Λόγος εἰς τὰ ΠΑΘΗ καὶ τὴν ΣΤΑΥΡΩΣΙΝ τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτήρος ἡμῶν ΧΡΙΣΤΟΥ, ἐκ τοῦ «Νέου Θησαυροῦ» Γεωργίου Σουγδουρῆ.

«Οἱ δὲ ἀρχιερεῖς λαβόντες τὸ ἀργύρια, εἶπον· Οὐκ ἔξεστι βαλεῖν αὐτὰ εἰς τὸν κορβανᾶν· ἐπεὶ τιμὴ αἵματός ἐστι» (Ματθ. κζ’ 6).

Λαβόντες οἱ ἀρχιερεῖς τὰ ἀργύρια εἶπον μεταξύ των, ὅτι δὲν εἶναι πρέπον νὰ βάλουν αὐτὰ εἰς τὸν κορβανᾶν, δηλαδὴ εἰς τὸ κιβώτιον εἰς τὸ ὁποῖον ἔβαλον τὴν ἐλεημοσύνην, τὴν ὁποίαν συνεκέντρωναν κατὰ πᾶν Σάββατον, ἐπειδὴ τὰ ἀργύρια ταῦτα προήρχοντο ἀπὸ τιμὴν αἵματος, δηλαδὴ ἀπὸ προδοσίαν Ἐκείνου, ὅστις ἐπροδόθη, διὰ νὰ θανατωθῇ.

«Συμβούλιον δὲ λαβόντες ἠγόρασαν ἐξ αὐτῶν τὸν ἀγρὸν τοῦ κεραμέως εἰς ταφὴν τοῖς ξένοις. Διὸ ἐκλήθη ὁ ἀγρὸς ἐκεῖνος, ἀγρὸς αἵματος, ἕως τῆς σήμερον» (Ματθ. κζ’ 7-8).

Ἀφοῦ οἱ ἀρχιερεῖς ἐσκέφθησαν, ὅτι δὲν ἔπρεπε νὰ βάλουν τὰ τριάκοντα ἀργύρια εἰς τὸν κορβανᾶν, ἐποίησαν συμβούλιον, διὰ νὰ ἀποφασίσουν τὶ θὰ τὰ κάμουν. Ἀπεφάσισαν λοιπὸν νὰ ἀγοράσουν τὸν ἀγρὸν τοῦ κεραμέως, διὰ νὰ θάπτουν εἰς αὐτὸν τοὺς ξένους. Ἐκ τούτου δὲ καὶ ὁ ἀγρὸς ἐκεῖνος ἐκλήθη ἀγρὸς αἵματος καὶ οὕτως ὀνομάζεται μέχρι τῆς σήμερον.

«Τότε ἐπληρώθη τὸ ρηθὲν διὰ Ἱερεμίου τοῦ Προφήτου, λέγοντος· Καὶ ἔλαβον τὰ τριάκοντα ἀργύρια τὴν τιμὴν τοῦ τετιμημένου, ὃν ἐτιμήσαντο ἀπὸ υἱῶν Ἰσραήλ· καὶ ἔδωκαν αὐτὰ εἰς τὸν ἀγρὸν τοῦ κεραμέως, καθὰ συνέταξέ μοι Κύριος» (Ματθ. κζ’ 9-10).

Τότε ἐπληρώθη καὶ ἡ προφητεία τοῦ Προφήτου Ἱερεμίου, ὅστις λέγει· καὶ ἔλαβον τὰ τριάκοντα ἀργύρια καὶ τὰ λοιπά, τὰ ὁποῖα ὅλα εἰς τὸν Χριστὸν ἐξεπληρώθησαν καὶ ἂς τὰ βλέπουν οἱ χριστοκτόνοι Ἰουδαῖοι καὶ ἄπιστοι, ἵνα πιστεύσωσιν ὅτι αὐτός ἐστιν ἀληθῶς ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ Ἰησοῦς Χριστός.

«Ὁ δὲ Ἰησοῦς ἔστη ἔμπροσθεν τοῦ ἡγεμόνος καὶ ἐπηρώτησεν αὐτὸν ὁ ἡγεμὼν λέγων· σὺ εἶ ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων; Ὁ δὲ Ἰησοῦς ἔφη αὐτῷ· σὺ λέγεις. Καὶ ἐν τῷ κατηγορεῖσθαι αὐτὸν ὑπὸ τῶν ἀρχιερέων καὶ τῶν πρεσβυτέρων, οὐδὲν ἀπεκρίνατο» (Ματθ. κζ’ 11-12).

