Ἔχομεν δὲ καὶ εἴκοσι τέσσαρας ὥρας ἀπὸ τῆς δύσεως τοῦ ἡλίου τῆς Παρασκευῆς μέχρι τῆς δύσεως τοῦ ἡλίου τοῦ Σαββάτου, γίνονται εἴκοσιν ἑπτά. Ἔχομεν καὶ ἄλλας ἓξ ὥρας ἀπὸ τῆς δύσεως τοῦ ἡλίου τοῦ Σαββάτου μέχρι τοῦ μεσονυκτίου τοῦ Σαββάτου πρὸς τὴν Κυριακήν, ὁπότε ἀνέστη ὁ Κύριος, γίνονται τριάκοντα τρεῖς. Αὕτη εἶναι ἡ λύσις τῆς πρώτης ἀπορίας. Πρὸς δὲ τὴν δευτέραν ἀπορίαν λέγομεν τὰ ἑξῆς: Ὁ Θεολόγος Γρηγόριος, εἰς τὸν λόγον τοῦ Πάσχα, παρακινῶν τοὺς ἀνθρώπους εἰς μίμησιν τῶν Παθῶν τοῦ Χριστοῦ καὶ διεγείρων αὐτοὺς πρὸς ἔρευναν τῶν Μυστηρίων τῆς διπλῆς καταβάσεως τοῦ Χριστοῦ, τῆς ἐν τῇ γῇ δηλαδὴ καὶ ἐν τῷ ᾍδῃ, λέγει· «Γνῶθι καὶ τὰ ἐκεῖσε τοῦ Χριστοῦ Μυστήρια, τίς ἡ οἰκονομία τῆς διπλῆς καταβάσεως; Τίς ὁ λόγος; Ἁπλῶς σῴζει πάντας ἐπιφανεὶς ἢ κἀκεῖ τοὺς πιστεύοντας;». Πλὴν δὲν εἶναι ἀποφασιστικὸς ὁ λόγος οὗτος τοῦ Ἁγίου, ἀλλὰ μᾶλλον διαπορητικός· διότι δὲν ἀποφασίζει νὰ εἴπῃ, ὅτι ὁ Χριστὸς ἔσωσεν ἐν τῷ ᾍδῃ πάντας τοὺς κεκοιμημένους ἢ μόνον τοὺς εἰς Αὐτὸν πιστεύσαντας ἐκεῖ, ἀλλὰ θέτει τοῦτο εἰς ἀπορίαν καὶ λέγει πρὸς ἕνα ἕκαστον Χριστιανόν, ὅτι ἐρεύνησον νὰ καταλάβῃς, πάντας ἀνεξαιρέτως ἔσωσεν ὁ Χριστὸς ἐπιφανεὶς ἐν τῷ ᾍδῃ ἢ καὶ ἐκεῖ ἔσωσε μόνον τοὺς πιστεύσαντας εἰς Αὐτόν;

Ὄχι δὲ μόνον τὴν ἀπορίαν ταύτην γεννᾷ, ἡ ρῆσις αὕτη τοῦ Θεολόγου ἀλλὰ καὶ ἄλλην, ἡ ὁποία εἶναι ἡ ἑξῆς: Ὁ Χριστὸς κατελθὼν ἐν τῷ ᾍδῃ ποίους ἐκ τῶν πιστευσάντων εἰς Αὐτὸν ἔσωσεν; Ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι ἰδόντες τὴν παρουσίαν Του ἐν τῷ ᾍδῃ ἐπίστευσαν εἰς Αὐτὸν ἢ ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι προεπίστευσαν ἐν τῇ γῇ; Δηλαδὴ τοὺς δικαίους Προπάτορας καὶ Ἁγίους Προφήτας καὶ ἐπιλοίπους πιστοὺς ἀνθρώπους; Καὶ ὁ μὲν Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, τοιαῦτα λέγων, διετύπωσεν ἀπορίαν εἰς τὴν ἀπορίαν καὶ οὐχὶ λύσιν. Ὁμοίως δὲ καὶ ὁ ἐν Ἁγίοις Πατὴρ ἡμῶν Γερμανός, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, ἐν τῷ εἰς τὴν Θεόσωμον τοῦ Κυρίου ταφὴν ἄριστα παρ’ αὐτοῦ συντεθειμένῳ λόγῳ οὗ ἡ ἀρχή· «Σάββατον μέν ἐστι σήμερον», οὕτω λέγει· «Καὶ τῷ ἐκ νεκρῶν πρωτοτόκῳ λύσαντι τὰς τοῦ θανάτου ὠδῖνας, οἱ ἐν τῇ κοιλίᾳ τοῦ ᾍδου συνείποντο· ὅσοι δηλαδή, τὸ τῆς ἀπιστίας δὲν ἔπαθον ἄμβλωμα». Διὰ τούτων ὅμως τῶν λόγων οὔτε ὁ Ἅγιος Γερμανὸς λύει τὸ ζήτημα, διότι γεννᾶται καὶ ἐδῶ ἡ ἀπορία, ποίους ἔσωσεν ὁ Χριστός, τοὺς ἐν τῇ γῇ προπιστεύσαντας εἰς Αὐτὸν ἢ τοὺς ἐν τῷ ᾍδῃ; Διότι ἁπλῶς μόνον λέγει, ὅτι, ὅσοι δὲν ἠπίστησαν, ὅλοι ἠκολούθησαν εἰς τὸν Χριστὸν ἀναστάντα· τὸ δὲ ποῦ δὲν ἠπίστησαν, δὲν δηλοποιεῖ.