πρῶτον μὲν ἀπ’ ἐκεῖνο, ὅπερ λέγει ὁ θεῖος Εὐαγγελιστὴς Ματθαῖος εἰς τὸ δωδέκατον κεφάλαιον· «Γενεὰ πονηρὰ καὶ μοιχαλὶς σημεῖον ἐπιζητεῖ, καὶ σημεῖον οὐ δοθήσεται αὐτῇ εἰμὴ τὸ σημεῖον Ἰωνᾶ τοῦ Προφήτου· ὥσπερ γὰρ ἦν Ἰωνᾶς ὁ Προφήτης ἐν τῇ κοιλίᾳ τοῦ κήτους τρεῖς ἡμέρας καὶ τρεῖς νύκτας, οὕτως ἔσται καὶ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ καρδίᾳ τῆς γῆς τρεῖς ἡμέρας καὶ τρεῖς νύκτας» (Ματθ. ιβ’ 39-40). Δεύτερον δὲ ἀπ’ ἐκεῖνο, ὅπερ λέγει ὁ Θεολόγος Ἰωάννης εἰς τὸ δεύτερον κεφάλαιον· «Λύσατε τὸν Ναὸν τοῦτον, καὶ ἐν τρισὶν ἡμέραις ἐγερῶ αὐτόν» (Ἰωάν. β’ 19). Διότι τότε μέν, ὅτε ἔλεγεν εἰς αὐτοὺς ταῦτα, δὲν ἐκαταλάμβανον οἱ ἀσύνετοι, ὅτι περὶ ἑαυτοῦ τὰ λέγει ὁ Χριστός· ὕστερον δὲ τελειωθέντων τῶν πραγμάτων ἐγνώρισαν, ὅτι διὰ τὸν ἑαυτόν Του τὰ ἔλεγε.
Διὰ ταύτην λοιπὸν τὴν αἰτίαν φοβοῦνται οἱ παράνομοι Ἰουδαῖοι καὶ λέγουν πρὸς τὸν Πιλᾶτον· «Αὐθέντα, τώρα ἐνεθυμήθημεν, ὅτι ὁ πλάνος ἐκεῖνος εἶπεν, ὅτι μετὰ τρεῖς ἡμέρας ἐγείρομαι». Τὶ λέγετε, ὦ ἀρχιερεῖς καὶ Φαρισαῖοι; Πλάνος εἶναι ὁ Χριστός; Καὶ τότε διατὶ φοβεῖσθε, ἐνθυμηθέντες τὸν λόγον Αὐτοῦ; Ἐὰν εἶναι πλάνος, θέλει εὑρεθῆ καὶ ψεύστης καὶ δὲν θέλει ἀναστηθῆ. Ποία ἡ ἀνάγκη καὶ κοπιάζετε νὰ σφραγίσετε τὸν Τάφον Αὐτοῦ, ἵνα μὴ κλέψωσιν Αυτὸν οἱ Μαθηταί; Καὶ τίνος ἕνεκεν θέλουν νὰ κλέψουν τὸ Σῶμα τοῦ πλάνου καὶ νὰ εἴπωσιν, ὅτι ἀνέστη; Μήπως ἐπρόκειτο νὰ κερδίσωσιν ἀργύρια; Μήπως ἤθελον νὰ ἀποκτήσωσι πλοῦτον; Μᾶλλον δὲ θέλουσιν ὑβρισθῆ καὶ διωχθῆ ἀπὸ σᾶς, ὡς λέγοντες ψευδῆ.
Ἔπειτα καὶ εἰς τί θέλουν ἐλπίσει κλέπτοντες Αὐτόν; Εἰς τὸ πλῆθος τῶν ὀπαδῶν Του; Ἀλλ’ αὐτοὶ ἦσαν μόνον δώδεκα. Εἰς τὴν ἀνδρείαν των; Ἀλλ’ αὐτοὶ καὶ ζῶντος τοῦ Διδασκάλου των δειλιάσαντες ἔφυγον πάντες, ἀφέντες Αὐτὸν μόνον. Εἰς τὴν εὐγένειαν αὐτῶν καὶ εἰς τὸν πλοῦτον; Ἀλλ’ αὐτοὶ ἦσαν ἐξ εὐτελῶν χωρίων ἁλιεῖς καὶ πένητες. Εἰς τὴν σοφίαν αὐτῶν; Ἀλλ’ αὐτοὶ ἦσαν ἰδιῶται καὶ ἀγράμματοι. Εἰς τί λοιπὸν ἀποβλέποντες φοβεῖσθε τὸν πλάνον, ὦ παράνομοι ἀρχιερεῖς καὶ Φαρισαῖοι; Βλέπετε, εὐλογημένοι Χριστιανοί, ὅτι ἐκεῖνοι ἦσαν μᾶλλον πλάνοι καὶ παραβάται καὶ ὄχι ὁ Χριστός. Διότι ὁ Χριστός, ὅσα προεῖπεν, ἐπληρώθησαν· ἐσταυρώθη καὶ ἐτάφη, ἀλλὰ μετὰ τρεῖς ἡμέρας ἀνέστη, καθὼς εἶπεν. Ἐκεῖνοι ὅμως μηδὲν ἔχοντες νὰ εἴπωσιν ἀληθές, περιέρχονται ἄνω καὶ κάτω, μοχθοῦντες πῶς νὰ συκοφαντήσουν τὴν Ἀνάστασιν. Διατί ὅμως ἐζήτησαν τὴν ἄδειαν νὰ φυλαχθῇ ὁ Τάφος; Θεοῦ οἰκονομία ἦτο, διότι, ἐὰν δὲν ἐφυλάττετο ὁ Τάφος ὑπὸ τῶν στρατιωτῶν, θὰ εἶχον νὰ λέγουν οἱ ἀρχιερεῖς, ὅτι οἱ Μαθηταὶ ἔκλεψαν Αὐτόν· τώρα δὲ τούτου γενομένου, ἡ συκοφαντία δὲν χωρεῖ.