Ἀφοῦ ὁ Ἰησοῦς προσήχθη ἔμπροσθεν τοῦ ἡγεμόνος, οἱ ἀρχιερεῖς κατηγόρουν αὐτὸν διὰ μεγάλα καὶ σοβαρὰ ἐγκλήματα· ἐξόχως δὲ τὸν ἐνεκάλουν διὰ τρία τινά· πρῶτον μέν, ὅτι διαστρέφει τὸ ἔθνος τῶν Ἰουδαίων· δεύτερον, ὅτι ὀνομάζει ἑαυτὸν Βασιλέα· τρίτον, ὅτι ἐμποδίζει τοὺς ἀνθρώπους νὰ μὴ δίδουν φόρον εἰς τὸν Καίσαρα.


Ὑποσημειώσεις

[1] Θευδᾶς· ἡγέτης Ἰουδαϊκῆς ἐπαναστατικῆς κινήσεως συνισταμένης ἐκ τετρακοσίων ἀνδρῶν, ἥτις ἐθεώρει τοῦτον ὡς Μεσσίαν. Ὁ Θευδᾶς ἐξετελέσθη ὡς στασιαστὴς ὑπὸ τῶν Ρωμαίων, χρόνον τινὰ ἐνωρίτερον τοῦ Χριστοῦ. Τοῦτον ἀναφέρει ὁ θεῖος Λουκᾶς ἐν ταῖς Πράξεσι (εʹ 36).
[2] Ἡ νῆσος Ποντία ἰταλιστὶ ὀνομάζεται Πόντζια.
[3] Κατὰ τὸν ἀείμνηστον Ἰωὴλ Γιαννακόπουλον («Ἡ Παλαιὰ Διαθήκη», τόμ. Αʹ σελ. 31), μονὰς τῶν ἑβραϊκῶν ἀργυρῶν νομισμάτων τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης εἶναι τὸ τάλαντον, βάρους 34,5 κιλῶν, ὅπερ ὑποδιαιρεῖται εἰς 60 μνᾶς, βάρους 575 γραμμαρίων ἑκάστη.
[4] Βλέπε ἐν τόμῳ Ιʹ τοῦ ἡμετέρου «Μεγάλου Συναξαριστοῦ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας».
[5] Σ.τ.Ε. Ἡ ἀπάντησις εἰς τὸ παρὸν ἐρώτημα συνεγράφη ἐξ ἀρχῆς ὑπὸ τῆς ὁμάδος τῶν ἐπιμελητῶν τῆς παρούσης ἐκδόσεως, πρὸς ὀρθοτέραν καὶ ἐπιστημονικῶς πληρεστέραν ἐνημέρωσιν τοῦ φιλομαθοῦς ἀναγνωστικοῦ κοινοῦ.
[6] Περὶ τῆς χρήσης τῶν Ἀραμαϊκῶν ὡς καθομιλουμένην γλῶσσαν, ὑπενθυμίζομεν τὰς ἐν τῇ Καινῇ Διαθήκῃ ἀπαντώσας λέξεις καὶ φράσεις· ρακὰ (Ματθ. εʹ 41), μαμωνᾶς (Ματθ. ϛʹ 24), Γολγοθᾶ (Ματθ. κζʹ 33), Ἠλί, Ἠλί, λαμὰ σαβαχθανὶ (Ματθ. κζʹ 46), ταλιθὰ κούμι (Μάρκ. εʹ 41), ἐφφαθὰ (Μάρκ. ζʹ 34), ἀββᾶ (Μάρκ. ιδʹ 36), Βηθσαϊδὰ (Ἰωάν. εʹ 2), Γαββαθᾶ (Ἰωάν. ιθʹ 13), Ἀκελδαμὰ (Πραξ. αʹ 19), μαρὰν ἀθὰ (Αʹ Κορ. ιϛʹ 22), Ἀρμαγεδὼν (Ἀποκ. ιʹ 16).
[7] Περὶ τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Λογγίνου τοῦ Ἑκατοντάρχου βλέπε ἐν τόμῳ Ιʹ τοῦ ἡμετέρου «Μεγάλου Συναξαριστοῦ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας», τῇ ιϛʹ (16ῃ) τοῦ μηνὸς Ὀκτωβρίου.
[8] Βλέπε περὶ τῆς Ἁγίας ταύτης ἐν τόμῳ Ζʹ τοῦ ἡμετέρου «Μεγάλου Συναξαριστοῦ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας», τῇ κβʹ (22ᾳ) τοῦ μηνὸς Ἰουλίου.