Λόγος εἰς τὰ ΠΑΘΗ καὶ τὴν ΣΤΑΥΡΩΣΙΝ τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτήρος ἡμῶν ΧΡΙΣΤΟΥ, ἐκ τοῦ «Νέου Θησαυροῦ» Γεωργίου Σουγδουρῆ.

Πέμπτη ἀπορία εἶναι νὰ μάθωμεν ποία εἶναι ἡ σημασία τοῦ λόγου, τὸν ὁποῖον εἶπον οἱ ἀρχιερεῖς, ὅτι ἡ ὑστέρα πλάνη θέλει γίνει χειροτέρα ἀπὸ τὴν πρώτην. Πρώτην μὲν πλάνην ἀποκαλοῦσι τὴν διδαχὴν τοῦ Χριστοῦ, ὑστέραν δὲ τὸ κήρυγμα τῆς Ἀναστάσεώς Του ἐκ τῶν Ἀποστόλων. Διότι πολλοὶ τῶν ἀκουσάντων τοὺς λόγους τῶν Ἀποστόλων ἐπίστευσαν, καθὼς γράφει ὁ θεῖος Λουκᾶς εἰς τὰς Πράξεις· «Καὶ ἐγενήθη ὁ ἀριθμὸς τῶν ἀνδρῶν ὡσεὶ χιλιάδες πέντε» (Πράξ. δ’ 4). Διὰ νὰ προλάβωσι λοιπὸν τὰ πράγματα καὶ νὰ μὴ γίνῃ αὐτό, τὸ ὁποῖον ἐφοβοῦντο, διὰ τοῦτο λέγουσι πρὸς τὸν Πιλᾶτον· «Ἐὰν κλέψωσιν οἱ Μαθηταὶ τὸ Σῶμα Αὐτοῦ, καὶ εἴπωσιν ὅτι ἀνέστη, θέλουσι πλανηθῆ καὶ θέλουσι πιστεύσει τοὺς λόγους ἐκείνων περισσότεροι ἄνθρωποι ἀπὸ ὅσους ἐπίστευσαν εἰς τὴν διδαχὴν τοῦ πλάνου Ἰησοῦ· ὡς ἐκ τούτου θέλει γίνει ἡ ὑστέρα πλάνη χειροτέρα τῆς πρώτης». Ὄντως, ὡς λέγει ὁ Προφήτης Δαβὶδ ἐν τῷ τριακοστῷ ἑβδόμῳ Ψαλμῷ· «Ἐλάλησαν ματαιότητας καὶ δολιότητας ὅλην τὴν ἡμέραν ἐμελέτησαν» (Ψαλμ. λζ’ 13). Πρεπόντως ἄρα, ὡς ἐκ προσώπου αὐτῶν καὶ ὁ Προφήτης Ἡσαΐας λέγει εἰς τὸ εἰκοστὸν ὄγδοον κεφάλαιον· «Ἐθήκαμεν ψεῦδος τὴν ἐλπίδα ἡμῶν καὶ τῷ ψεύδει σκεπασθησόμεθα» (Ἡσαΐας κη’ 15). Ὄχι ὅτι διὰ τοιούτων ψευδολογιῶν ἠδυνήθησαν νὰ ἐμποδίσωσι τὸ κήρυγμα τῶν Ἀποστόλων, ὡς μὴ ἀκούσαντες τοῦ Προφητάνακτος Δαβίδ, λέγοντος ἐν τῷ δεκάτῳ ὀγδόῳ Ψαλμῷ· «Εἰς πᾶσαν τὴν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτῶν καὶ εἰς τὰ πέρατα τῆς Οἰκουμένης τὰ ρήματα αὐτῶν» (Ψαλμ. ιη’ 5). Ἂς ἀκούσωμεν ὅμως τὶ εἶπε πρὸς αὐτοὺς ὁ Πιλᾶτος.

«Ἔφη αὐτοῖς ὁ Πιλᾶτος· Ἔχετε κουστωδίαν· ὑπάγετε, ἀσφαλίσασθε ὡς οἴδατε. Οἱ δὲ πορευθέντες ἠσφαλίσαντο τὸν τάφον, σφραγίσαντες τὸν λίθον μετὰ τῆς κουστωδίας» (Ματθ. κζ’ 65-66).

Ἐπὶ τῶν λόγων τούτων τοῦ Πιλάτου ἂς μάθωμεν πρῶτον, τὶ εἰναι κουστωδία. Δεύτερον, διατὶ δὲν ἀπέστειλεν ὁ Πιλᾶτος μόνους τοὺς στρατιώτας νὰ φυλάττωσι τὸν Τάφον, ἀλλ’ εἶπεν εἰς τοὺς ἀρχιερεῖς· «Λάβετε τοὺς στρατιώτας καὶ ὑπάγετε νὰ φυλάξετε τὸν Τάφον, καθὼς γνωρίζετε σεῖς».

