Ὅμως ὁ Ἰησοῦς δὲν ἀπεκρίθη εἰς ταῦτα οὐδὲ ἕνα λόγον· ὥστε ὁ ἡγεμὼν ἐξίστατο μεγάλως καὶ ἐθαύμαζεν. Ἀκούσας δὲ ὅτι ὁ Ἰησοῦς εἶναι Γαλιλαῖος, ἀπέστειλεν αὐτὸν πρὸς τὸν Ἡρῴδην, ὡς μαρτυρεῖ τοῦτο ὁ θεῖος Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς, λέγων.
«Πιλᾶτος δὲ ἀκούσας Γαλιλαίαν ἐπηρώτησεν εἰ ὁ ἄνθρωπος Γαλιλαῖός ἐστι. Καὶ ἐπιγνοὺς ὅτι ἐκ τῆς ἐξουσιας Ἡρῴδου ἐστίν, ἀνέπεμψεν αὐτὸν πρὸς Ἡρῴδην, ὄντα καὶ αὐτὸν ἐν Ἱεροσολύμοις ἐν ταύταις ταῖς ἡμέραις. Ὁ δὲ Ἡρῴδης, ἰδὼν τὸν Ἰησοῦν, ἐχάρη λίαν· ἦν γὰρ ἐξ ἱκανοῦ θέλων ἰδεῖν αὐτόν, διὰ τὸ ἀκούειν αὐτὸν πολλὰ περὶ αὐτοῦ· καὶ ἤλπιζέ τι σημεῖον ἰδεῖν ὑπ’ αὐτοῦ γινόμενον. Ἐπηρώτα δὲ αὐτὸν ἐν λόνοις ἱκανοῖς· αὐτὸς δὲ οὐδὲν ἀπεκρίνατο αὐτῷ. Εἱστήκεισαν δὲ οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ ἀρχιερεῖς εὐτόνως κατηγοροῦντες αὐτοῦ. Ἐξουθενήσας δὲ αὐτὸν ὁ Ἡρῴδης σὺν τοῖς στρατεύμασιν αὐτοῦ, καὶ ἐμπαίξας, περιβαλὼν αὐτὸν ἐσθῆτα λαμπράν, ἀνέπεμψεν αὐτὸν τῷ Πιλάτῳ» (Λουκ. κγ’ 6-11).
Πρῶτον μὲν ἂς ἐρευνήσωμεν ἐνταῦθα, διατί ὁ Πιλᾶτος ἔστειλε τον Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστον εἰς τὸν Ἡρῴδην· δεύτερον, ποῖος ἦτο αὐτὸς ὁ Ἡρῴδης· τρίτον, διατὶ δὲν ἐποίησεν ὁ Χριστὸς κανὲν σημεῖον ἔμπροσθεν τοῦ Ἡρῴδου, καθὼς ἐπεθύμει ἐκεῖνος· τέταρτον, διατὶ ἐνέδυσε τὸν Χριστὸν μὲ ἔνδυμα λαμπρὸν καὶ τὸν ἔστειλε πάλιν ὀπίσω πρὸς τὸν Πιλᾶτον. Καὶ πρὸς μὲν τὸ πρῶτον λέγομεν, ὅτι μὲ τὸ νὰ ἀκούσῃ ὁ Πιλᾶτος ἀπὸ τοὺς Ἰουδαίους, ὅτι ὁ Χριστὸς ἦτο Γαλιλαῖος καὶ ἐπειδὴ ἡ Γαλιλαία ἦτο εἰς τὴν ἐξουσίαν τοῦ Ἡρῴδου, διὰ τοῦτο ἔστειλε τὸν Χριστὸν τότε πρὸς αὐτόν, εὑρισκόμενον κατὰ τὰς ἡμέρας ἐκείνας εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα, διότι οὕτω ὥριζεν ὁ Ρωμαϊκὸς νόμος, ἕκαστος δηλαδὴ ἄνθρωπος νὰ κρίνεται εἰς τὴν ἐπαρχίαν, εἰς τὴν ὁποίαν δίδει τὸν φόρον του. Πῶς δὲ ὁ Χριστὸς ἦτο Γαλιλαῖος, ἀκούσατε.
Ἡ πόλις Ναζαρέτ, εἰς τὴν ὁποίαν εὐηγγελίσθη ἡ Θεοτόκος Μαρία καὶ εἰς τὴν ὁποίαν ὁ Χριστὸς ἀνετράφη, ἦτο εἰς τὰ ὅρια τῆς Γαλιλαίας, καθὼς τὸ λέγει καὶ ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς εἰς τὸ πρῶτον κεφάλαιον, ὅτι «Ἀπεστάλη ὁ Ἄγγελος Γαβριὴλ ὑπὸ τοῦ Θεοῦ εἰς πόλιν τῆς Γαλιλαίας, ᾗ ὄνομα Ναζαρέτ» (Λουκ. α’ 26). Ἐπειδὴ λοιπὸν ὁ Χριστὸς ἀνετράφη εἰς τὴν Ναζαρέτ, διὰ τοῦτο ἐλέγετο Ναζωραῖος ἀπὸ τὸ ὄνομα αὐτῆς. Ἐλέγετο δὲ καὶ Γαλιλαῖος ἀπὸ τὸ ὄνομα τῆς ἐπαρχίας. Ἐπειδὴ λοιπὸν ὁ Χριστὸς ἦτο ἀπὸ ξένην ἐπαρχίαν, ὁ δὲ Πιλᾶτος μόνην τὴν Ἰουδαίαν ὥριζε, διὰ τοῦτο τὸν ἀπέστειλε πρὸς τὸν Ἡρῴδην, τὸν ἡγεμόνα τῆς Γαλιλαίας, ὅστις κατὰ τὰς ἡμέρας ἐκείνας εὑρίσκετο εἰς Ἱεροσόλυμα, ἴσως διότι ἦτο τὸ Πάσχα τῶν Ἰουδαίων τότε καὶ ἦλθε καὶ αὐτός, ὡς Ἑβραῖος, νὰ προσκυνήσῃ εἰς τὸ Ἱερόν.