Τοῦτο ὅμως τὸ παράδειγμα, ὅπερ λέγει ὁ Βουλγαρίας, δὲν εἶναι ἁρμόδιον πρὸς τὸν σκοπὸν τοῦ Εὐαγγελίου. Διότι ὁ Ἰσαάκ, φοβούμενος νὰ μὴ πάρουν τὴν Ρεββέκαν οἱ Φιλισταῖοι, εἶπε τὸν λόγον τοῦτον πλαστῶς καὶ οὐχὶ ὅτι εἶχον συνήθειαν νὰ λέγουν τοὺς ἁπλῶς συγγενεῖς ἀδελφούς. Πλὴν ἡ ἀλήθεια εἶναι αὕτη, ὡς λέγει ὁ Ἅγιος Ἀνδρέας Κρήτης, ὅτι ὁ Κλωπᾶς ἦτο ἀδελφὸς τοῦ Ἰωακείμ, τοῦ πατρὸς τῆς Θεοτόκου, καὶ ἐπειδὴ ἀπέθανεν ἄτεκνος ἐκεῖνος, ἔλαβεν ὁ Ἰωακεὶμ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ ἐγέννησε ταύτην τὴν Μαρίαν. Διὰ τοῦτο πρεπόντως ὀνομάζεται ἀδελφὴ τῆς Θεοτόκου, ἐξ ἑνὸς πατρὸς δηλαδὴ καὶ δύο μητέρων. Καὶ τοῦτο δὲ πρέπει νὰ γνωρίζετε, ὅτι τέσσαρες γυναῖκες ἀναφέρονται εἰς τὸ Ἱερὸν Εὐαγγέλιον, Μαρίαι λεγόμεναι· πρώτη μὲν ἡ Κυρία Θεοτόκος, δευτέρα αὕτη ἡ τοῦ Κλωπᾶ, τρίτη ἡ Μαγδαληνὴ καὶ τετάρτη ἡ ἀδελφὴ τοῦ Λαζάρου. Ἀλλ’ ἂς εἴπωμεν καὶ τὴν ἄλλην ρῆσιν τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου.

«Ὁ Ἰησοῦς οὖν ἰδὼν τὴν Μητέρα, καὶ τὸν Μαθητὴν παρεστῶτα ὃν ἠγάπα, λέγει τῇ Μητρὶ αὐτοῦ· Γύναι, ἰδοὺ ὁ υἱός σου. Εἶτα λέγει τῷ Μαθητῇ· Ἰδοὺ ἡ Μήτηρ σου. Καὶ ἀπ’ ἐκείνης τῆς ὥρας ἔλαβεν αὐτὴν ὁ Μαθητὴς εἰς τὰ ἴδια» (Ἰωάν. ιθ’ 26-27).

Ποῖος ἦτο Μαθητὴς ἐκεῖνος, ὁ παριστάμενος εἰς τὸν Σταυρόν; Αὐτὸς ὁ Ἰωάννης. Καὶ διατί δὲν λέγει τὸ ὄνομά του; Διότι ἦτο ἄπρεπον νὰ λέγῃ, ὅτι εγὼ παριστάμην τότε ἐκεῖ, διὰ νὰ μὴ φανῇ, ὅτι δι’ ἔπαινον ἰδικόν του λέγει ὅσα γράφει. Κατὰ τίνα δὲ τρόπον ἦτο συγγενὴς τοῦ Κυρίου ὁ Ἰωάννης; Κατὰ τὸν ἑξῆς· ἡ μήτηρ αὐτοῦ, ὀνόματι Σαλώμη, ἦτο θυγάτηρ Ἰωσήφ, τοῦ Μνήστορος τῆς Θεοτόκου. Καὶ διατὶ παραδίδει εἰς τοῦτον τὴν Μητέρα Αὑτοῦ; Διότι ἦτο καθαρός, καὶ ἐκ τῆς αὐτῆς κατὰ σάρκα συγγενείας καὶ εἶχε κατὰ πάντα τρόπον τὸ ἀνύποπτον. Καὶ διατί λέγει, ὅτι ἀπ’ ἐκείνης τῆς ὥρας ἔλαβεν ὁ Μαθητὴς αὐτὴν εἰς τὰ ἴδια, ἀφοῦ ἐστάθησαν μετὰ ταῦτα ἐκεῖ πολλὰς ὥρας, ἕως οὗ κατεβίβασαν τὸν Χριστὸν καὶ τὸν ἔθαψαν; Αὕτη εἶναι ἡ σημασία τοῦ λόγου, διότι δὲν λέγει ὅτι κατὰ τὴν ὥραν ἐκείνην ἐπῆρεν αὐτὴν ὁ Μαθητὴς καὶ ἐπῆγεν εἰς τὸν οἶκόν του, ἀλλ’ ὅτι ἀπ’ ἐκείνης τῆς ὥρας παρέλαβεν αὐτὴν κατόπιν τῆς ἐντολῆς τοῦ Κυρίου καὶ τὴν εἶχεν ὡς μητέρα του. Διατί δὲ ἐν τῷ Σταυρῷ φροντίζει περὶ τῆς Μητρὸς αὐτοῦ, ἐφόσον ὅτε ἔζη, ὡς λέγει ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς εἰς τὸ ὄγδοον κεφάλαιον, διδάσκοντος Αὐτοῦ, ἐπῆγαν τινὲς καὶ εἶπον πρὸς Αὐτόν, ἡ Μήτηρ σου καὶ οἱ ἀδελφοί σου (ἤτοι οἱ υἱοὶ τοῦ Ἰωσὴφ τοῦ Μνήστορος, ὁ Ἰάκωβος καὶ ὁ Ἰωσῆς, οἱ ὁποῖοι κατὰ τὸ ἀνθρώπινον ἐνομίζοντο ἀδελφοὶ τοῦ Κυρίου) σὲ ζητοῦσιν ἔξω. Αὐτὸς τότε εἶπε· «Ποία εἶναι ἡ μήτηρ μου καὶ τίνες οἱ ἀδελφοί μου; Μήτηρ μου καὶ ἀδελφοί μου οὗτοί εἰσιν, οἱ τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ ἀκούοντες καὶ ποιοῦντες αὐτόν» (Λουκ. η’ 21).