπε ἐν τόμῳ Ιʹ τοῦ ἡμετέρου «Μεγάλου Συναξαριστοῦ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας», τῇ ιϛʹ (16ῃ) τοῦ μηνὸς Ὀκτωβρίου.
[8] Βλέπε περὶ τῆς Ἁγίας ταύτης ἐν τόμῳ Ζʹ τοῦ ἡμετέρου «Μεγάλου Συναξαριστοῦ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας», τῇ κβʹ (22ᾳ) τοῦ μηνὸς Ἰουλίου.