Καὶ πρὸς μὲν τὸ πρῶτον λέγομεν, ὅτι κουστωδία λέγεται, κατὰ τὴν ρωμαϊκὴν γλῶσσαν, ἡ στρατιωτικὴ μονάς, ἡ ὁποία ἀποστέλλεται παρὰ τοῦ βασιλέως πρὸς φύλαξιν τῶν πόλεων. Τοιαύτη μονὰς ἦτο καὶ ἡ κουστωδία, ἥτις ἀπεστάλη μετὰ τοῦ Πιλάτου ὑπὸ τοῦ Καίσαρος Τιβερίου, πρὸς φύλαξιν τῆς Ἱερουσαλήμ. Ἀπ’ αὐτὴν λοιπὸν τὴν μονάδα ἔδωσεν ὁ Πιλᾶτος στρατιώτας εἰς τοὺς ἀρχιερεῖς, ὅπως φυλάξωσι τὸν Πανάγιον Τάφον.


Ὑποσημειώσεις

[1] Θευδᾶς· ἡγέτης Ἰουδαϊκῆς ἐπαναστατικῆς κινήσεως συνισταμένης ἐκ τετρακοσίων ἀνδρῶν, ἥτις ἐθεώρει τοῦτον ὡς Μεσσίαν. Ὁ Θευδᾶς ἐξετελέσθη ὡς στασιαστὴς ὑπὸ τῶν Ρωμαίων, χρόνον τινὰ ἐνωρίτερον τοῦ Χριστοῦ. Τοῦτον ἀναφέρει ὁ θεῖος Λουκᾶς ἐν ταῖς Πράξεσι (εʹ 36).
[2] Ἡ νῆσος Ποντία ἰταλιστὶ ὀνομάζεται Πόντζια.
[3] Κατὰ τὸν ἀείμνηστον Ἰωὴλ Γιαννακόπουλον («Ἡ Παλαιὰ Διαθήκη», τόμ. Αʹ σελ. 31), μονὰς τῶν ἑβραϊκῶν ἀργυρῶν νομισμάτων τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης εἶναι τὸ τάλαντον, βάρους 34,5 κιλῶν, ὅπερ ὑποδιαιρεῖται εἰς 60 μνᾶς, βάρους 575 γραμμαρίων ἑκάστη.
[4] Βλέπε ἐν τόμῳ Ιʹ τοῦ ἡμετέρου «Μεγάλου Συναξαριστοῦ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας».
[5] Σ.τ.Ε. Ἡ ἀπάντησις εἰς τὸ παρὸν ἐρώτημα συνεγράφη ἐξ ἀρχῆς ὑπὸ τῆς ὁμάδος τῶν ἐπιμελητῶν τῆς παρούσης ἐκδόσεως, πρὸς ὀρθοτέραν καὶ ἐπιστημονικῶς πληρεστέραν ἐνημέρωσιν τοῦ φιλομαθοῦς ἀναγνωστικοῦ κοινοῦ.
[6] Περὶ τῆς χρήσης τῶν Ἀραμαϊκῶν ὡς καθομιλουμένην γλῶσσαν, ὑπενθυμίζομεν τὰς ἐν τῇ Καινῇ Διαθήκῃ ἀπαντώσας λέξεις καὶ φράσεις· ρακὰ (Ματθ. εʹ 41), μαμωνᾶς (Ματθ. ϛʹ 24), Γολγοθᾶ (Ματθ. κζʹ 33), Ἠλί, Ἠλί, λαμὰ σαβαχθανὶ (Ματθ. κζʹ 46), ταλιθὰ κούμι (Μάρκ. εʹ 41), ἐφφαθὰ (Μάρκ. ζʹ 34), ἀββᾶ (Μάρκ. ιδʹ 36), Βηθσαϊδὰ (Ἰωάν. εʹ 2), Γαββαθᾶ (Ἰωάν. ιθʹ 13), Ἀκελδαμὰ (Πραξ. αʹ 19), μαρὰν ἀθὰ (Αʹ Κορ. ιϛʹ 22), Ἀρμαγεδὼν (Ἀποκ. ιʹ 16).
[7] Περὶ τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Λογγίνου τοῦ Ἑκατοντάρχου βλέπε ἐν τόμῳ Ιʹ τοῦ ἡμετέρου «Μεγάλου Συναξαριστοῦ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας», τῇ ιϛʹ (16ῃ) τοῦ μηνὸς Ὀκτωβρίου.
[8] Βλέπε περὶ τῆς Ἁγίας ταύτης ἐν τόμῳ Ζʹ τοῦ ἡμετέρου «Μεγάλου Συναξαριστοῦ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας», τῇ κβʹ (22ᾳ) τοῦ μηνὸς Ἰουλίου.