Λόγος εἰς τὰ ΠΑΘΗ καὶ τὴν ΣΤΑΥΡΩΣΙΝ τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτήρος ἡμῶν ΧΡΙΣΤΟΥ, ἐκ τοῦ «Νέου Θησαυροῦ» Γεωργίου Σουγδουρῆ.

Σπεῖρα δὲ σημαίνει τάγμα στρατιωτῶν. Τίνες δὲ ἦσαν οὖτοι; Ρωμαῖοι, εἰδωλολάτραι τὴν θρησκείαν, ἀπεσταλμένοι ὑπὸ τοῦ Καίσαρος τῆς Ρώμης Τιβερίου, μετὰ τοῦ ἡγεμόνος Πιλάτου, πρὸς φύλαξιν τῶν Ἱεροσολύμων, ἐπειδὴ τότε ἡ Ἱερουσαλὴμ ἦτο εἰς αὐτὸν ὑποτεταγμένη. Διατί δὲ ἀπέστειλαν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ τὸν χιλίαρχον μετὰ τῶν στρατιωτῶν; Διὰ νὰ μὴ φανῶσιν, ὅτι εἶναι ἐναντίον τῆς ἐξουσίας τῶν Ρωμαίων, ἀλλ’ ὅτι τῇ συγκαταθέσει αὐτῶν δεσμεύουν τὸν Χριστόν. Συνάμα δὲ οἱ ἀρχιερεῖς ἐφοβοῦντο τὸ πλῆθος τοῦ λαοῦ, τὸ ὁποῖον ἠγάπα τὸν Χριστὸν καὶ διὰ τοῦτο ἀποστέλλουσι τόσον πολλούς. Καὶ ὅμως δέκα ἄνθρωποι ἦσαν ἀρκετοὶ ἢ καὶ μόνος εἷς νὰ τὸν συλλάβῃ, ἐπειδὴ ἑκουσίως ἐπορεύετο εἰς τὸν θάνατον. Διατί δὲ εἰς τὸν Ἄνναν πρῶτον ἀπήγαγον τὸν Χριστόν; Ἡ τάξις μὲν ἦτο νὰ ὑπάγωσι πρῶτον εἰς τὸν Καϊάφαν, καθότι ἦτο ἀρχιερεὺς τοῦ χρόνου ἐκείνου· ἀλλὰ διὰ νὰ εἶναι ὁ Ἄννας πενθερὸς τοῦ Καϊάφα ἐποίησαν εἰς αὐτὸν προτίμησιν· καὶ ἐπῆγαν πρῶτον εἰς αὐτόν, ἐκεῖνος δὲ πάλιν ἔστειλεν ὕστερον αὐτὸν εἰς τὸν Καϊάφαν. Ἦτο δὲ Καϊάφας, ὁ συμβουλεύσας τοὺς Ἰουδαίους, ὅτι συμφέρει νὰ ἀπολεσθῇ εἷς ἄνθρωπος ὑπὲρ τῆς σωτηρίας τοῦ λαοῦ, τὰ ὁποῖα καὶ μὴ θέλων προεφήτευσεν.

«Ὁ δὲ Πέτρος ἠκολούθει αὐτῷ ἀπὸ μακρόθεν, ἕως τῆς αὐλῆς τοῦ ἀρχιερέως. Καὶ εἰσελθὼν ἔσω, ἐκάθητο μετὰ τῶν ὑπηρετῶν, ἰδεῖν τὸ τέλος» (Ματθ. κϛ’ 58).

Ἠκολούθει δὲ τὸν Κύριον ὁ Πέτρος ἀπὸ μακρόθεν, οἱ δὲ λοιποὶ Μαθηταί, ὡς ὁ αὐτὸς Εὐαγγελιστὴς Ματθαῖος προλαβόντως λέγει, «ἀφέντες αὐτὸν ἔφυγον» (Ματθ. κϛ’ 56). Ὁ δὲ Πέτρος ἀκολουθῶν μακρόθεν τὸν Ἰησοῦν ἦλθεν ἕως τῆς αὐλῆς τοῦ ἀρχιερέως καὶ εἰσελθὼν ἐντὸς αὐτῆς ἐκάθητο μετὰ τῶν ὑπηρετῶν, διὰ νὰ ἴδῃ τί θὰ ἀπεγίνετο. Ἐκτὸς ὅμως τοῦ Πέτρου καὶ ὁ θεῖος Ἰωάννης ἠκολούθησε μακρόθεν τὸν Ἰησοῦν· μάλιστα οὗτος, ἐπειδὴ ἦτο γνωστὸς εἰς τὸν ἀρχιερέα, ὅταν ἔφθασαν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ, συνεισῆλθε μετὰ τοῦ Κυρίου εἰς τὴν αὐλὴν τοῦ ἀρχιερέως καὶ ἐξελθὼν εἶπεν εἰς τὴν θυρωρὸν καὶ εἰσήγαγε τὸν Πέτρον, ὡς ταῦτα ὁ ἴδιος Ἰωάννης μαρτυρεῖ λέγων:

«Ἠκολούθει δὲ τῷ Ἰησοῦ Σίμων Πέτρος, καὶ ὁ ἄλλος Μαθητής· ὁ δὲ Μαθητὴς ἐκεῖνος ἦν γνωστὸς τῷ ἀρχιερεῖ, καὶ συνεισῆλθε τῷ Ἰησοῦ εἰς τὴν αὐλὴν τοῦ ἀρχιερέως. Ὁ δὲ Πέτρος εἱστήκει πρὸς τῇ θύρᾳ ἔξω. Ἐξῆλθεν οὖν ὁ Μαθητὴς ὁ ἄλλος, ὃς ἦν γνωστὸς τῷ ἀρχιερεῖ, καὶ εἶπε τῇ θυρωρῷ καὶ εἰσήγαγε τὸν Πέτρον» (Ἰωάν. ιη’ 15-16).


Ὑποσημειώσεις

[1] Θευδᾶς· ἡγέτης Ἰουδαϊκῆς ἐπαναστατικῆς κινήσεως συνισταμένης ἐκ τετρακοσίων ἀνδρῶν, ἥτις ἐθεώρει τοῦτον ὡς Μεσσίαν. Ὁ Θευδᾶς ἐξετελέσθη ὡς στασιαστὴς ὑπὸ τῶν Ρωμαίων, χρόνον τινὰ ἐνωρίτερον τοῦ Χριστοῦ. Τοῦτον ἀναφέρει ὁ θεῖος Λουκᾶς ἐν ταῖς Πράξεσι (εʹ 36).
[2] Ἡ νῆσος Ποντία ἰταλιστὶ ὀνομάζεται Πόντζια.
[3] Κατὰ τὸν ἀείμνηστον Ἰωὴλ Γιαννακόπουλον («Ἡ Παλαιὰ Διαθήκη», τόμ. Αʹ σελ. 31), μονὰς τῶν ἑβραϊκῶν ἀργυρῶν νομισμάτων τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης εἶναι τὸ τάλαντον, βάρους 34,5 κιλῶν, ὅπερ ὑποδιαιρεῖται εἰς 60 μνᾶς, βάρους 575 γραμμαρίων ἑκάστη.
[4] Βλέπε ἐν τόμῳ Ιʹ τοῦ ἡμετέρου «Μεγάλου Συναξαριστοῦ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας».
[5] Σ.τ.Ε. Ἡ ἀπάντησις εἰς τὸ παρὸν ἐρώτημα συνεγράφη ἐξ ἀρχῆς ὑπὸ τῆς ὁμάδος τῶν ἐπιμελητῶν τῆς παρούσης ἐκδόσεως, πρὸς ὀρθοτέραν καὶ ἐπιστημονικῶς πληρεστέραν ἐνημέρωσιν τοῦ φιλομαθοῦς ἀναγνωστικοῦ κοινοῦ.
[6] Περὶ τῆς χρήσης τῶν Ἀραμαϊκῶν ὡς καθομιλουμένην γλῶσσαν, ὑπενθυμίζομεν τὰς ἐν τῇ Καινῇ Διαθήκῃ ἀπαντώσας λέξεις καὶ φράσεις· ρακὰ (Ματθ. εʹ 41), μαμωνᾶς (Ματθ. ϛʹ 24), Γολγοθᾶ (Ματθ. κζʹ 33), Ἠλί, Ἠλί, λαμὰ σαβαχθανὶ (Ματθ. κζʹ 46), ταλιθὰ κούμι (Μάρκ. εʹ 41), ἐφφαθὰ (Μάρκ. ζʹ 34), ἀββᾶ (Μάρκ. ιδʹ 36), Βηθσαϊδὰ (Ἰωάν. εʹ 2), Γαββαθᾶ (Ἰωάν. ιθʹ 13), Ἀκελδαμὰ (Πραξ. αʹ 19), μαρὰν ἀθὰ (Αʹ Κορ. ιϛʹ 22), Ἀρμαγεδὼν (Ἀποκ. ιʹ 16).
[7] Περὶ τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Λογγίνου τοῦ Ἑκατοντάρχου βλέπε ἐν τόμῳ Ιʹ τοῦ ἡμετέρου «Μεγάλου Συναξαριστοῦ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας», τῇ ιϛʹ (16ῃ) τοῦ μηνὸς Ὀκτωβρίου.
[8] Βλέπε περὶ τῆς Ἁγίας ταύτης ἐν τόμῳ Ζʹ τοῦ ἡμετέρου «Μεγάλου Συναξαριστοῦ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας», τῇ κβʹ (22ᾳ) τοῦ μηνὸς Ἰουλίου.